Το στεγαστικό πρόβλημα αποτελεί μετά την ακρίβεια, μείζον ζήτημα για τους πολίτες και την κυβέρνηση.

Η τελευταία έχει επιστρατεύσει μια σειρά από μέτρα, προκειμένου να βελτιώσει το κτηριακό απόθεμα και να αποκαταστήσει την ισορροπία μεταξύ προσφοράς και ζήτησης: από το πρόγραμμα «Αναβαθμίζω το Σπίτι μου» και το τριετές φορομπόνους για όσους ενοικιάσουν τα κλειστά διαμερίσματα τους ή τα μετατρέψουν από βραχυχρόνια σε μακροχρόνια μέχρι τον κόφτη για νέες άδειες για βραχυχρόνια μίσθωση σε κορεσμένες περιοχές.

Η πρόταση των servicers για τα ακίνητα

Η ΤτΕ ωστόσο, υπογραμμίζει μέσα από την τελευταία έκθεσή της, ότι χρειάζονται περισσότερες πρωτοβουλίες. Στο πλαίσιο αυτό, ενδιαφέρον παρουσιάζει η λύση που προτείνουν οι servicers ώστε περισσότερα ακίνητα να «πέσουν» στην αγορά.

Οι servicers προτείνουν, στην κυβέρνηση να δοθεί η δυνατότητα στα funds να απαλλαγούν από την υποχρέωση τακτοποίησης των εκκρεμών νομικών και τεχνικών προβλημάτων και τη χρονοβόρα διαδικασία των ακινήτων που έχουν στο χαρτοφυλάκιο τους και προβλέπεται να βγουν σε πλειστηριασμό, να την αναλαμβάνει ο αγοραστής του ακινήτου.

O αγοραστής ως μπόνους θα έχει έκπτωση στη τιμή αγοράς (από πλειστηριασμό).

Τα οφέλη και τα 50.000 ακίνητα

Ο αγοραστής θα βρίσκει ακίνητο σε πολύ καλύτερη τιμή και ευκολότερα αλλά θα έχει αποζημιωθεί εκ των προτέρων για τον κόπο και τα έξοδά του με αυτή την έκπτωση.

Όσον αφορά στους servicers, η πώληση τέτοιων ακινήτων από τα χαρτοφυλάκια τους θα διευκολύνει την διαδικασία της ανάκτησης των δανείων.

Σύμφωνα με ειδικούς του κλάδου μια τέτοια λύση θα έβγαζε άμεσα στην αγορά περίπου 50.000 ακίνητα.

Ένα ακίνητο που περνάει στο χαρτοφυλάκιο των servicers απαιτεί χρονικό διάστημα μεγαλύτερο από δύο χρόνια για να τακτοποιηθούν όλες οι τυχόν παραβάσεις, παραλείψεις.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το στοκ των ακινήτων να μεγαλώνει και δεκάδες χιλιάδες ακίνητα να μην μπορούν να «βγουν» στην αγορά για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Τα «αγκάθια» και η συνταγματικότητα

Παρόλα αυτά η λύση που προτείνουν οι servicers έχει νομικές δυσκολίες, τα οποία όπως αναφέρουν στελέχη της αγοράς δύσκολα μπορούν να ξεπεραστούν.

Η εφαρμογή ενός τέτοιου μέτρου για συγκεκριμένα μόνο ακίνητα (των servicers), -δηλαδή το μέτρο δεν θα έχει καθολικότητα δεν θα ισχύει για όλους τους ιδιοκτήτες κατοικιών (δηλαδή σε κάθε πώληση)-, μπορεί να θεωρηθεί ακόμα και αντισυνταγματική.

Επίσης, ακόμα και εάν μπορούν να ξεπεραστούν οι δυσκολίες της μη καθολικότητας, εφόσον η ευθύνη θα μεταφέρεται στον αγοραστή θα υπάρξουν και εκεί δυσκολίες.

Σε αυτή τη περίπτωση, θα πρέπει να υπάρχουν αυστηρές διατάξεις προφανώς και κυρώσεις και στενά χρονοδιαγράμματα ώστε ο αγοραστής να υποχρεώνεται να προχωρά στις σχετικές διευθετήσεις.

Πηγή: ot.gr