Σε συναγερμό βρίσκονται οι ελληνικές Αρχές μετά τις φονικές πλημμύρες στην Ισπανία – και κυρίως στη Βαλένθια – με εκατοντάδες νεκρούς και αγνοούμενους και ανυπολόγιστες καταστροφές.

Ειδικοί, επιστήμονες, τοπικές Αρχές εμφανίζονται ανήσυχοι για το τι θα συμβεί αν παρόμοια κακοκαιρία πλήξει και την Αττική, με όλους να κρούουν των κώδωνα του κινδύνου για το κατά πόσο ο Κηφισός μπορεί να αντέξει και να συγκρατήσει το νερό.

«Μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις. Βλέπουμε πώς είναι ο Κηφισός στη φυσική του μορφή. Αυτήν τη μορφή δεν την διατηρήσαμε ενώ υπάρχει η νομοθεσία που λέει ένθεν και ένθεν της κοίτης απαγορεύεται οποιαδήποτε δραστηριότητα σε πλάτη αντίστοιχα του πλάτους της κοίτης», λέει μιλώντας στο MEGA ο Χρήστος Καραβίτης, καθηγητής διαχείρισης υδάτινων πόρων.

Και εξηγεί: «Οι ανθρωπογενείς επεμβάσεις έχουν καθορίσει τη σημερινή μορφή του Κηφισού από τις Τρεις Γέφυρες και κάτω, όπου ο Κηφισός από ένα ανοιχτό ποτάμιο ρεύμα, μετατρέπεται σε έναν κλειστό αγωγό. Δεν μας απασχολεί η χωρική κατανομή της βροχής, μας ενδιαφέρει να υπάρχει η οποιαδήποτε βροχή πέφτει στην υδρολογική λεκάνη του ποταμού. Βρέχει και η βροχή συγκεντρώνεται στην κοίτη του ποταμού. Όταν η βροχή είναι μικρή, το νερό, ένα κομμάτι του, διηθείται, μπορεί να το αντιμετωπίσουμε τοπικά και μακροσκοπικά, αλλά όταν έχουμε πλημμυρικά φαινόμενα δηλαδή μεγάλη ένταση βροχής σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, δεν προλαβαίνει να διηθηθεί γιατί η ταχύτητα επιφανειακής κύλισης είναι 10πλάσια και 100νταπλάσια της ταχύτητας διήθησης».

Αν έρθει μεγαλύτερη ποσότητα βροχής από τη μέγιστη της 50ετίας που έχει υπολογιστεί, τα έργα στον Κηφισό δεν αντέχουν

Πλημμύρες: Ο Κηφισός αντέχει αλλά…

Ο κ. Καραβίτης αναφέρει στη συνέχεια ότι σαν οργανωμένη κοινωνία φτιάξαμε έργα απορροής της πλημμυρικής παροχής. Αλλά ποια είναι αυτά;

«Ποια είναι αυτά τα έργα; Να πάρουμε το νερό που πέφτει και να το μεταφέρουμε ασφαλώς στο Φάληρο. Όλα τα έργα πολιτικού μηχανικού γίνονται με συγκεκριμένη μέγιστη πλημμύρα. Ο Κηφισός αντέχει, και όλες οι μελέτες δείχνουν σε αυτό, στην πλημμύρα της πεντηκονταετίας, δηλαδή στη μέγιστη πλημμύρα που θα σημειωθεί τουλάχιστον μία φορά μέσα σε 50 χρόνια. Αν έρθει μεγαλύτερο ποσό βροχής, τα έργα δεν αντέχουν».

Το σημαντικότερο πρόβλημα, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι ο χρόνος έγκαιρης προειδοποίησης. «Στον Κηφισό έχουμε περίπου 12 ώρες χρόνο συγκέντρωσης που σημαίνει ότι έχουμε 7 – 8 ώρες να ειδοποιήσουμε τον πληθυσμό αν έρχεται η βροχή. Αν δεν υπάρχουν οι κατάλληλοι μηχανισμοί έγκαιρης προειδοποίησης, ό,τι και να πούμε θα θρηνούμε θύματα».

«Θα γίνει το κακό, είναι θέμα χρόνου»

Από την πλευρά του, ο καθηγητής φυσικών καταστροφών στο ΕΜΠ και πρώην δήμαρχος Ρέντη – Νίκαιας, Γιώργος Ιωακειμίδης, αναφέρεται στο θέμα του Κηφισού λέγοντας ότι «πήραμε τις μετρήσεις πεντηκονταετίας, είναι λίγο τα 50 χρόνια, αλλά να δούμε ποια 50 χρόνια. Είναι το ’32 – ’82, πήραμε τις βροχοπτώσεις αυτής της πεντηκονταετίας. Το υλοποιήσαμε το έργο 20 χρόνια μετά, το 2004, και είμαστε τώρα 20 χρόνια ακόμα πιο μετά. Έχουν αλλάξει τα πάντα. Η Αττική τότε είχε πράσινο, το νερό κρατιόταν εκεί, σήμερα δεν κρατιέται, οι αγωγοί που έφταναν στον Κηφισό ήταν πολύ λιγότεροι από ό,τι είναι σήμερα και το σημαντικό είναι πόσο γρήγορα θα φτάσει το νερό στον Κηφισό».

Οφείλουμε να κάνουμε μια καινούργια μέτρηση, ένα καινούργιο σχέδιο με σενάρια, λέει ο ίδιος, συμπληρώνοντας ότι υπάρχει ένας εύκολος και φθηνά σχετικά τρόπος να έχουμε τουλάχιστον πρόβλεψη.

«Μπορούμε να βάλουμε σταθμούς μέτρησης που μετράνε το νερό του Κηφισού και την ίδια στιγμή σε επαφή με το Αστεροσκοπείο, επειδή ξέρουμε την βροχή που πέφτει από τους διαφορετικούς σταθμούς, να υπολογίσουμε το νερό που θα έρθει πολύ γρήγορα στον Κηφισό. Όταν μετράμε το νερό και ξέρουμε αυτό που συνεχίζει να πέφτει, εύκολα μπορούμε να κάνουμε μία πρόβλεψη», λέει.

Και καταλήγει κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου: «Πρέπει να βρεθούν πάρα πολλά λεφτά αν θέλουμε να σώσουμε την Αττική, τα οποία δεν υπάρχουν. Θα γίνει το κακό, είναι θέμα χρόνου, είναι σίγουρο ότι θα γίνει. Θα έρθει και στην πόρτα σου κάποια στιγμή».

Headlines