Τέσσερις μήνες μετά τις ευρωεκλογές, τις ψηφοφορίες στο Ευρωκοινοβούλιο κερδίζει η συνεργασία παρατάξεων της δεξιάς με την ακροδεξιά, ενώ το ΕΛΚ είχε κάνει συμμαχία με τους Σοσιαλιστές, τους Φιλελευθέρους και τους Πράσινους προκειμένου να εκλεγεί η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν και άλλοι αξιωματούχοι στην ηγεσία των θεσμών της ΕΕ.

Η συμπόρευση του ΕΛΚ, που είναι η μεγαλύτερη ομάδα στο Ευρωκοινοβούλιο, με συνασπισμούς στα δεξιά του φαίνεται να παγιώνεται τους τελευταίους τέσσερις μήνες μετά τις εκλογές προκαλώντας την αντίδραση των κομμάτων του λεγόμενου Κέντρου, που καταγγέλλουν ότι με αυτόν τον τρόπο η Ακροδεξιά αντί να απομονωθεί γίνεται ρυθμιστής των εξελίξεων.

Οι αντιδράσεις μάλιστα πληθαίνουν καθώς πλησιάζουν οι κοινοβουλευτικές ακροάσεις για τον κατάλογο των νέων επιτροπών, πολλοί από τους οποίους προέρχονται από την κεντροδεξιά, αναφέρει σε άρθρο του το Politico που φιλοξενεί δηλώσεις αξιωματούχων του Ευρωκοινοβουλίου για το θέμα.

Ρόλο ρυθμιστή κερδίζει η Ακροδεξιά στο Ευρωκοινοβούλιο

«Το παιχνίδι που παίζει ο ηγέτης του ΕΛΚ, Μάνφρεντ Βέμπερ είναι επικίνδυνο και επιζήμιο για τη βιωσιμότητα του εγχειρήματος της ΕΕ», δήλωσε ο Τζιάκομο Φίλιμπεκ, γενικός γραμματέας του Κόμματος των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών.

«Αυτό στο οποίο συμφώνησαν οι πρωθυπουργοί που ανήκουν στις τρεις κεντρώες οικογένειες τον Ιούνιο ήταν μια φιλοευρωπαϊκή πλειοψηφία για να στηρίξουν την επόμενη θητεία των θεσμικών οργάνων της ΕΕ, αλλά φιλοευρωπαϊκή θέση σημαίνει να υπερασπιστούμε τις κοινές μας αξίες και να μην επιτρέψουμε στις ριζοσπαστικές δεξιές θέσεις να αναλάβουν την εξουσία στη χάραξη πολιτικής», δήλωσε ακόμα ο Φίλιμπεκ.

Η νέα πλειοψηφία που έχει δημιουργηθεί άτυπα στο Ευρωκοινοβούλιο έχει πάρει την ονομασία «πλειοψηφία της Βενεζουέλας, μετά από μία αμφιλεγόμενη ψηφοφορία σχετικά με το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών στη χώρα της Λατινικής Αμερικής.

Ο όρος «πλειοψηφία της Βενεζουέλας» προέρχεται από μια αμφιλεγόμενη ψηφοφορία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον περασμένο μήνα σχετικά με το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών της χώρας αυτής.

Οι συνεργασίες

Τον Σεπτέμβριο το ΕΛΚ συντάχθηκε για πρώτη φορά με το δεξιό ECR (σσ της Τζόρτζια Μελόνι), τους ακροδεξιούς Πατριώτες για την Ευρώπη (σσ του Όρμπαν) και τους ακροδεξιούς Sovereignists – που αποτελούνται κυρίως από βουλευτές του γερμανικού AFD – για να περάσει μια μη δεσμευτική πολιτική δήλωση που αναγνώριζε τον Εντμούντο Γκονζάλες ως νόμιμο πρόεδρο της Βενεζουέλας, αντί του ανακηρυχθέντος νικητή Νικολά Μαδούρο.

Το ΕΛΚ φαίνεται να «σνομπάρει» τους συμμάχους του στο κέντρο με όλο και ποιο διευρυμένες συνεργασίες με την Ακροδεξιά σε μια σειρά από θέματα εκτός των εκλογών στη Βενεζουέλα.

Ως παράδειγμα το Politico αναφέρει την απόφαση για το ποιος θα πάρει το βραβείο της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα ή για τον τρόπο που θα αναδειχθούν οι επόμενοι επίτροποι.

Η συνεργασία με τη Μελόνι φαίνεται να φτάνει μέχρι την πριμοδότηση του δικού της υποψήφιου Επιτρόπου από το ΕΛΚ στις εκλογές στις 12 Νοεμβρίου.

Στα ζητήματα της μετανάστευσης το ΕΛΚ, συμπεριλαμβανομένου του Βέμπερ, ψήφισε την πρόταση της ακροδεξιάς που καλούσε την ΕΕ να χρηματοδοτήσει φράχτες για να εμποδίσει την έλευση προσφύγων στην ΕΕ και να δημιουργήσει στρατόπεδα απέλασης για τους αιτούντες άσυλο εκτός Ευρώπης.

Αν και ψηφοφορίες όπως η τελευταία είναι ελαφρώς πιο σκληρές και αντιμεταναστευτικές από την κυρίαρχη πολιτική στο Ευρωκοινοβούλιο, η μετατόπιση του ΕΛΚ φαίνεται από το γεγονός ότι πρωτοβουλίες της Ακροδεξιάς δεν ψηφίζονταν από το ίδιο και άλλα κεντρώα κόμματα.

Ανεπίσημα τα φιλοευρωπαϊκά φιλελεύθερα κόμματα είχαν επιβάλει ένα μπλόκο στη συνεργασία – σε ψηφοφορίες- με τα περισσότερα κόμματα της Ακροδεξιάς, το οποίο αναφέρεται ως cordon sanitaire (υγειονομική ζώνη).

Εκατέρωθεν πιέσεις

«Τα γερμανικά και διεθνή κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης πίστευαν ότι δεν μπορούσαμε να ασκήσουμε καμία επιρροή στο Κοινοβούλιο της ΕΕ. Σήμερα αποδείξαμε ότι έκαναν λάθος», έγραψε ο επικεφαλής των Sovereign, Ρενέ Ουστ, ευρωβουλευτής του γερμανικού ακροδεξιού κόμματος AFD στο X.

Ένας εκπρόσωπος του επικεφαλής του ΕΛΚ, Βέμπερ, αντέκρουσε την άποψη ότι υπάρχει ένας νέος άτυπος δεξιός συνασπισμός στο Ευρωκοινοβούλιο.

«Το ΕΛΚ ηγείται του αγώνα κατά των αντιευρωπαϊστών, όπως δείχνουν, για παράδειγμα, τα εκλογικά αποτελέσματα του Πολωνού πρωθυπουργού Ντόναλντ Τουσκ ή η συμμετοχή του ΕΛΚ στην αντιπολίτευση του Όρμπαν. Έχουμε καθορίσει με σαφήνεια τις κόκκινες γραμμές μας», ανέφερε ο εκπρόσωπος σε δήλωσή του.

«Δεν θα υπάρξει καμία συνεργασία με ριζοσπάστες που απορρίπτουν ή παραβιάζουν οποιαδήποτε από τις τρεις βασικές μας αρχές – υπέρ της Ουκρανίας, υπέρ της Ευρώπης, υπέρ του κράτους δικαίου. Αυτό ισχύει για τα κόμματα τόσο της δεξιάς όσο και της αριστεράς. Ακολουθούμε τις πολιτικές και προγραμματικές μας πεποιθήσεις».

Το ΕΛΚ δέχεται πιέσεις από τα δεξιά και από τα αριστερά του.

«Το ΕΛΚ πρέπει να λάβει μια απόφαση: Θέλουν να εγκαταλείψουν το cordon sanitaire  και θα συνεργαστούν πλήρως;» αναρωτήθηκε ο  Auke Zijlstra από το ολλανδικό Κόμμα για την Ελευθερία, που ανήκει στην ακροδεξιά ομάδα των Πατριωτών.

Ο Ολλανδός ευρωβουλευτής και συμπρόεδρος των Πρασίνων Bas Eickhout δήλωσε: «Αυτή η ιδέα που έχει το ΕΛΚ, ότι μπορούμε να σκύψουμε προς τα αριστερά όταν χρειάζεται και προς τα δεξιά όταν χρειάζεται, θα καταρρεύσει σε κομμάτια όταν πρόκειται για νομοθετική εργασία».

Με πληροφορίες από Politico

Headlines