Οι μαθητές βγαίνουν στους δρόμους και διεκδικούν – «Έχουμε μάθει να αγωνιζόμαστε» λένε στο in

Βροντερό παρών αναμένεται να δώσουν σήμερα μαθητές στην κινητοποίηση που διοργανώνουν στο κέντρο της Αθήνας, ζητώντας άμεσες λύσεις  και αντιμετώπιση των προβλημάτων που οδηγούν τη δημόσια παιδεία σε νέα αδιέξοδα.

Στο in μίλησε η Μαρία, μαθήτρια και μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής Μαθητών Αθήνας, κάνοντας μνεία σε τέσσερα φλέγοντα και επίκαιρα ζητήματα που έχουν δημιουργήσει αναστάτωση και ανησυχία στην εκπαιδευτική κοινότητα.

Όπως σημειώνει, σε αχαρτογράφητα νερά είναι οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί σχετικά με την πρόσφατη απαγόρευση των κινητών στα σχολεία, καθώς δεν ξέρουν πώς πραγματικά να δράσουν, ενώ ακραίες κρίνονται οι ποινές που η νομοθεσία προβλέπει να επιβληθούν στους «παραβάτες».

Στα κρίσιμα προβλήματα, παραμένουν για άλλη μία χρονιά τα εκπαιδευτικά κενά, καθώς οι προσλήψεις γίνονται σε φάσεις και δεν επαρκούν, καθώς και τα προβληματικά σχολικά κτίρια, τα οποία παραμένουν ασυντήρητα και χωρίς προσεισμικούς ελέγχους.

Ζήτημα που προβληματίζει έντονα την εκπαιδευτική κοινότητα είναι και η έξαρση της βίας ανηλίκων.

«Βουνό» τα προβλήματα

«Δευτέρα 4 Νοέμβρη μαθητές, φοιτητές και καθηγητές από όλη τη χώρα βγαίνουμε στους δρόμους γιατί δεν συμβιβαζόμαστε με την τραγική κατάσταση στα σχολεία μας. Γιατί θέλουμε σχολεία σύγχρονα, με κατάλληλες υποδομές, που θα μας δίνουν την γνώση που χρειαζόμαστε για να κυνηγήσουμε τα όνειρα και τους στόχους μας και δεν θα λειτουργούν σαν εξεταστικά κέντρα παρέχοντας μόνο επιφανειακές γνώσεις! Γιατί οι μαθητές των ΕΠΑΛ δεν είμαστε Β΄ κατηγορίας, όπως πολλοί μας παρουσιάζουν και μας αντιμετωπίζουν! Ας δούμε λοιπόν τι μέτρα έχουν παρθεί για όλα αυτά από το Υπουργείο και την Κυβέρνηση…» αναφέρουν χαρακτηριστικά καλώντας σε μαζική συμμετοχή στη σημερινή κινητοποίηση.

«Με το κινητό στην τσάντα δεν λύνονται τα προβλήματα»

Το Συντονιστικό Μαθητών τονίζει ότι «όπως είναι ευρέως γνωστό, η οδηγία για ¨το κινητό στην τσάντα¨ πάντα υπήρχε, δεν είναι κάποια καινοτομία. Παρ’ όλα αυτά, όταν ο μαθητής δεν θέλει να προσέξει το μάθημα φταίει το κινητό που κρατάει στο χέρι; Μήπως το Υπουργείο και η κυβέρνηση ρίχνει την ¨μπάλα¨ και την ευθύνη αποκλειστικά στο κινητό, ρίχνοντας αποβολές, για να καλύψει ένα σχολείο μη δημιουργικό; Υπερηφανεύονται καθημερινά και προσμετρούν τις αποβολές που έχουν δοθεί για τα κινητά, αλλά κανείς δεν προσμετρά τα ουσιαστικά προβλήματα του σημερινού σχολείου».

Και συμπληρώνουν πως «ναι πάντα υπήρχε η απαγόρευση του κινητού, αλλά όχι δεν έλυσε κανένα πρόβλημα, αντιθέτως και κυρίως με τα νέα μέτρα δημιουργείται ένα κλίμα τρομοκρατίας που αποστασιοποιεί ακόμα περισσότερο τους μαθητές. Κανένα μέτρο που έχουν πάρει οι κυβερνήσεις δεν έκανε το σχολείο δημιουργικό, που θα καλλιεργεί την ομαδικότητα και όχι τον ανταγωνισμό, το ‘ο θάνατος σου, η ζωή μου’».

Τα κινητά τηλέφωνα δεν πρέπει να λειτουργούν σαν «αποδιοπομπαίος τράγος» για όλα τα άλυτα προβλήματα που έχει η εκπαίδευση, λένε χαρακτηριστικά. Μάλιστα, με τη συγκεκριμένη απόφαση φαίνεται πως παραγκωνίζεται ένα βασικό τεχνολογικό κομμάτι των νέων, το οποίο θα μπορούσε να γίνει σύμμαχος στην εκπαιδευτική διαδικασία κι όχι φόβος και τρόμος.

Απαραίτητο θα ήταν να εντοπιστούν τα βαθύτερα αίτια που οδηγούν τους μαθητές «μακριά» από την εκπαίδευση και τους ωθούν να χάνουν το ενδιαφέρον τους. Αντίθετα, αργά, αλλά σταθερά, κτίζεται ένα καθεστώς τρομοκρατίας, επισημαίνουν.

Έξαρση της βίας μεταξύ ανηλίκων, γιατί ζούμε μέσα στη βία

Η ραγδαία αύξηση των περιστατικών βίας ανάμεσα σε ανήλικους, τόσο εντός, όσο και εκτός του σχολικού χώρου, προβληματίζει και ανησυχεί επίσης τα παιδιά.

Όπως αναφέρει το Συντονιστικό Μαθητών, «σαφώς λοιπόν το κινητό στην τσέπη, αλλά όταν το ανοίγουμε έξω από το σχολείο βλέπουμε όλα τα περιστατικά βίας που προβάλλονται τόσο στα σόσιαλ και σε ιστοσελίδες, όσο και στα κανάλια. Ακόμη περισσότερο προβάλλεται η ενδοσχολική βία, με τους μαθητές να χαρακτηρίζονται ¨εγκληματίες¨ και ¨παραβατικοί¨».

Απαραίτητο κρίνεται τα φαινόμενα βίας να περιοριστούν, με μέτρα που πραγματικά θα μπορέσουν να φέρουν αποτέλεσμα, και όχι μέτριες λύσεις που ρίχνουν στάχτη στα μάτια του κόσμου. «Κάπου εδώ πρέπει να σκεφτούμε ότι το σχολείο αποτελεί μικρογραφία της κοινωνίας και όλα τα κοινωνικά φαινόμενα αντανακλούν τελικά μέσα στα σχολεία μας, και αδιαμφισβήτητα ένα από αυτά είναι και η βία που συναντάμε μπροστά μας σε οποιαδήποτε μορφή.»

» Οι μαθητές δεν είμαστε ¨εγκληματίες¨. Αντίθετα, μέσα στην καθημερινότητα της βίας που ζούμε, -γιατί βία είναι όταν οι γονείς μας δυσκολεύονται να τα βγάλουν πέρα, βία είναι να μας στερούν να ονειρευόμαστε, βία είναι να βλέπουμε στα ΜΜΕ πολέμους που η χώρα μας συμμετέχει-, παλεύουμε να βοηθάμε καθημερινά μέσα από τα μαθητικά συμβούλια και τις δράσεις μας, τα περιστατικά αυτά να εξαλειφθούν και να αντιμετωπιστούν έτσι ώστε κανένα παιδί να μην νιώθει μόνο. Γι’  αυτό άλλωστε διεκδικούμε μόνιμους ψυχολόγους σε όλα τα σχολεία, δεν θα τους διώχνουν στην μια εβδομάδα, ώστε να χτίσουν σχέσεις εμπιστοσύνης με όλους τους μαθητές», προσθέτουν.

Άγχος από την έλλειψη καθηγητών

Θέμα που θέτουν επί τάπητος οι μαθητές είναι και τα σημαντικά κενά σε διδακτικό προσωπικό. Για ακόμη μία χρονιά τα σχολεία έχουν ανοίξει με πολλά εκπαιδευτικά κενά, με αποτέλεσμα την καθυστέρηση της έναρξης μαθημάτων σε πολλές τάξεις. Σοβαρότερο είναι φυσικά το πρόβλημα στην Γ’ Λυκείου, δεδομένου ότι σε μερικούς μήνες πρόκειται να αρχίσουν οι Πανελλαδικές εξετάσεις για το 2025, επομένως η όποια καθυστέρηση έχει μεγαλύτερο κόστος για τα παιδιά.

«Διεκδικούμε επίσης να καλυφθούν και τα κενά στους καθηγητές που υπάρχουν μέχρι και τώρα τον τρίτο σχολικό μήνα, τα οποία θα έπρεπε να έχουν καλυφθεί. Έρχονται συνεχώς καινούργιοι καθηγητές και σε διάστημα πέντε ημερών έχουν φύγει. Μία καθημερινή κατάσταση, που δημιουργεί επιπλέον άγχος στους μαθητές, -πόσο μάλλον στους τριτολύκειους που δεν έχουν ακόμα μαθήματα κατεύθυνσης-, αλλά και αβεβαιότητα, καθώς δεν προλαβαίνουμε να γνωριστούμε και να αναπτύξουμε μια σχέση με τους καθηγητές μας και την επόμενη εβδομάδα τους έχουν κιόλας μεταφέρει σε άλλο σχολείο», τονίζουν οι μαθητές.

Πρόβλημα αποτελεί και η γνωστή ΕΒΕ, που τις τελευταίες χρονιές έχει αφήσει έξω από σχολές μεγάλο ποσοστό υποψηφίων. Όπως εξηγεί η Μαρία, από το Συντονιστικό «και αφού καταφέρουμε να περάσουμε όλα αυτά τα εμπόδια, συναντάμε την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής. Ο μεγαλύτερος «κόφτης» που έχει αφήσει δύο χρόνια το 40% των μαθητών που έδωσαν πανελλαδικές εκτός σχολών».

Κτίρια-«προσοχή κίνδυνος-θάνατος»

«Ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα των σχολείων είναι η φανερά κακή κατάσταση των σχολικών κτηρίων. Βρίσκομαι σε ένα ΕΠΑΛ το οποίο στεγάζεται σε επικίνδυνο κτίριο, με τα ταβάνια να στάζουν και να είναι έτοιμα να καταρρεύσουν και από την άλλη με απαρχαιωμένα εργαστήρια χωρίς τον απαραίτητο εξοπλισμό, που σε καμία περίπτωση δεν συμβαδίζουν με τα νέα τεχνολογικά μέσα. Θέλουμε σχολείο που θα μας βοηθάει να μάθουμε το επάγγελμα που πρόκειται να ακολουθήσουμε, με σύγχρονα  βιβλία τα οποία θα αναφέρονται στα σημερινά δεδομένα και όχι σε αυτά του προηγούμενου αιώνα» επισημαίνει η μαθήτρια, επαναφέροντας το πάγιο πρόβλημα των ακατάλληλων σχολικών υποδομών που δεν τηρούν τις σύγχρονες προδιαγραφές ασφαλείας.

Η κρατική αμέλεια σε αυτό το κομμάτι θέτει, δυνητικά, σε άμεσο κίνδυνο τις ζωές των μαθητών, όσο και των εκπαιδευτικών.

Ραντεβού στους δρόμους για το σχολείο που αξίζει στους μαθητές

«Αυτά είναι τα πραγματικά προβλήματα των μαθητών, αυτή την κατάσταση έχουν διαμορφώσει όλα αυτά τα χρόνια και το ξέρουν πολύ καλά στην κυβέρνηση. Όμως, για αυτούς οι ανάγκες των μαθητών είναι κόστος, τα όνειρά μας είναι κόστος. Επιλέγουν να μην δίνουν χρήματα για την Παιδεία και άλλες ανάγκες, δικές μας και των οικογενειών μας. Οι μαθητές όμως έχουμε μάθει να αγωνιζόμαστε για τα δικαιώματα μας και ο,τι τελικά έχει βελτιωθεί στα σχολεία μας έγινε μετά από τους αγώνες μας», τονίζει το Συντονιστικό Μαθητών.

«Για τον λόγο αυτό λοιπόν και για όλους τους παραπάνω δίνουμε αυτό το ραντεβού στους δρόμους, για να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα, επειδή θέλουμε το σχολείο να αποτελεί δεύτερο σπίτι μας που θα νιώθουμε ασφάλεια και θα καλλιεργούμε κάθε μας πτυχή. Γινόμαστε και εμείς μέρος αυτής της μεγάλης αλυσίδας εργαζομένων μαζί με τα αδέλφια μας τους φοιτητές στις 4 Νοέμβρη να βουλιάξουμε το κέντρο της Αθήνας» τονίζουν.