Τι δεν υπολόγισε σωστά ο Σινουάρ; – «Η Γάζα δεν είναι Βιετνάμ», λέει Αμερικανός αναλυτής

Με τον θάνατο του αρχηγού της Χαμάς, Γιαχία Σινουάρ, στις 16 Οκτωβρίου 2024 οι Ισραηλινοί μπορούν να επαίρονται ότι εξόντωσαν όλες τις μεγάλες κεφαλές των οργανώσεων που τους απειλούν. Ίσως, ο Σινουάρ να έκανε κάποιους λάθος υπολογισμούς στο ομολογουμένως αριστοτεχνικό, από οργανωτικής απόψεως, σχέδιο επίθεσης της 7^ης Οκτωβρίου 2023.

Κάνοντας έναν απολογισμό του ρόλου του στον παλαιστινιακό αντιστασιακό αγώνα, ο λέκτορας στο Κολλέγιο Ντάρτμουθ στις ΗΠΑ. Στήβεν Σάιμον, πιστεύει ότι ο Σινουάρ δεν είχε καταλάβει όχι μόνο τον αντίπαλό του, αλλά και τους συμμάχους του.

«Πίστευε, ότι η επίθεσή του στις 7 Οκτωβρίου θα επιτάχυνε την κατάρρευση του Ισραήλ και ότι άλλοι στον Άξονα της Αντίστασης θα συντόνιζαν σοβαρές επιθέσεις εναντίον του Ισραήλ με τις δικές του» λέει ο Σάιμον σε ανάλυσή του στο Responsible Statecraft.

Σύμφωνα με τον ειδικό, που χρημάτισε και μέλος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ ειδικός σε ζητήματα αντιτρομοκρατίας, ο Σινουάρ πόνταρε στην εμφύλια διχόνοια στο Ισραήλ σχετικά με τη προσπάθεια του Μπενιαμίν Νετανιάχου να «ελέγξει» το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας και να το υποτάξει στη βούληση των ακροδεξιών συμμάχων του. Αυτή η πολιτική του Νετανιάχου πυροδότησε μαζικές αντικυβερνητικές διαδηλώσεις, ωθώντας ενστόλους να δηλώσουν ότι δεν θα υπηρετήσουν μέχρι να ακυρωθεί η δικαστική μεταρρύθμιση.

«Ο Σινουάρ ερμήνευσε αυτή την αναταραχή ως ρωγμές στα θεμέλια του ισραηλινού κράτους. Μακροπρόθεσμα μπορεί κάλλιστα να αποδειχθεί ότι είχε δίκιο» υπογραμμίζει ο Σάιμον, τονίζοντας όμως, πως τελικά έκανε λάθος ο Παλαιστίνιος ηγέτης να πιστεύει ότι αυτές οι ρωγμές θα μπορούσαν να διευρυνθούν από την επίθεση της 7^η Οκτωβρίου.

«Η επίθεση του Σινουάρ στο Ισραήλ και η σύλληψη ομήρων δεν ήταν η σφήνα που πίστευε ότι θα ήταν, αλλά το τσιμέντο που σφράγισε αμέσως τα ρήγματα. Ο Σινουάρ ένωσε μια φατριακή κοινωνία, τους υπενθύμισε το σκεπτικό για το κράτος τους και τη σκοτεινή ιστορία που προηγήθηκε».

Το αποτέλεσμα ήταν ένας ολοκληρωτικός πόλεμος κατά της Χαμάς. Οι λαβωμένοι Ισραηλινοί, ταπεινωμένοι και σκανδαλισμένοι από μια ιστορική αποτυχία των πληροφοριών, γρήγορα συνενώθηκαν υπέρ μιας απάντησης στην καμένη γη και του στόχου του Νετανιάχου για ολοκληρωτική νίκη.

Οι Ισραηλινοί αμέσως πέρασαν στην επίθεση διαπράττοντας εγκλήματα πολέμου προκειμένου να κερδίσουν τον πόλεμο, προχωρώντας σε εθνοκάθαρση, εκτελώντας αμάχους, ακόμα και στελέχη της ανθρωπιστικής βοήθειας.

Η κολοσσιαία εσφαλμένη αντίληψη του Σινουάρ οδήγησε επίσης στη συμμετοχή της Χεζμπολάχ, η οποία, προς απογοήτευση των Παλαιστινίων και των Λιβανέζων, ήταν πολύ ασήμαντη για να εκπληρώσει τις προσδοκίες του Σινουάρ, σύμφωνα με τον Αμερικανικό ειδικό.

«Αυτό με τη σειρά του έφερε το Ισραήλ και το Ιράν σε άμεση σύγκρουση και απείλησε με κλιμάκωση ενός περιφερειακού πολέμου. Και είναι αναμφισβήτητα περιφερειακός – καθώς οι Χούθι στοχεύουν όλο και περισσότερο αμερικανικά πλοία στην Ερυθρά Θάλασσα, οι ΗΠΑ αναπτύσσουν βομβαρδιστικά B-2 από το Μισούρι για να ρίξουν bunker busters σε βαθιά θαμμένες εγκαταστάσεις στην Υεμένη και οι Ισραηλινοί βομβαρδίζουν το μοναδικό λιμάνι της Υεμένης για τη μεταφορά ανθρωπιστικής βοήθειας» αναφέρει ο Αμερικανός αναλυτής.

Η Γάζα δεν ήταν Βιετνάμ

Επιπλέον, ο Στήβεν Σάιμον θεωρεί ότι ο Σινουάρ έκανε το λάθος να μπερδέψει τον εαυτό του με τον Βο Νγκουγιέν Ζαπ, τον μεγαλοφυή στρατιωτικό διοικητή των Βιετναμέζων εναντίον των Γάλλων αποίκων και των Αμερικανών εισβολέων (1946-1954) και (1955-1975). Όπως και ο Ζαπ που αντιλαμβανόταν ότι πολλοί Βιετναμέζοι θα πέθαιναν, ειδικά λόγων των αεροπορικών επιδρομών, αλλά θα αποδυνάμωνε τις ΗΠΑ διεθνώς, έτσι και ο Σινουάρ περίμενε ότι πολλοί άμαχοι στη Γάζα θα πέθαιναν, αλλά θα προωθούνταν το όραμα της νίκης.

Ωστόσο, «το Βόρειο Βιετνάμ είχε έναν ισχυρό σύμμαχο, έναν πληθυσμό πολλαπλάσιο του μεγέθους της Γάζας, μια πολύ μεγαλύτερη χερσαία έκταση και μια πολύ κινητοποιημένη κοινωνία και ισχυρό στρατό. Και ο αντίπαλός του στο νότο ήταν, σε αντίθεση με το Ισραήλ, μοιραία διχασμένος εναντίον του εαυτού του» λέει ο Σάιμον.

Συμπερασματικά, ο Αμερικανός πρώην αξιωματούχος πιστεύει ότι εάν οι έξυπνοι Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι τότε θα πρέπει οι διάδοχοι του Σινουάρ να προσφερθούν να απελευθερώσουν όλους τους εναπομείναντες ομήρους, νεκρούς και ζωντανούς, με αντάλλαγμα μια άμεση κατάπαυση του πυρός και μια μαζική εισροή ανθρωπιστικής βοήθειας. «Οι Ισραηλινοί θα ήταν καλό να κηρύξουν τη νίκη και να αποδεχτούν μια τέτοια ρύθμιση» καταλήγει ο Στήβεν Σάιμον.