Halloween: Πώς η κολοκύθα έγινε σύμβολο της γιορτής;

Η κολοκύθα είναι αναμφισβήτητα το πιο χαρακτηριστικό σύμβολο του Halloween. Από τα αρχαία κέλτικα φεστιβάλ μέχρι τις σύγχρονες γιορτές, η κολοκύθα έχει συνδεθεί με αυτήν την εποχή του χρόνου.

Σκαλισμένη με τρομακτικά πρόσωπα και φωτισμένη από μέσα, η κολοκύθα μεταμορφώνεται σε ένα φανάρι που απωθεί τα κακά πνεύματα και προσθέτει μια μαγική νότα κάθε Οκτώβρη.

Πώς προέκυψε όμως η παράδοση με την κολοκύθα; Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Παραμονές των Αγίων Πάντων, δηλαδή στις 31 Οκτωβρίου κάθε χρονιάς, οι Άγγλοι, οι Ιρλανδοί, οι Σκωτσέζοι και οι Αμερικανοί γιορτάζουν το Halloween. Η λέξη προέρχεται από παραφθορά της φράσης All Hallows’ Eve, που σημαίνει «Παραμονή των Αγίων Πάντων». Η γιορτή πιθανόν να συνδέεται με παγανιστικές τελετές και κέλτικες τελετουργίες που σχετίζονται με τον κύκλο της σποράς.

Μία από αυτές είναι το Samhain, το κέλτικο φεστιβάλ που κυριολεκτικά σήμαινε «το τέλος του καλοκαιριού» και σηματοδοτούσε την παύση της συγκομιδής και την αρχή του χειμώνα. Οι άνθρωποι πίστευαν πως εκείνη τη μέρα οι νεκροί επέστρεφαν στα σπίτια τους, γι’ αυτό και φορούσαν τρομακτικές στολές και άναβαν φωτιές με σκοπό να διώξουν τα κακά πνεύματα.

Σταδιακά η γιορτή έφτασε να περιλαμβάνει και τις σκαλιστές κολοκύθες ή αλλιώς Jack-o’-Lantern. Η πορτοκαλί κολοκύθα, την οποία αδειάζουν από τη σάρκα της έτσι ώστε να μείνει μόνο το εξωτερικό κέλυφος πάνω στο οποίο χαράσσονται τελικά μάτια, μύτη και στόμα. Στην κούφια πλέον κολοκύθα που θυμίζει κεφάλι μπαίνουν μικρά κεριά και το λαχανικό μετατρέπεται σε φανάρι έτοιμο να στολίσει το σπίτι.

Η κολοκύθα συνδέεται με… τον Τζακ

Ο πρώτος Jack-o’-Lantern δεν ήταν κολοκύθα αλλά, σύμφωνα με τον ιρλανδικό θρύλο, ένας άντρας με το όνομα Τζακ, που κατάφερε να ξεγελάσει τον Διάβολο, παγιδεύοντας τον σε μια κουφάλα δέντρου.

Όταν ο Τζακ πέθανε, δεν έγινε δεκτός ούτε στον παράδεισο ούτε στην κόλαση. Έμεινε λοιπόν καταδικασμένος να τριγυρνάει στη γη αιωνίως με μοναδική του συντροφιά ένα φανάρι από γογγύλι να φωτίζει τον δρόμο του.

Τον 19ο αιώνα Σκωτσέζοι και Ιρλανδοί άρχισαν να χρησιμοποιούν γογγύλια, σκαλισμένα με τρομακτικά πρόσωπα για να κρατήσουν τον περιφερόμενο Τζακ μακριά από τα σπίτια τους.

Οι Σκωτσέζοι μετανάστες στην Αμερική συνέχισαν την παράδοση σκαλίζοντας, αντί για γογγύλια, ντόπιες κολοκύθες. Και κάπως έτσι έμεινε σαν έθιμο το σκάλισμα της κολοκύθας.