«Η χορευτική μουσική φέρνει τους ανθρώπους κοντά» – Το Άμστερνταμ εστιάζει ξανά στη νυχτερινή κουλτούρα

Ισορροπώντας ανάμεσα σε μια καρέκλα στο πάτωμα και σε μια συρταριέρα κολλημένη στο ταβάνι, ο Jordi Ariza Gallego κοιτάζει γύρω του στο πάνω δωμάτιο του κλαμπ του.

Αυτό το έκθεμα της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων είναι το «παρασκήνιο»- δίπλα είναι ένας κουρέας. Παρακάτω, άνθρωποι τρώνε σε ένα ινδονησιακό εστιατόριο.

Στο κατάμεστο ισόγειο προβάλλονται μονόλεπτες ερωτικές ταινίες από τον ολλανδικό εκδότη του περιοδικού Butt.

«Είναι σαν ένα πάρτι σε σπίτι και ο καθένας μπορεί να επισκεφθεί έναν διαφορετικό όροφο», δήλωσε ο επιμελητής που βρίσκεται πίσω από αυτό το ίδρυμα τέχνης-πάρτι. «Μου αρέσει που είναι τόσο μπερδεμένο!»

Τα 90s ήταν μια άλλη εποχή για τα κλαμπ

Αυτό είναι το είδος της άγριας, εξειδικευμένης νυχτερινής ζωής που απηχεί τη βρώμικη αλλά καλλιτεχνική σκηνή του Άμστερνταμ των δεκαετιών του 1980 και του 90.

Τότε, κλαμπ όπως το RoXY και το iT έβαλαν τη νυχτερινή ζωή της πόλης στο χάρτη, με μια ζωντανή χορευτική κουλτούρα, η οποία πάντρευε τη μουσική και την τέχνη.

Σήμερα, το Sexyland World του Ariza Gallego, το οποίο νοικιάζει την πίστα του για 80 ευρώ (67 λίρες) τη βραδιά και περιλαμβάνει ένα εξωτερικό μπαρ και μια γκαλερί τέχνης σε ένα κοντέινερ, βρίσκεται κυριολεκτικά στις παρυφές της πόλης, μια βόλτα με το πλοίο από το κέντρο.

«Η νύχτα είναι η παιδική ηλικία του πολιτισμού – ένας χρόνος επώασης και ανάπτυξης, απαραίτητος για την ωρίμανση των ιδεών»

Ινστιτούτο Νυχτερινής Κουλτούρας και κλαμπ

Καθώς οι τιμές των ακινήτων πλησιάζουν αυτές του Λονδίνου, ανήσυχοι διοργανωτές, DJs, καλλιτέχνες και γραφειοκράτες ξεκίνησαν ένα σχέδιο για την κατασκευή ενός Ινστιτούτου Νυχτερινής Κουλτούρας (Inc) αξίας 12 εκατομμυρίων ευρώ στο κεντρικό Halvemaansteeg, που στα ολλανδικά σημαίνει δρομάκι της μισής σελήνης.

Η αντιδήμαρχος Touria Meliani ενημέρωσε το συμβούλιο ότι η πρωτοβουλία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, που θα ανοίξει το 2027, θα προγραμματίσει τον προοδευτικό πολιτισμό.

«Η νύχτα ήταν συχνά ένα ασφαλές καταφύγιο για τους παρείσακτους και τους αντιφρονούντες και σήμερα έχει εξελιχθεί σε ένα μέρος για όλους», είπε.

«Η νύχτα είναι η παιδική ηλικία του πολιτισμού – ένας χρόνος επώασης και ανάπτυξης, απαραίτητος για την ωρίμανση των ιδεών».

Επίσημη ατζέντα προώθησης της νυχτερινής ζωής

Η ολλανδική πρωτεύουσα έχει μεταφέρει την εποπτεία των κλαμπ από το τμήμα δικαιοσύνης στο τμήμα πολιτισμού και έχει δρομολογήσει μια επίσημη ατζέντα προώθησης της νυχτερινής ζωής.

Και δεν είναι η μόνη πόλη που ανησυχεί για τη νυχτερινή της ζωή. Την περασμένη εβδομάδα, η Ένωση Βιομηχανιών Νυχτερινής Διασκέδασης του Ηνωμένου Βασιλείου προειδοποίησε ότι τα βρετανικά κλαμπ θα μπορούσαν να εξαφανιστούν μέχρι το 2029.

Πίσω στο Άμστερνταμ, ο διοργανωτής Sven Bijma του queer Club Raum πιστεύει ότι το κόστος και οι κανονισμοί στραγγαλίζουν το μέρος.

«Η πόλη έχει αλλάξει τόσο πολύ. Την αποκαλώ νεοφιλελεύθερη κόλαση», δήλωσε κατά την παρουσίαση του Inc.

«Οι νέοι άνθρωποι διώχνονται μετά την αποφοίτησή τους. Οι καλλιτέχνες μετακομίζουν στο Βερολίνο. Δεν υπάρχουν πολλά πράγματα εδώ για να μείνουν».

«Η πόλη έχει αλλάξει τόσο πολύ. Την αποκαλώ νεοφιλελεύθερη κόλαση»

«Η νυχτερινή ζωή είναι ένα καταφύγιο»

Αυτό το χρηματικό κεφάλαιο δημιουργεί μια μονοκαλλιέργεια όπου οι ανερχόμενοι δημιουργοί έχουν λιγότερες ευκαιρίες να δοκιμάσουν πράγματα και να αποτύχουν, δήλωσε ο αρχιτέκτονας David Mulder van der Vegt, ο οποίος σχεδίασε το κτίριο Inc.

«Η νυχτερινή ζωή είναι το καναρίνι στο ανθρακωρυχείο: όταν η νυχτερινή σας ζωή αρχίζει να επιβραδύνεται, αυτό λέει κάτι για την πολιτιστική παραγωγή στο σύνολό της και τη δημιουργικότητα στην πόλη», είπε χρησιμοποιώντας μια μεταφορά.

Υπάρχουν ανησυχίες ότι η πανδημία ήταν επιζήμια, ιδίως για τις μειονότητες. Τα επίσημα στοιχεία της πόλης δείχνουν ότι επτά στους δέκα κατοίκους του Άμστερνταμ βγαίνουν τώρα σε εκδηλώσεις χορού, μουσεία και ταινίες, σε σύγκριση με οκτώ στους δέκα πριν από τον Covid.

«Η νυχτερινή ζωή είναι ένα ασφαλές καταφύγιο για πολλούς ανθρώπους που νιώθουν ότι απορρίπτονται από την κοινωνία με το φως της ημέρας – ένα είδος Τζέκιλ και Χάιντ», δήλωσε ο Ολλανδός DJ Joost van Bellen.

«Αν πας σε ένα συγκεκριμένο κλαμπ, είναι το κλαμπ σου – ξέρεις ότι είσαι ασφαλής αν είσαι τρανς ή γκέι ή κάποιος που είναι απλά διαφορετικός. Η νυχτερινή ζωή είναι ένα καταφύγιο».

«Η λευκή αντίληψη περί ασφάλειας»

Εν τω μεταξύ, μια ακριβή πόλη μπορεί να έχει προβλήματα με γείτονες που διαμαρτύρονται, δήλωσε ο Ariza Gallego, το κλαμπ του οποίου είχε προηγουμένως την έδρα του σε μια παλιά προβλήτα πλοίων.

«Στα τελευταία στάδια στην παλιά μας τοποθεσία, δεχτήκαμε πολλά παράπονα για το φως που παράγουμε», είπε.

«Δεν υπάρχει πάντα μια δίκαιη αλληλεπίδραση μεταξύ των επιχειρήσεων, των πολιτιστικών ιδρυμάτων και της γειτονιάς».

Βρήκε άλλον χώρο, αλλά ορισμένοι διοργανωτές δεν το κάνουν, δήλωσε ο Timo Koren, επίκουρος καθηγητής πολιτιστικών σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ, λόγω της «λευκής αντίληψης περί ασφάλειας», όπου ένα κατά πλειοψηφία μαύρο πλήθος θεωρείται πιο επικίνδυνο.

Ακροδεξιά εναντίον κλαμπ

Μπορεί λοιπόν ένα δημόσιο ίδρυμα να αναβιώσει πραγματικά τη σκηνή; Κάποιοι προειδοποιούν για το να μην κοιτάξουμε πίσω με άστοχη νοσταλγία.

Και ο ερευνητής για τα ναρκωτικά Ruben van Beek του Ινστιτούτου Trimbos λέει ότι ορισμένοι από τους σημερινούς κανόνες υπάρχουν «για να προστατεύουν τους ανθρώπους από το να πάθουν κακό λόγω χρήσης ναρκωτικών, αλκοόλ ή παραβατικής συμπεριφοράς».

Κάνοντας έκκληση για «ελευθερία, ανεκτικότητα και ισότητα», ο DJ Joost van Bellen δεν έχει καμία αμφιβολία για το τι χρειάζεται: «Είναι τρελό το γεγονός ότι μια χώρα όπως η δική μας κυβερνάται πλέον από ακροδεξιά κόμματα. Η χορευτική μουσική πρέπει να φέρνει τους ανθρώπους κοντά».

*Με στοιχεία από theguardian.com | Αρχική Φωτό: Aleksandr Popov / Unsplash