Ένα νέο Κολοσσαίο  

Κως, Γαύδος και Σάμος, στα ανοιχτά αυτών τον νησιών άφησαν την τελευταία τους πνοή μετανάστες που επιχείρησαν να φτάσουν στη χώρα μας τις τελευταίες ημέρες. Όχι εβδομάδες, ημέρες. Δύο νεκροί στη μια περίπτωση, τρεις στην άλλη, δεν κατάφεραν να γίνουν θέμα στα δελτία ειδήσεων. Δεν είναι είδηση. Καλά καλά δεν ήταν πρώτη είδηση το ναυάγιο της Πύλου, κι ας γέμισε ο πάτος της θάλασσας εκατοντάδες κορμιά.

Στο μεταξύ, οι ευρωπαίοι ηγέτες, ανανέωσαν το ραντεβού τους για τις 8 Νοεμβρίου και στο κείμενο συμπερασμάτων της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής δήλωσαν την επιθυμία τους να εφαρμοστούν τα ήδη αποφασισμένα μέτρα και την βούληση τους να υπάρξει νέα νομοθεσία για απελάσεις εκείνων των οποίων η αίτηση ασύλου απορρίπτεται. Επί της ουσίας επιθυμούν την περαιτέρω επιτάχυνση και αύξηση των επιστροφών και τον αυστηρότερο έλεγχο των εξωτερικών συνόρων.

Επόμενος σταθμός, λοιπόν, η Βουδαπέστη του Όρμπαν, ο οποίος απειλούσε το καλοκαίρι να στείλει τους αιτούντες άσυλο με εισιτήριο άνευ επιστροφής στις Βρυξέλλες ως αντίδραση στο πρόστιμο των 200 εκατ. ευρώ που επιβλήθηκε στην Ουγγαρία τον Ιούνιο από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ) το οποίο έκρινε ότι η χώρα αγνόησε τους νόμους της Ε.Ε. για το άσυλο.

Πριν την Σύνοδο της περασμένης εβδομάδας, η Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν, πρόεδρος της Κομισιόν, στην επιστολή της προς τους Ευρωπαίους ηγέτες έγραφε για την ευκαιρία «να διερευνηθούν οι πιθανοί δρόμοι που πρέπει να ακολουθηθούν σχετικά με την ιδέα της ανάπτυξης κέντρων επαναπατρισμού εκτός ΕΕ (σσ συνταγή Μελόνι), ιδίως ενόψει της νέας νομοθετικής πρότασης για τους επαναπατρισμούς» και πρόσθεσε για να μην υπάρχουν και απορίες ως προς το σε τι αναφέρεται «με την έναρξη των επιχειρήσεων που προβλέπει το πρωτόκολλο Ιταλίας-Αλβανίας, θα μπορέσουμε να αντλήσουμε και πρακτικά διδάγματα».

Μετά τη Σύνοδο επαναδιατύπωσε. Αλλά το πιάσατε το νόημα.

Ο δικός μας πρωθυπουργός μετά τη λήξη της Συνόδου -κι όσο εντός συνόρων ασχολούμασταν με τα καρφιά που έριξε και στόχευαν στον Αντώνη Σαμαρά- δήλωσε πως «η ευρωπαϊκή πολιτική στο μεταναστευτικό ήρθε πιο κοντά στις ελληνικές θέσεις», ενώ δεν απέρριψε μοντέλα λύσεων τύπου Ιταλίας – Αλβανίας τονίζοντας πως «ψάχνει ευρωπαϊκό τρόπο εφαρμογής».

Κι ενώ στη Σύνοδο Κορυφής οι ευρωπαίοι ηγέτες γουργούριζαν ευχαριστημένοι και αποδεδειγμένα καλόβλεπαν το «πρωτόκολλο Ιταλίας Αλβανίας» ήρθαν την περασμένη Παρασκευή οι δικαστές της Ρώμης να μπλοκάρουν τα κλειστά κέντρα στην Αλβανία και ζήτησαν την επιστροφή των δώδεκα πρώτων μεταναστών που μεταφέρθηκαν εκεί.

Σε αυτό το προσωρινό ανάχωμα, η Μελόνι επιχειρεί να απαντήσει με προεδρικό διάταγμα το οποίο θα καθορίζει ποιες είναι οι ασφαλείς χώρες προέλευσης των μεταναστών. Άλλωστε, τόσο η Μελόνι όσο και ο αυστριακός καγκελάριος, Καρχ Νεχάμερ ζητούσαν στη Σύνοδο να χαρακτηριστεί ασφαλής η Συρία. Σημειωτέον, στη Συρία έχουν εμφύλιο.

Τον περασμένο Ιούλιο τέθηκε σε εφαρμογή λίγους μόλις μήνες μετά την ψήφιση του, το σχέδιο Σούνακ για την απέλαση στη Ρουάντα αιτούντων άσυλο που εισήλθαν παράτυπα στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το σχέδιο ψηφίστηκε εν μέσω έντονων αντιδράσεων και κατηγοριών για παραβίαση θεμελιωδών δικαιωμάτων. Στα χνάρια του Σούνακ περπάτησε η Μελόνι, δεν χάραξε δικό της δρόμο.

Πριν από αυτούς, το μακρινό 2013 η  «πρωτοπόρα» Αυστραλία εισήγαγε το διαβόητο πρόγραμμα «Operation Sovereign Borders» (Επιχείρηση Κυρίαρχα Σύνορα) όπου με χρηματικό αντάλλαγμα η Παπούα Νέα Γουινέα και το Ναούρου αργότερα, δέχονται όλους τους ατύπως εισερχόμενους από θαλάσσης.

Ζούμε σε μία ήπειρο της οποίας ο πληθυσμός γερνάει, ωστόσο οι πρόσφυγες και οι μετανάστες αντί να αντιμετωπίζονται ως λύση και ως ανάσα με ουσιαστική πρόκληση την ένταξη, αντιμετωπίζονται ως πρόβλημα, ως απειλή και ως ζήτημα ασφάλειας. Αντί να συζητάμε για το θέμα στα σοβαρά, το συζητάμε στα ακροδεξιά. Άνθρωποι δαιμονοποιήθηκαν, «αποανθρωποποιήθηκαν», αντί για ζωές, έγιναν «ροές».

Κι αν αυτή η ρητορική εκφραζόταν από τη Λεπέν και τον Όρμπαν, τώρα ο σοσιαλδημοκράτης Σόλτς υπό την απειλή του AfD, κάνει κουρελόχαρτο τη Σένγκεν κι από δίπλα ο Τούσκ από τη μία ορκίζεται ότι είναι ευρωπαϊστής κι από την άλλη αναστέλλει προσωρινά το δικαίωμα υποβολής αιτήσεων ασύλου για να βάλει φρένο στους Λευκορώσους, ενώ το Παρίσι – υπό το ανίερο κυβερνητικό σχήμα ακροδεξιάς και κέντρου- ετοιμάζεται να αυστηροποιήσει τη μεταναστευτική πολιτική του.

Αν τρομάζετε, κάνετε καλά. Οι Συνθήκες της ΕΕ, η Χάρτα του ΟΗΕ, ο σεβασμός και η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αφορούν πλέον μόνο μια μειοψηφία που βαφτίζεται «ευαισθητούλα», «δικαιωματική», «ελιτίστικη» κι «εκτός πραγματικότητας».

Γιατί η νέα πραγματικότητα, απαιτεί λύσεις εντυπωσιασμού, περιορισμού και καταστολής. Ένα νέο Κολοσσαίο. Κι απέναντι του μια χούφτα άνθρωποι να θυμίζουν τα αυτονόητα, όπως εκείνοι που συμμετείχαν την Κυριακή στο αντιφασιστικό κάλεσμα μετά την επίθεση σε δομή μεταναστών στα Σεπόλια.