Τσίπρας: Ολική επαναφορά – Ο νέος φορέας είναι απαίτηση της κοινωνικής αντιπολίτευσης – Δεν αρκούν πια ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ

Σε μια φάση που ο ΣΥΡΙΖΑ οδεύει με γεωμετρική πρόοδο και μαθηματική ακρίβεια σε διάσπαση και το ΠΑΣΟΚ βγαίνει από μια εσωτερική αναμέτρηση που κατέληξε στο ίδιο σημείο, η παρέμβαση του Αλέξη Τσίπρα έδειξε σαφώς προς την κατεύθυνση υπέρβασης των υπαρχόντων κομματικών σχηματισμών και της δημιουργίας ενός νέου φορέα στον προοδευτικό χώρο.

Το κατάμεστο θέατρο του Πειραιά των 600 θέσεων αποδείχθηκε μικρό για να χωρέσει τον κόσμο που προσέτρεξε στην ημερίδα του Ινστιτούτου Τσίπρα για να ακούσει τον πρώην πρωθυπουργό σε μια φάση που οι δημοσκοπήσεις δεν προσφέρουν κανένα απολύτως εχέγγυο ότι τα υπάρχοντα κόμματα του προοδευτικού τόξου μπορούν να εκφράσουν την απαίτηση για ουσιαστική αντιπολίτευση.

«Φοβάμαι ότι τους μήνες που πέρασαν συνέβη το αντίθετο. Αλλά και ταυτόχρονα οι πολιτικές εξελίξεις είναι τόσο σύνθετες που δε μπορούν να απαντηθούν με απλά εκλογικά μαθηματικά. Ίσως να μην αρκεί πια η πρόσθεση» ανάφερε χαρακτηριστικά ο κ. Τσίπρας δίνοντας τον τόνο και για την εσωκομματική σύγκρουση στο ΣΥΡΙΖΑ.

Εκτός κάδρου ο Κασσελάκης

Ουσιαστικά ο Αλέξης Τσίπρας έστειλε μήνυμα πρώτα και κύρια στο ίδιο του το κόμμα και στη βάση καθώς ήταν απολύτως κατηγορηματικός ότι από τον Ιούνιο και την εναρκτήρια εκδήλωση του Ινστιτούτου του, το μήνυμα της πρόσθεσης που πρέπει να ακούσουν οι ηγεσίες των προοδευτικών κομμάτων το οποίο μάλιστα απεύθυνε τότε και στον διάδοχό του στο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν εισακούστηκε, αλλά πλέον είναι και αργά.

Αυτή την ερμηνεία έδωσαν σε πρώτο χρόνο τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που έδωσαν μαζικά το παρών πλην του μπλοκ Κασσελάκη που δείχνει να απομονώνεται όλο και περισσότερο, όπως σημείωσαν.

Κοινώς δηλαδή, το συμπέρασμα που εξάγουν είναι ότι ο κ. Κασσελάκης παρά την προσπάθειά του να ξαναμπεί στο παιχνίδι εξουσίας του ΣΥΡΙΖΑ ή ακόμη και με νέο κόμμα δεν είναι πλέον στο κάδρο των εξελίξεων.

«Το μόνο παρήγορο και ουσιαστικά ελπιδοφόρο είναι ότι κάτι αρχίζει σιγά σιγά να κινείται» είπε χαρακτηριστικά ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ξεκαθαρίζοντας ότι το αυτό δεν συμβαίνει σε επίπεδο πολιτικής εκπροσώπησης δηλαδή από την υπάρχουσα ηγεσία γιατί εκεί όπως είπε δεν κινείται τίποτα σε «επίπεδο πολιτικής αντιπολίτευσης. «Εκεί ο «κανένας» συνεχίζει να προηγείται σε όλες τις δημοσκοπήσεις.

Αλλά σε επίπεδο κοινωνικής αντιπολίτευσης».

Νέος φορέας

Το παράδειγμα της Γαλλίας που επικαλέστηκε ο κ. Τσίπρας μετά και την παρέμβαση της Γαλλίδας υποψήφιας πρωθυπουργού του Νέου Λαϊκού Μετώπου στην ημερίδα ήταν σαφής τροχιοδεικτική βολή στις εξελίξεις και στις άνευρες στα όρια της ανακύκλωσης διεργασίες που συντελούνται στο χώρο.

Το «πολιτικό υποκείμενο αλλαγής» δεν θα προκύψει από τα πάνω και σε αυτό ήταν κατηγορηματικός ο κ. Τσίπρα αλλά μέσα από τις κοινωνικές διεργασίες κάτι που στην Γαλλία το «λαϊκό μέτωπο» το αντιλήφθηκε έστω και καθυστερημένα.

«Η συγκρότησή του δεν ήταν μια τεχνητή συγκόλληση από τα πάνω, αλλά απαίτηση της κοινωνικής αντιπολίτευσης, στις γειτονιές, τα συνδικάτα, τα πανεπιστήμια, στους χώρους δουλειάς.
Έτσι κι εδώ κανένα σχέδιο μεταρρυθμίσεων και ρήξεων δε θα υλοποιηθεί αν πρώτα δεν εκφράσει και κινητοποιήσει τη πλειοψηφία της κοινωνίας μας» είπε κλείνοντας την ομιλία του ο κ. Τσίπρας κάτι που ερμηνεύτηκε ως ένα ηχηρό «παρών» στις εξελίξεις.

Παρών

Η παρέμβαση Τσίπρα εν μέσω έντονων εσωκομματικών διεργασιών άφησε στους παρευρισκόμενους και σε όσους παρακολούθησαν με προσοχή την εκδήλωση την αίσθηση ότι όχι απλά δηλώνει παρών στις εξελίξεις, αλλά σε κάποιους έμεινε έντονο το αίσθημα ότι ο πρώην πρωθυπουργός κλείνει σιγά σιγά τον κύκλο της αποστασιοποίησής του.

Κατά άλλους η ηγετική εμφάνισή του και τα πάνω από 1.000 άτομα που πέρασαν από την εκδήλωση για να τον ακούσουν ήταν το προμήνυμα ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν αποκλείεται αν χρειαστεί να ηγηθεί της προσπάθειας να εκφραστούν οι κοινωνικές δυνάμεις μέσα από μια νέα πολιτική ηγεσία που εκείνες θα αναδείξουν.

Πλατφόρμα σταθερότητας

Ο κ. Τσίπρας όμως έστειλε και ένα ξεκάθαρο μήνυμα στον κόσμο της Αγοράς, της Οικονομίας και της παραγωγικών δυνάμεων.

Η παρουσία 4 πρώην υπουργών οικονομίας και οικονομικών – Χριστοδουλάκης, Κατσέλη, Χουλιαράκης και Δραγασάκης – των κυβερνήσεων Σημίτη, Παπανδρέου και Τσίπρα ήταν τα διαπιστευτήρια στην οικονομική και αναπτυξιακή πρόταση που καταθέτει τώρα ο πρώην πρωθυπουργός.

Εκτός από τη βαθιά τεκμηρίωση στην αποδόμηση της πολιτικής Μητσοτάκη ο Αλέξης Τσίπρας απεύθυνε μια ομιλία που «την ακούν στην αγορά» όπως σχολίασε στο τέλος της εκδήλωσης ο κ. Χουλιαράκης.

Βασικό της μήνυμα όπως σημείωσαν και οι άλλοι τρεις πρώην υπουργοί ήταν το μήνυμα των ριζικών μεταρρυθμίσεων με σταθερότητα και αυτό είναι ένα μήνυμα που φτάνει μέχρι την Κεντρική Τράπεζα και τους εγχώριους και ξένους επενδυτές.

Πιο σημαντική ωστόσο παράμετρος της πλατφόρμας που κατάθεσε ο κ. Τσίπρας ήταν αυτή της συμπερίληψης στην αναγκαία αναδιανομή του πλούτου με κοινωνική δικαιοσύνη που εγκαταλείφθηκε αμέσως μετά την έξοδο του ΣΥΡΙΖΑ από την κυβέρνηση το 2019.

Συσπείρωση

Στην εκδήλωση βρέθηκε ο όλος ΣΥΡΙΖΑ, πλην Λακεδαιμονίων.

Όλη η λεγόμενη «φρουρά Τσίπρα» έφτασε στον Πειραιά αποτελούμενη από τους Όλγα Γεροβασίλη, Αλέκο Φλαμπουράρη, Γιώργο Βασιλειάδη, Γιάννη Ραγκούση, Συμεών Κεδίκογλου, Διονύση Καλαματιανό, Γιάννη Μουζάλα.

Το σήμα της επανασύνδεσης του όλου ΣΥΡΙΖΑ έστειλαν και οι Ράνια Σβίκγου, Γιώργος Βασιλειάδης και Νίκος Παππάς οι οποίοι έφτασαν μαζί στο Θέατρο του Πειραιά ενώ ακόμη ενδεικτική του εσωτερικού μετώπου που συγκροτείται ήταν η παρουσία των τριων υποψηφίων προέδρων του Σωκράτη Φάμελλου, του Νίκου Φαραντούρη και του Απόστολου Γκλέτσου.

Αισθητή ήταν η απουσία του Παύλου Πολάκη ωστόσο αυτή δεν μπορεί να συγκριθεί με την απουσία όλων όσων έχουν συνταχθεί με το μπλοκ Κασσελάκη.

Μεγαλώνει η απόσταση

Γιατί αν από τη μια πλευρά η διαδικασία ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ επαναφέρει σε τροχιά επανασύνδεσης τα κορυφαία στελέχη, κάποιοι μένουν εκτός κάδρου.

Η απόσταση πλέον που χωρίζει βασικούς παίχτες της εσωκομματικής σκακιέρας έχει μεγαλώσει αρκετά.

Ο Ευάγγελος Αποστολάκης πέρασε από την εκδήλωση αλλά αποχώρησε νωρίς προτού ακούσει τον κ. Τσίπρα.

Ακόμη πιο ηχηρή ωστόσο ήταν η απουσία της Ρένας Δούρου γύρω από την οποία συντηρείται τεχνηέντως μια αίσθηση αρχηγικών προσδοκιών.