Η όψιμη ευαισθησία Μητσοτάκη για το πολίτευμα και οι ανοικτές πληγές στο Κράτος Δικαίου επί ημερών του

«Δεν αναγνωρίζω ως εκπρόσωπο της αξιωματικής αντιπολίτευσης έναν πολιτικό καταδικασμένο με 13-0 στο ειδικό δικαστήριο. Προστατεύω το πολίτευμα, δεν θα χαιρετηθώ, θα χαριεντιστώ και συνδιαλλαγώ μαζί του». Με αυτά τα λόγια ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποχώρησε από την αίθουσα της Βουλής την Τετάρτη, όταν επρόκειτο ν’ ανέβει στο βήμα ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Παππάς.

Aπό τα λόγια του πρωθυπουργού αξίζει να κρατήσει κανείς τη φράση: «προστατεύω το πολίτευμα». Είναι απορίας άξιον ποιος ακριβώς αναγόρευσε τον πρωθυπουργό θεματοφύλακα του πολιτεύματος, καθώς όλοι γνωρίζουν ότι ο κ. Παππάς ναι μεν καταδικάστηκε, ωστόσο η ποινή του δεν περιλάμβανε στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων και συν τοις άλλοις δεν είναι δουλειά του πρωθυπουργού να τον κρίνει.

Εξάλλου, ήταν εκ νέου υποψήφιος στις τελευταίες εθνικές εκλογές, εκλέχτηκε από τους πολίτες και πριν λίγο καιρό εκλέχτηκε και πάλι, στις εσωκομματικές διαδικασίες του κόμματός του ως επικεφαλής της ΚΟ.

Ο «προστάτης» πρωθυπουργός

Πέραν του θεσμικού ατοπήματος, είναι πραγματικά περίεργο όσο και ειρωνικό να παρουσιάζεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης ως αυτόκλητος «προστάτης του πολιτεύματος». Κι αυτό επειδή στα πέντε χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από τον ίδιο, η δημοκρατία -το πολίτευμα δηλαδή για το οποίο «κόπτεται»- έχει ταλαιπωρηθεί αρκετά.

Οι αποδείξεις καταγράφονται παρακάτω:

Μόλις τον προηγούμενο Φεβρουάριο πέρασε από την ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ψήφισμα, που κατέθεσαν από κοινού τέσσερις πολιτικές ομάδες Σοσιαλιστές και Δημοκράτες (S&D), Πράσινοι, Φιλελεύθεροι (Renew) και Αριστερά, για το κράτος δικαίου και την ελευθερία του Τύπου στην Ελλάδα.

Είχε προηγηθεί σχετική συζήτηση σε υψηλούς τόνους στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στις 17 Ιανουαρίου. Με το εν λόγω ψήφισμα, που ενέκριναν 330 ευρωβουλευτές, καταψήφισαν 254, ενώ σημειώθηκαν 26 αποχές εκφράζονταν σοβαρές ανησυχίες για το κράτος δικαίου στην Ελλάδα.

Λίγες μέρες αργότερα υπερψηφίστηκε η Έκθεση του Ευρωκοινοβουλίου για την κατάσταση του κράτους δικαίου στην Ε.Ε. Εκεί και σε ό,τι αφορά την Ελλάδα υπήρχαν συγκεκριμένες αναφορές για τη δολοφονία Καραϊβάζ, τις δολοφονίες Ρομά από αστυνομικούς, τη διαφθορά αλλά και την πίεση που ασκείται στις ανεξάρτητες αρχές.

Η έκθεση αναφερόταν συγκεκριμένα στο σκάνδαλο των υποκλοπών. Αναφορές υπήρχαν επίσης και για την καταπολέμηση της διαφθοράς στη χώρα. Ήταν η πρώτη φορά που το ελληνικό κράτος δεχόταν τέτοιο «χαστούκι». Συνέβη επί των ημερών του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Οι επιθέσεις σε θεσμούς

Την περίοδο της διακυβέρνησης συνέβησαν όμως και άλλα πράγματα. Τα Τέμπη, για παράδειγμα, και η διαχείριση της τραγωδίας και κυρίως της έρευνας από πλευράς κυβέρνησης. Οι αναφορές της Ευρωπαίας Εισαγγελέως για τη διαφθορά στην Ελλάδα και τη μη εναρμόνιση της εθνικής νομοθεσίας με την ευρωπαϊκή, γεγονός που αποτέλεσε μεγάλο εμπόδιο στις δικές της έρευνες.

Οι αλλαγές στις ανεξάρτητες Αρχές με αφορμή το σκάνδαλο των υποκλοπών. Το απίστευτο bullying κυβερνητικών στελεχών στον πρόεδρο της ΑΔΑΕ, Χρήστο Ράμμο. Ένα bullying στο οποίο πρωτοστάτησε ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης όταν κατηγορούσε τον πρόεδρο της Αρχής για «προσωπική ατζέντα». Το πρόβλημα με τον κ. Ράμμο λύθηκε βέβαια στη συνέχεια. Αφού δεν αντικαταστάθηκε ο ίδιος, αντικαταστάθηκαν τα υπόλοιπα μέλη της Αρχής προκειμένου να επέλθει η ισορροπία στις κρίσιμες ψηφοφορίες.

Το κλείσιμο του μικροφώνου, «εδώ τελειώνει η συζήτηση»

Στην τελική, ο πρωθυπουργός που θέλει να «προστατέψει το πολίτευμα» ήταν εκείνος που ωρυόταν στη Βουλή το 2022 απέναντι στον Αλέξη Τσίπρα, ρωτώντας τον από που γνωρίζει ότι η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων βρισκόταν σε καθεστώς παρακολούθησης. Και ήταν ο ίδιος που εκστόμισε στο τέλος τη φράση «εδώ, τελειώνει η συζήτηση», κλείνοντας το μικρόφωνο και αποχωρώντας από την αίθουσα.

Θα έπρεπε να περάσουν δύο χρόνια για να αποδειχθεί περίτρανα και με τη βούλα ότι η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων βρισκόταν σε καθεστώς παρακολούθησης από ένα σύστημα που ο κ. Μητσοτάκης αγνοούσε την ύπαρξή του (Predator), αλλά την ίδια ώρα το ΥΠΕΞ της ελληνικής κυβέρνησης εξέδιδε άδειες εξαγωγής του σε τρίτες χώρες.

Πιο πρόσφατο παράδειγμα για το πως αντιλαμβάνεται ο πρωθυπουργός τη Δημοκρατία και τη λειτουργία της ήταν το πρόστιμο στη ΝΔ εκ μέρους της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα με αφορμή τη διαρροή των ηλεκτρονικών διευθύνσεων χιλιάδων αποδήμων προς όφελος της ευρωβουλευτίνας κας Ασημακοπούλου.

Μητσοτάκης και Ακροδεξιά

Αυτό που επίσης πρέπει να σημειωθεί είναι ότι επί των ημερών του κ. Μητσοτάκη η Ακροδεξιά πήρε και πάλι τα πάνω της. Σε συνδυασμό όλων των γεγονότων, δεν είναι περίεργο που ο κ. Μητσοτάκης παραλληλίζεται με τον Βίκτορ Ορμπάν, τον ακροδεξιό πρωθυπουργό της Ουγγαρίας. Για να είμαστε δίκαιοι βέβαια, η άνοδος της Ακροδεξιάς αποτελεί ένα πανευρωπαϊκό φαινόμενο, ωστόσο θα περίμενε κανείς ότι μετά την άσχημη εμπειρία της Χρυσής Αυγής, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά στην Ελλάδα. Φευ.

Ο κ. Μητσοτάκης γνωρίζει τη δυναμική που έχουν αναπτύξει τα ακροδεξιά σχήματα στην Ελλάδα, γεγονός που πιστοποιήθηκε και στις τελευταίες εκλογές. Γι΄αυτό και ήταν ανάμεσα σ’ εκείνους που έσπευσαν να πλέξουν το εγκώμιο της Ιταλίδας πρωθυπουργού Τζόρτζια Μελόνι, λέγοντας χαρακτηριστικά πως «δεν νομίζω ότι πρέπει να βάζουμε κατ’ ανάγκην ταμπέλες και διαχωριστικές γραμμές πριν δούμε συγκεκριμένα δείγματα γραφής από υποψήφιους, από ευρωβουλευτές και από αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων».

«Δεν είναι απαραίτητα ακροδεξιά»

Και για όσους θεωρούν ότι το κλείσιμο του ματιού στην άκρα Δεξιά είναι μόνο για το εξωτερικό, διαψεύστηκαν στην τελευταία ΔΕΘ. Εκεί δηλαδή που ο κ. Μητσοτάκης αποφάνθηκε ότι «τα κόμματα στα δεξιά της ΝΔ δεν είναι απαραίτητα ακροδεξιά». Το γεγονός επίσης ότι στην κυβέρνησή του συμμετέχουν στελέχη -και μάλιστα πρώτης γραμμής- που έκαναν καριέρα στο ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη, είναι μάλλον σύμπτωση για το πως αντιλαμβάνεται ο πρωθυπουργός τη «χρησιμότητα» των υπόλοιπων ενοίκων της δεξιάς πολυκατοικίας.

Το εν λόγω φλερτ του κ. Μητσοτάκη με τα κόμματα στα δεξιά του, δεν έχει περάσει απαρατήρητο από στελέχη της ΝΔ. Χαρακτηριστική ήταν η παρέμβαση του βουλευτή Έβρου, Ευρυπίδη Στυλιανίδη, σε εκείνη την αξιομνημόνευτη συνεδρίαση της ΚΟ της ΝΔ το καλοκαίρι, όταν 50 βουλευτές άσκησαν κριτική στην κυβέρνηση: «Δεν πρέπει να την αναστήσουμε (σ.σ. την Ακροδεξιά), γιατί βολεύει σε κάποιους. Δέστε που οδηγήθηκε ο Εμάνουελ Μακρόν που επιδίωξε να εκμεταλλευτεί την ενίσχυση της ακροδεξιάς και την πολυδιάσπαση των παραδοσιακών κομμάτων. Κινδυνεύει να τον καταπιεί η ιστορία με απίστευτες συνέπειες για τη Γαλλία και για την Ευρώπη».

Κατόπιν όλων αυτών, είναι μάλλον ειρωνικό, άκομψο και κυρίως αθέμιτο να υποστηρίζει ο πρωθυπουργός της χώρας ότι «προστατεύει το πολίτευμα», μην αναγνωρίζοντας έναν εκλεγμένο πολιτικό αντίπαλο. Δημοκρατία, υποκλοπές, κράτος δικαίου και Ακροδεξιά, δεν πάνε μαζί…