Απεργία: Οι εκπαιδευτικοί στους δρόμους ζητούν αξιοπρεπείς μισθούς και δημόσια δωρεάν παιδεία

Δυναμικό είναι το κάλεσμα για την σημερινή πανεκπαιδευτική απεργία, τόσο στην Αθήνα, όσο και σε άλλες περιοχές της Ελλάδος.

Η εκπαιδευτική κοινότητα βγαίνει για άλλη μία φορά στους δρόμους για να «φωνάξει» για τα σοβαρά και αυξανόμενα προβλήματα που αντιμετωπίζει η παιδεία σε όλες τις βαθμίδες.

Η μεγάλη πανεκπαιδευτική απεργία

Μεγάλη είναι η σημερινή πανεκπαιδευτική απεργία, όπου η Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας (ΔΟΕ) και οι τοπικές Ενώσεις Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΕΛΜΕ) κάλεσαν σε μαζική συμμετοχή ενάντια στην καταστροφή της δημόσιας παιδείας, στην Αθήνα 12:00 στα Προπύλαια, αλλά και σε άλλες περιοχές ανά την Ελλάδα.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η ΔΟΕ, «δυναμώνουμε τον διαρκή αγώνα για ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς μας, για ικανοποίηση των μορφωτικών αναγκών των παιδιών μας για δημόσια και δωρεάν παιδεία απέναντι στην εμπορευματοποίηση, κατηγοριοποίηση και διαφοροποίηση σχολείων – μαθητών – εκπαιδευτικών που επιχειρεί η κυβέρνηση της ΝΔ».

Στόχος της κινητοποίησης είναι η διεκδίκηση αξιοπρεπών όρων διαβίωσης των εκπαιδευτικών ενάντια στους μισθούς εξαθλίωσης, την εξασφάλιση των απαραίτητων στοιχείων για την ολοκληρωμένη εκπαίδευση και για να μπει ένα «φρένο» στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.

«Η κυβέρνηση έχει καταντήσει τον εκπαιδευτικό «παρία». Και όλα αυτά σε μια εποχή που ο Πρωθυπουργός από τη ΔΕΘ ανακοίνωσε πλεόνασμα (από τους φόρους μας) πάνω από 4,5 δις, ενώ οι μεγάλες επιχειρήσεις καταγράφουν το ένα ρεκόρ κερδών μετά το άλλο. Μας προκαλούν οργή και αγανάκτηση οι κυβερνητικές εξαγγελίες για «αυξήσεις» 12€ καθαρά από την άνοιξη του 2025. Αγωνιζόμαστε για ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς μας, ώστε να ζούμε με αξιοπρέπεια», αναφέρει η ΔΟΕ.

Παράλληλα τονίζεται ότι, «είναι απαράδεκτο να προχωρήσει η υπόλοιπη σχολική χρονιά με εκατοντάδες συμπτύξεις τμημάτων και χιλιάδες κενά εκπαιδευτικών να παραμένουν ακάλυπτα.

Δεν είναι δυνατόν να βαφτίζεται σύγχρονο το «στίβαγμα» 25 και πλέον μαθητών/τριών σε κάθε τμήμα, τα δεκάδες χιλιάδες κενά να κοστίζουν εκατοντάδες χαμένες διδακτικές ώρες για τα παιδιά μας, τα κτήρια να είναι ασυντήρητα και χωρίς αντισεισμικούς ελέγχους, μετρώντας καθημερινά περιστατικά που βάζουν σε κίνδυνο τις ζωές μαθητών και εκπαιδευτικών. Επιπλέον, η κυβέρνηση να δίνει τη χαριστική βολή στις σχολικές μονάδες καταργώντας τις σχολικές επιτροπές, οδηγώντας έτσι τα σχολεία στην οικονομική ασφυξία. Ζητούμε να ληφθούν μέτρα για την ασφάλεια των σχολείων με ευθύνη του κράτους».

Εδώ να τονιστεί πως για πολλοστή φορά το υπουργείο Παιδείας κατήγγειλε την εκπαιδευτική απεργία, με το δικαστήριο να την κρίνει χθες παράνομη. Στην συνήθη τακτική του ΥΠΑΙΘΑ αντέδρασε η ΑΔΕΔΥ επαναπροκηρύσσοντας την απεργία και στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.

Σοβαρά τα προβλήματα σε Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια εκπαίδευση

Σωρό προβλημάτων βρίσκουν μπροστά τους οι εκπαιδευτικοί κάθε νέα σχολική χρονιά, καθώς με έκαστο νέο μέτρο προς τον «εκσυγχρονισμό» της παιδείας, έρχονται και άλλα κωλύματα, μάλλον ακολουθώντας την γνωστή έκφραση «ενός κακού μύρια έπονται». Έτσι και φέτος ήρθαν αντιμέτωποι με τις συγχωνεύσεις τμημάτων, τις καταργήσεις των σχολικών επιτροπών, τους σταθερά χαμηλούς μισθούς και τα εκπαιδευτικά κενά στα σχολεία.

Συγχωνεύσεις τμημάτων

Αντιδράσεις έχει προκαλέσει η απόφαση για συγχώνευση τμημάτων στα σχολεία, κάτι που οδηγεί σε αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τάξη. Παρότι κάτι τέτοιο νομικά υφίσταται, το ζήτημα βρίσκει εμπόδια στην εφαρμογή για πολλούς λόγους.

Ανά εκπαιδευτική βαθμίδα προβλέπεται ο ανώτατος αριθμός που μπορεί να υπάρχει σε ένα τμήμα. Πιο συγκεκριμένα, στα Νηπιαγωγεία και τα Δημοτικά σχολεία ο αριθμός των μαθητών ανά τμήμα δεν μπορεί να ξεπερνάει τα 25 άτομα, ενώ στα Γυμνάσια και στα Λύκεια, οι διδασκόμενοι δύνανται να είναι μέχρι 27.

Το σύστημα διδασκαλίας που εφαρμόζεται στην Ελλάδα χαρακτηρίζεται από την παροχή στείρας γνώσης, αρκετά απομακρυσμένης από την ατομικότητα του μαθητή και τις πραγματικές ανάγκες. Κάτι τέτοιο σημαίνει ότι όσο μεγαλύτερος ο αριθμός των μαθητών, τόσο πιο δύσκολη γίνεται η εύρυθμη λειτουργία της τάξης και οι ιδιαιτερότητες των μαθητών περνάνε σε δεύτερη μοίρα.

Το συγκεκριμένο πρόβλημα αναμένεται να επηρεάσει πολύ περισσότερο τους μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες, οι οποίοι χρειάζονται ιδιαίτερη μέριμνα, καθώς παρά την ύπαρξη της παράλληλης στήριξης οι δυσκολίες τους ενδέχεται να ενταθούν όταν προστεθούν στην «εξίσωση» και άλλα άτομα.

Στην Ελλάδα δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στο ζήτημα των συγχωνεύσεων τίθεται και η ανυπαρξία κτιρίων που να ανταποκρίνονται στα νέα δεδομένα. Οι περισσότεροι μαθητές απαιτούν και μεγαλύτερες αίθουσες που μπορούν να υποστηρίξουν τα πολυπληθή τμήματα, κάτι που τα περισσότερα σχολεία δε διαθέτουν.

Κατάργηση σχολικών επιτροπών

Κατά τη φετινή εκπαιδευτική χρονιά καταργήθηκαν οι σχολικές επιτροπές, οι οποίες ήταν 15μελείς και είχαν το ρόλο να διαχειρίζονται τα οικονομικά των σχολείων και κατ’ επέκταση ποιες λειτουργικές ανάγκες έπρεπε να καλυφθούν, για παράδειγμα ο εξοπλισμός, φωτισμός, θέρμανση και άλλα.

Πλέον, την σχολική επιτροπή αντικατέστησε μία νέα ομάδα, με λιγότερα άτομα και η κάλυψη των πάγιων αναγκών των σχολικών μονάδων πέρασε απευθείας στους Δήμους, στο πλαίσιο της γενικής οικονομικής διαχείρισης, ενώ για τρέχουσες ανάγκες ορίστηκε πάγια προκαταβολή που ανέρχεται στο πόσο των 500 έως 1.000 ευρώ ανάλογα με τις σχολικές αίθουσες που λειτουργούν ανά σχολείο. Από 11 σχολικές αίθουσες και πάνω τα σχολεία δικαιούνται 1.000 ευρώ και από 11 αίθουσες και κάτω δικαιούνται 500 ευρώ. Τα συγκεκριμένα ποσά έχουν καθυστερήσει ιδιαίτερα να φτάσουν στους δήμους και κατ’ επέκταση στα σχολεία.

Αρκετά ανώμαλη φαίνεται πως είναι η μετάβαση από τη σχολική επιτροπή στη νέα ομάδα διαχείρισης των οικονομικών, καθώς πολλά είναι τα θολά σημεία στις μεταβολές που έχουν θεσπιστεί και στο πώς τα χρήματα θα κατανεμηθούν, παρότι η αλλαγή ξεκίνησε ήδη από τα τέλη Ιουνίου και βρισκόμαστε στα τέλη Οκτωβρίου, χωρίς τα προβλήματα να έχουν εξομαλυνθεί.

Η όλη αβεβαιότητα, αλλά και υποχρηματοδότηση έχει σαν αποτέλεσμα οι Διευθυντές να καταλήγουν να βάζουν χρήματα από τη δική τους τσέπη, ή να αναζητούν, μαζί με τους Συλλόγους Γονέων οικονομική ενίσχυση από ιδιωτικούς φορείς.

Χαμηλοί μισθοί

Δεν είναι άγνωστο πως οι εκπαιδευτικοί αποτελούν μία κατηγορία επαγγελματιών των οποίων ο μισθός έχει πληγεί ανεπανόρθωτα από τα χρόνια που ξέσπασε η οικονομική κρίση. Εκτός του ότι παραμένουν χωρίς 13ο και 14ο μισθό έκτοτε, οι μισθοί παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα, ιδιαίτερα για τους νεοδιόριστους και τους αναπληρωτές.

Τα έσοδα ποικίλουν ανάλογα το μισθολογικό κλιμάκιο που βρίσκεται ο εκπαιδευτικός, δηλαδή από τα χρόνια υπηρεσίας που έχει συμπληρώσει και φυσικά από τα επιπρόσθετα προσόντα που διαθέτει π.χ. μεταπτυχιακό, πτυχίο ξένων γλωσσών και άλλα.

Χαρακτηριστικό είναι ότι οι νεοδιόριστοι λαμβάνουν μισθούς πείνας, ανίκανους να αντικρούσουν το κύμα ακρίβειας που πλήττει τη χώρα εδώ και αρκετό καιρό. Εισαγωγικός μισθός για έναν νεοδιόριστο που βρίσκεται στο κλιμάκιο 1, είναι τα 776,69 ευρώ.

Αντίθετα, μεγαλύτερο μισθό λαμβάνουν οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί στο κλιμάκιο 1, ξεκινώντας από τα 953 ευρώ, λόγω των λιγότερων κρατήσεων που έχουν.

Εκπαιδευτικά κενά

Κάθε νέο σχολικό έτος ξεκινάει με κενά εκπαιδευτικών σε πολλά σχολεία, τόσο γενικής, όσο και ειδικής αγωγής, γεγονός που καθυστερεί την έναρξη των μαθημάτων συγκεκριμένων ειδικοτήτων, συχνά για πάνω από έναν μήνα.

Το γεγονός αυτό, πέραν του ότι φέρνει «πίσω» όλη την εκπαιδευτική διαδικασία, δημιουργεί καθυστερήσεις και στην έναρξη των μαθημάτων των ομάδων προσανατολισμού της Γ’ Λυκείου, η οποία στο τέλος της σχολικής χρονιάς δίνει Πανελλήνιες. Ως απόρροια, η ύλη ξεκινάει να διδάσκεται καθυστερημένα και προχωράει με γρήγορους ρυθμούς, χάνοντας πολύτιμο χρόνο, αλλά και περιθώρια για καλύτερη επεξήγηση των μαθημάτων.

Ακόμα και μετά την Β’ φάση πρόσληψης αναπληρωτών, τα κενά παραμένουν χωρίς σαφές χρονοδιάγραμμα για το πότε θα καταφέρουν να συμπληρωθούν οι διδακτικές ώρες.

Αναγκαίες κρίνονται όλες οι κινητοποιήσεις που στόχο έχουν να ευαισθητοποιήσουν τον κόσμο σε ένα ύψιστης σημασίας ζήτημα, την εκπαίδευση, και τη διάσωσή της από τον σύγχρονο μαρασμό.