The Apprentice: Η ταινία που έκανε έξαλλο τον Ντόναλντ Τραμπ
Και μόνο με την υπόθεσή της, ήταν σίγουρο ότι θα προκαλέσει ντόρο. Ωστόσο, η ταινία «The Apprentice» μπορεί να προσφέρει κάτι περισσότερο στους θεατές;
- «Υπάρχει θέμα» με το «De Grece» – Πυρά κομμάτων με το επίθετο που διάλεξαν οι Γλύξμπουργκ
- Βίντεο ντοκουμέντο λίγο μετά τη δολοφονία της Ράνιας στην Κρήτη - «Σκότωσα τον πατέρα μου» έλεγε ο δράστης
- Οι «must» προορισμοί για τα Χριστούγεννα - Ποιες περιοχές μαγνητίζουν το ενδιαφέρον
- «Συνεργαζόταν με Τούρκους για να με σκοτώσουν» - 10 μέρες σχεδίαζε τη δολοφονία του 52χρονου ο δράστης
Το πολυσυζητημένο βιογραφικό δράμα του Αλί Αμπάσι «The Apprentice» έχει δυνατό cast (Σεμπάστιαν Σταν, Τζέρεμι Στρονγκ, Μαρία Μπακάλοβα, Μάρτιν Ντόνοβαν κα.) και εξιστορεί ακριβώς όσα μαρτυρεί και ο τίτλος του που παραπέμπει στο γνωστό ριάλιτι που παρουσίαζε ο Τραμπ.
Από τα πρώτα πλάνα πιστεύεις ότι θα δεις ένα διασκεδαστικό λιβελογράφημα για τον πρώην και νυν υποψήφιο «πλανητάρχη» και καταλήγεις να παρακολουθείς το αποτέλεσμα μιας παραγωγής παραδόξων και αντίθετων αποτελεσμάτων απ’ αυτά που προφανώς ήθελαν οι δημιουργοί της.
Λίγα λόγια για το φιλμ
Στην ταινία ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ο μαθητευόμενος, στα νιάτα του ακόμη, ένα ανέμελο παιδί ενός πλούσιου και σκληρού επιχειρηματία, που ήθελε να ανέβει γρήγορα και να εντυπωσιάσει το αμερικάνικο κατεστημένο. Δάσκαλος του είναι ο διαβόητος Ρόι Κον, σύμβουλος του ΜακΚάρθι και διαβολικός δικηγόρος που αναλαμβάνει να του διδάξει τις μεφιστοφελικές επιχειρηματικές πρακτικές και τα κόλπα που θα τον ανεβάσουν ψηλά.
Το στόρι ξεκινά όταν ο νεαρός Ντόναλντ Τραμπ οραματίζεται να ανακαινίσει το ξεπεσμένο ξενοδοχείο Commodore, στο κέντρο της τότε καταχρεωμένης και απειλητικά εγκληματικής Νέας Υόρκης. Η συνάντησή του με τον Ρόι Κον, στυγνό εκτελεστή χαρακτήρων, δικτυωμένο με τους πολιτικούς και τη μαφία, δημιουργεί μεταξύ των δυο αντρών την απαραίτητη χημεία μαθητή και δασκάλου. Η μέθοδος του Κον συμπυκνώνεται σε τρεις αρχές: πρώτον, «επίθεση, επίθεση, επίθεση», δεύτερον, «μην παραδέχεσαι τίποτα, ν’ αρνείσαι τα πάντα» και τρίτον, «ότι κι αν συμβεί, ποτέ μην ομολογήσεις ήττα, φέρσου σαν νικητής». Στρατηγική εμπνευσμένη από τον Ρίτσαρντ Νίξον, με τις δηλώσεις του οποίου, υποστηρίζοντας την αθωότητά του στο σκάνδαλο Γουότεργκέιτ, ξεκινά η ταινία.
Τα πάνω και τα κάτω της ταινίας
Στα θετικά της ταινίας η θαυμάσια απόδοση της ατμόσφαιρας της δεκαετίας του ’80, η μίξη παρακμής και ακραίας χλιδής, κοστούμια και περούκες και βεβαίως τις δυνατές ερμηνείες των δύο πρωταγωνιστών, του Σεμπάστιαν Σταν, που ενσαρκώνει δημιουργικά τον Τραμπ και του Τζέρεμι Στρονγκ, που υποδύεται τον Κον παγωμένος σαν την ψυχή του.
Στα αρνητικά το αδύναμο σενάριο που αλλοιώνει τους χαρακτήρες τους και τους δίνει διαφορετική υπόσταση. Και αν ο Τραμπ, είναι μία προσωπικότητα που θα κριθεί – σε πρώτη φάση στις επικείμενες προεδρικές εκλογές – ο Κον έχει ήδη κριθεί και είναι απαράδεκτο να παρουσιάζεται ως ένας ακόμη διεφθαρμένος πανέξυπνος παράγοντας, που ταλαιπωρήθηκε ως «κρυφός γκέι» και πέθανε από AIDS περιφρονημένος, ενώ αποτελεί μία από τις ακραίες απάνθρωπες φιγούρες της αμερικάνικης ιστορίας. Ένας άνθρωπος που πρωταγωνίστησε σε μία από τις πιο μελανές ιστορίες της Αμερικής (Μακαρθισμό) και τόσο υποκριτής, που ευθύνεται, μεταξύ άλλων, σε μεγάλο βαθμό για την κρατική αδιαφορία έναντι των πρώτων ασθενών τού τότε θανατηφόρου ιού.
Ένα φιλμ που θέλει απλώς να κάνει ντόρο, για το επίκαιρο θέμα της και με έναν σκηνοθέτη, που νιώθει υπερβολικά και αλαζονικά σίγουρος με τον εαυτό του η ταινία προδίδει τις προθέσεις της.
Προπώληση εισιτηρίων στο inTickets.
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις