Η Κέιτ Μπους δεν αποστρέφει το βλέμμα της μακριά από τις εμπόλεμες ζώνες. Η Κέιτ Μπους δεν θέλει να υποδυθεί ότι αυτή τη στιγμή ο κόσμος ζει στην ευμάρεια και τη ροζ, ανέμελη ευτυχία.

Εν κατακλείδι η Κέιτ Μπους, η βρετανίδα καλλιτέχνιδα (συνήθως είναι μακριά από τους χυδαίους προβολείς της δημοσιότητας) βγήκε από τις σκιές για να μιλήσει για το θάνατο που περιβάλλει τα παιδιά στην Ουκρανία, τη Γάζα -όπου αυτή τη στιγμή οι βιομηχανίες των όπλων πουλάνε θάνατο μετρώντας κέρδη.

Παραδίδοντας ένα οπτικοακουστικό προϊόν βουτηγμένο στη μελαγχολία και την θλίψη -τα μόνα συναισθήματα που πρέπει να μας κατακλύσουν αν όχι να μας εξοργίσουν για τα συνεχιζόμενα εγκλήματα πολέμων στον κόσμο σήμερα- η Κέιτ Μπους ανάρτησε στην προσωπική της ιστοσελίδα ένα καταστροφικά συγκινητικό» animation μικρού μήκους με τίτλο «Little Shrew» (σσ. Μικρή Μυγαλίδα) Κέιτ Μπους.

Μια οικογενειακή αλλά και πανανθρώπινη υπόθεση για την Κέιτ Μπους -στα φωνητικά του φιλμ μικρού μήκους ακούγεται η εύθραυστη φωνή του γιου της Μπέρτι που όταν τον ηχογράφησε ήταν στην εφηβεία- το φιλμάκι φέρει την υπογραφή της καλώντας σε αφύπνιση.

Ένας θρήνος αφιερωμένος στα παιδιά που ζούνε σε εμπόλεμες ζώνες, από τη Γάζα στην Ουκρανία και όπου αυτή τη στιγμή τα παιδιά λιμοκτονούν, βασανίζονται ή πεθαίνουν, η ταινία έχει δημιουργηθεί σε συνεργασία με τη φιλανθρωπική οργάνωση War Child, ως κομμάτι χρηματοοικονομικής καμπάνιας για να ενισχύσει τις προσπάθειες ΜΚΟ για παιδιά που ζουν με τις επιπτώσεις του πολέμου και των συγκρούσεων.

«Τα παιδιά βιώνουν τους πολέμους με τη σύγχυση και την ευαλωτότητα των ζώων, συχνά χωρίς καν να έχουν γλώσσα που να δίνει σχήμα στο τραύμα τους ακούγοντας εκρήξεις ή βλέποντας πτώματα»

Από την πανδημία, στους πολέμους χωρίς ανάσα

Με μουσική υπόκρουση το «Snowflake» του 2011, το οποίο περιλαμβάνεται στην τελευταία ολοκληρωμένη κυκλοφορία της «50 Words for Snow» το ασπρόμαυρο animation φιλμ έχει αναρτηθεί στον ιστότοπο της Κέιτ Μπους (η παρακολούθηση της ταινίας είναι δωρεάν), αλλά ενθαρρύνει τους θεατές να υποστηρίξουν οργανώσεις που βοηθούν τα παιδιά που πλήττονται από συγκρούσεις.

«Ξεκίνησα να δουλεύω για την ταινία με τον εικονογράφο Τζιμ Κέι πριν από μερικά χρόνια, δεν πέρασε πολύς καιρός μετά το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία και νομίζω ότι ήταν τόσο σοκ για όλους μας» είπε η Μπους.

«Ζούσαμε όλοι μία τόσο μεγάλη περίοδο ειρήνης. Και απλά ένιωσα ότι ήθελα να γυρίσω μία μικρού μήκους animation ταινία που θα είχε αρχικά ένα μικρό κορίτσι. Ήταν πραγματικά η ιδέα παιδιών που είχαν παγιδευτεί στον πόλεμο. Ήθελα να στρέψω την προσοχή στο πόσο φρικτό είναι για τα παιδιά» σημείωσε.

«Νομίζω ότι όλοι έχουμε περάσει πολύ δύσκολες στιγμές. Αυτές είναι σκοτεινές εποχές που ζούμε και νομίζω ότι, ως ένα βαθμό, όλοι έχουν φθαρεί» υπογράμμισε η τραγουδίστρια.

«Περάσαμε την πανδημία, αυτό ήταν ένα τεράστιο σοκ και νομίζω ότι νιώθαμε ότι, μόλις τελειώσει, θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε ενός είδους κανονική ζωή. Αλλά στην πραγματικότητα φαίνεται απλώς ότι περνάμε από τη μια κατάσταση στην άλλη και περισσότεροι πόλεμοι φαίνεται να ξεσπούν συνεχώς» προσθέτει.

Η Μπους γράφει και σκηνοθετεί την ταινία, βασισμένη σε δικά της σκετς. Αυτά σχεδιάστηκαν από τον Tζιμ Κέϊ, τον εικονογράφο που έχει εικονογραφήσει εκδόσεις της σειράς Χάρι Πότερ και στη συνέχεια κινούμενα σχέδια με το στούντιο Inkubus.

Η Μπους γράφει και σκηνοθετεί την ταινία, βασισμένη σε δικά της σκετς. Αυτά σχεδιάστηκαν από τον Tζιμ Κέϊ, τον εικονογράφο που έχει εικονογραφήσει εκδόσεις της σειράς Χάρι Πότερ και στη συνέχεια κινούμενα σχέδια με το στούντιο Inkubus.

«Νομίζω ότι η ερμηνεία του είναι εξαιρετικά συγκινητική και παρόλο που είχα γράψει αρχικά το τραγούδι για να αιχμαλωτίσω την όμορφη φθίνουσα φωνή του πριν μπει στην εφηβεία, κουβαλάει πλέον μια νέα, στοιχειωμένη διάσταση ντύνοντας αυτό το κινούμενο σχέδιο» λέει για τον γιο της που ακούγεται στα φωνητικά.

Μικρά πλάσματα, μεγάλα εγκλήματα

Το φιλμάκι ακολουθεί τις περιπέτειες μιας μικρής μυγαλίδας από την Ουκρανία, αιχμάλωτη ενός κοσμικού φωτός που προέρχεται από τα βάθη του ηλιακού συστήματος.

Το μικρό θηλαστικό τρέχει επάνω σε μια τσέπη ενός παλτό. Τότε το animation μας αποκαλύπτει ότι το μικρό πλάσμα περιφέρεται επάνω στο πτώμα ενός στρατιώτη που κάθεται πάνω σε ένα δέντρο.

Το βλέμμα περνάει μέσα από ένα κατεστραμμένο από τον πόλεμο τοπίο και στη μάχη σώμα με σώμα. Σε ένα σημείο η Μπους δείχνει το διάκενο ενός βομβαρδισμένου κτιρίου. Εκεί ζωντανεύουν κινούμενα σχέδια από μια φωτογραφία του Maksim Levin, ενός Ουκρανού φωτογράφου που σκοτώθηκε στον πόλεμο με τη Ρωσία.

Για την Μπους «τα παιδιά βιώνουν τους πολέμους με τη σύγχυση και την ευαλωτότητα των ζώων, συχνά χωρίς καν να έχουν γλώσσα που να δίνει σχήμα στο τραύμα τους ακούγοντας εκρήξεις ή βλέποντας πτώματα».

Η Μπους επιφυλάσσει ένα διφορούμενο τέλος στο ανατριχιαστικό animation που υπογράφει.

Όμως, η μοχθηρία φαίνεται να εγκλωβίζει το μικρό πλάσμα, ο περιβάλλοντας χώρος σκοτεινιάζει, η ελπίδα δεν έφτασε ποτέ

Ίσως αυτό το κοσμικό φως είναι η ίδια με τους στίχους: «Ο κόσμος είναι τόσο δυνατός / Συνέχισε να πέφτεις / Θα σε βρω» -μια συγκινητική υπενθύμιση στα παιδιά της Ουκρανίας ότι δεν έχουν ξεχαστεί, που εντείνεται από αυτό το τραγούδι γεμάτο «τόσο ένθερμη, ενεργή αγάπη για τον δικό της γιο.»

Όμως, η μοχθηρία φαίνεται να εγκλωβίζει το μικρό ζώο, ο περιβάλλοντας χώρος σκοτεινιάζει, η ελπίδα δεν έφτασε ποτέ.

Η Μπους υπογραμμίζει ότι δεν υπάρχει τέλος για τα παιδιά που πλήττονται από τον πόλεμο, εκτός από ένα τέλος που τους επιβάλλεται. «Αυτή η ταινία με έκανε να κλάψω για όλους» σχολιάζει ο αρθρογράφος του The Guardian.

Δείτε το εδώ:

Headlines