ΣΥΡΙΖΑ: Οι 3,5 πράξεις ενός προαναγγελθέντος διαζυγίου

Σε ένα παράλληλο σύμπαν, στις 8 Νοεμβρίου, ημέρα εκκίνησης του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, τα κορυφαία στελέχη του κόμματος μαζί με τον Στέφανο Κασσελάκη θα έκαναν έξω από γνωστό νυχτερινό κέντρο στο Γκάζι έναν μεγάλο κύκλο και θα τραγουδούσαν, κρατώντας ο ένας το χέρι του άλλου, το διαχρονικό κομμάτι του John Lennon «Give Peace a chance». Αυτό σε έναν παράλληλο κόσμο, όπου δεν θα είχαν καταγραφεί στιγμές παρακμής και ατέρμονης σύγκρουσης, που προκαλούν μούδιασμα ακόμη και στους πιο ορκισμένους αντιπάλους της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Η τελευταία απόφαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ με τον οριστικό -για την ίδια- αποκλεισμό του Στέφανου Κασσελάκη από την προεδρική κούρσα και η αντίδραση του πρώην προέδρου, ο οποίος έδωσε «ραντεβού» με τους εσωκομματικούς του αντιπάλους στο επικείμενο συνέδριο, αποτελούν δύο νέες σκηνές, παρεμφερείς με τις προηγούμενες, στο πολιτικό δράμα της συριζαϊκής πραγματικότητας.

Οι δύο παράλληλοι μονόλογοι φαίνεται πως θα συνεχιστούν μέχρι τις κρίσιμες ημερομηνίες, όταν εκ των πραγμάτων οι δύο πλευρές θα κληθούν να διαχειριστούν τις απαιτήσεις που έχουν από το συνεδριακό σώμα. Απαιτήσεις που κινούνται σε εκ διαμέτρου αντίθετες κατευθύνσεις και όπως όλα συνηγορούν το οριστικό διαζύγιο είναι θέμα ημερών.

Πράξη πρώτη

Το Σαββατοκύριακο τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ θα εκλέξουν τους αντιπρόσωπούς τους για το έκτακτο συνέδριο. Ο Στέφανος Κασσελάκης φιλοδοξεί να εκλεγεί από την Οργάνωση Περιστερίου και κατά πάσα πιθανότητα θα το πετύχει με μεγάλη άνεση. Την Κυριακή το βράδυ τα κουτάκια στα excel των υπολογιστών σε Κουμουνδούρου (στρατηγείο των 87+) και Ταύρο (στρατηγείο Κασσελάκη) θα γεμίσουν με ονόματα συνέδρων και πλευρά προτίμησης.

Λίγη ώρα μετά, ο αλγόριθμος θα δείχνει ποιος ελέγχει τους περισσότερους συνέδρους. Παράλογο; Μάλλον όχι, καθώς πρόκειται για μία πάγια τακτική όλων των κομμάτων, που συνήθως κανείς δεν παραδέχεται. Άρα το μέτρημα θα ξεκινήσει αρκετές ημέρες πριν τη συνεδριακή διαδικασία.

Πράξη δεύτερη

Οι αντιμαχόμενες πλευρές εκτιμούν ότι θα «ελέγχουν» το σώμα του συνεδρίου και η ζωή συνεχίζεται με συγκρούσεις και εκατέρωθεν εξ αποστάσεως βαριές κουβέντες.

Στις 8 Νοεμβρίου, η σύγκρουση είναι πλέον δια ζώσης. Το συνέδριο μόλις έχει ξεκινήσει και οι υποστηρικτές του Στέφανου Κασσελάκη θέτουν ζήτημα αμφισβήτησης της απόφασης της Κεντρικής Επιτροπής και της έκπτωσης του Στέφανου Κασσελάκη από την προεδρική καρέκλα. Οι σύνεδροι που έχουν αναφορά στη νέα πλειοψηφία διαφωνούν ανοιχτά, όπως ήταν αναμενόμενο, με την πρόταση των εσωκομματικών τους αντιπάλων.

Το προεδρείο του συνεδρίου καλείται να διαχειριστεί μία εκρηκτική κατάσταση. Οι μεν θέλουν ψηφοφορία οι δε την αρνούνται. Οι μεν λένε «έχουμε πρόεδρο», οι δε λένε ότι «το θέμα θεωρείται λήξαν, το συνέδριο αποφασίζει για τους «4».

Πράξη Τρίτη A

Το προεδρείο του συνεδρίου επιβάλει την τάξη, τα πνεύματα ηρεμούν. Σε έναν φανταστικό κόσμο, οι δύο πλευρές συμφωνούν ότι στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα και ψηφίζουν.

Υποσενάριο πρώτο. Οι υποστηρικτές του Στέφανου Κασσελάκη χάνουν την ψηφοφορία. Η ένταση ανεβαίνει ξανά. Οι καταγγελίες δίνουν και παίρνουν. Ποιοι άραγε ψηφίζουν; Οι δια ζώσης σύνεδροι ή αυτοί που παρακολουθούν από zoom; Με κάλπη ή με ανάταση χεριών;

Όσο κι αν το ψάξει κανείς οι απαντήσεις οδηγούν σε λαβύρινθο. Ποιος άραγε θα δεχθεί να χάσει τέτοια ψηφοφορία; Οι δρόμοι που ανοίγονται είναι δύο. Το ένα μονοπάτι οδηγεί στα κλειδιά της Κουμουνδούρου, το άλλο στην πόρτα της εξόδου και στον μουτζούρη της διάσπασης.

Υποσενάριο δεύτερο. Η παλαιά «φρουρά» του κόμματος δέχεται τη ψηφοφορία. Οι δύο πλευρές βρίσκουν τη «χρυσή τομή» και συμφωνούν στον τρόπο που θα γίνει η ψηφοφορία. Ο Στέφανος Κασσελάκης κερδίζει τους συνέδρους. Η νέα μειοψηφία δεν αποδέχεται το αποτέλεσμα και αποχωρεί, καταγγέλλοντας τον αναβαπτισμένο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ξεκαθαρίζει ότι θα προχωρήσει σε νέες προεδρικές εκλογές ούτως ή άλλως.

Πράξη Τρίτη B

Το προεδρείο του συνεδρίου αδυνατεί να επιβάλει την τάξη. Η ένταση ανεβαίνει επικίνδυνα. Οι διαξιφισμοί συνεχίζονται. Καμία ψηφοφορία και καμία απόφαση αναίρεσης της απόφασης της Κεντρικής Επιτροπής. Ο Στέφανος Κασσελάκης παραμένει έκπτωτος και η σύγκρουση καταλήγει στο σημείο μηδέν. Δεν υπάρχει σημείο επιστροφής. Το συνέδριο τινάζεται στον αέρα. Ποιος μένει και ποιος φεύγει από την αίθουσα; Ποιος καταγγέλλει ποιον και ποιος αποχωρεί; Η διάσπαση είναι γεγονός.

Επιστροφή στην πρώτη πράξη

Από πράξη σε πράξη. Το βράδυ της 3^ης Νοεμβρίου, το μέτρημα βγάζει αδιαφιλονίκητο νικητή πριν το συνέδριο. Ο συσχετισμός δείχνει πως τα πράγματα έχουν πάρει το δρόμο τους.

Σενάριο Α: Η πλευρά Κασσελάκη καταγγέλλει την Κουμουνδούρου για αλχημείες στην εκλογή συνέδρων και δεν φτάνει μέχρι το συνέδριο. Έτσι, το επιτελείο του πρώην προέδρου υποστηρίζει ότι επιβεβαιώνονται οι φόβοι που εξέφρασε: «λένε ψέματα ότι δε δικαιούνται να ψηφίσουν για συνέδρους ή δεν τους βρίσκουν ως μέλη». Η διάσπαση έχει συντελεστεί πριν καν αρχίσει το συνέδριο.

Σενάριο Β: Η πλευρά των 87+ χάνει τη μάχη των συνέδρων. Ο Στέφανος Κασσελάκης γνωρίζει ότι η νίκη είναι κοντά. Πως αντιδρά άραγε η πλευρά της Κουμουνδούρου; Το συνέδριο αναβάλλεται μπροστά στον φόβο για έκτροπα. Εναλλακτικά, το συνέδριο διεξάγεται και ο πρώην πρόεδρος γίνεται νυν. Κάποιοι φεύγουν και κάποιοι μένουν.

«Κι ήθελε ακόμη»

Όλα τα παραπάνω θα μπορούσαν να αποτελούν εναλλακτικές σκηνές μίας ταινίας. Κάποιες αποτελούν γέννημα φαντασίας και άλλες, μάλλον, για τους παροικούντες την κομματική Ιερουσαλήμ δεν απέχουν τόσο από την πραγματικότητα.

Σε κάθε περίπτωση, το πιθανότερο σενάριο προβλέπει ότι και οι δύο πλευρές θα επικαλεστούν τον Μανώλη Ανανγωστάκη και θα αναφωνήσουν «όμως εγώ δεν παραδέχτηκα την ήττα». Από την άλλη, στην πραγματική ζωή, ο προοδευτικός κόσμος που βίωσε αλλεπάλληλες διαψεύσεις θα κοιτά τους τηλεοπτικές δέκτες αποσβολωμένος μουρμουρίζοντας «Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει». Kατά τα άλλα; Άπαντες θα σκέφτονται απλά ότι ξημερώνει Δευτέρα και πρέπει να πάνε στη δουλειά τους για να πληρώσουν νοίκια, λογαριασμούς, σούπερ-μάρκετ, δάνεια και φροντιστήρια.