Συναίνεση για τα μάτια των κεντρώων, ΣΥΡΙΖΑ το κόμμα των… ηρώων!

Αγαπημένα μου golden boys, αδικημένοι μου μικροαστοί, φτωχοί μου προλετάριοι, λατρεμένες μου βιοπαλαίστριες, να’ ναι καλά τα παιδιά εκεί στην Κουμουνδούρου που μας γύρισαν πίσω στα φοιτητικά τα χρόνια, στην ανεμελιά και την κλωτσοπατινάδα.

Καθείς και τα δικά του

Διατί το λέω αυτό; Μα είναι απλό. Το Σαββατοκύριακο το κόμμα της καρδιάς μας ψήφιζε για συνέδρους. Όπως ακριβώς οι φοιτητικές παρατάξεις στις εκλογές, που η κάθε μία δίνει το δικό της αποτέλεσμα θεωρώντας τον εαυτό της νικήτρια, έτσι και στο χάνι της Κουμουνδούρου. Άλλα αποτελέσματα έδινε η πλειοψηφία και άλλα οι κασσελακιστές.

Πλειοψηφία

Δύο μέρες γινόταν αυτή η δουλειά. Και στο τέλος, ο μεν Stefanos πανηγύριζε ότι «έχει» το συνέδριο σε ποσοστό 65%, οι δε αντίπαλοί του διεμήνυαν να μην φάει, γιατί έχει γλαρόσουπα το μενού και πως οι πραγματικοί αριθμοί είναι οι δικοί τους. Κοινώς, ότι αυτοί είχαν την πλειοψηφία εξασφαλισμένη.

Τα επίσημα

Εγώ πάντως θα περιμένω σήμερα τα νούμερα τα επίσημα από την ΚΟΕΣ, την επιτροπή του συνεδρίου. Και θα περιμένω και τις αντιδράσεις από τη μια ή από την άλλη πλευρά. Αν και υποπτεύομαι ότι αυτοί που θ’ αντιδράσει έντονα θα είναι η πλευρά Κασσελάκη. Ο Stefanos εξάλλου το είπε χθες. Να μην λειτουργήσει η επιτροπή που θα ελέγξει τις υποψηφιότητες και να πάμε όλοι μαζί στο συνέδριο. Φευ….

Ερωτήματα

Σε κάθε περίπτωση πάντως οι μέρες μισέψανε. Το άλλο Σαββατοκύριακο θα γίνει συνέδριο κι όπως μαθαίνω η πλειοψηφία έχει σκοπό one way or another να ξεμπερδέψει με τον Stefanos μια και καλή. Οπότε η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου είναι τι θα κάνει ο ίδιος στη συνέχεια. Θα πάει το κόμμα δικαστικά; Θα φύγει για το Αμέρικα σιχτιρίζοντας την ώρα και τη στιγμή που ήρθε στην Ελλάδα; Θα φτιάξει δικό του κόμμα;

Με κέρατα και προβιά

Ας μου επιτραπεί μια παρένθεση εδώ. Αύριο έχουμε τις εκλογές στις ΗΠΑ. Ελπίζω, αν χάσει ο Τραμπ, να μην έχουμε και πάλι σκηνές εισβολής στο Καπιτώλιο από τους υποστηρικτές του. Και κυρίως, ελπίζω να μην παθιαστούν οι οπαδοί του Stefanos και κάνουν ντου στην Κουμουνδούρου. Αν κι ομολογώ ότι η ιδέα να αντικρίσω τον Βανζέλ τον Αντώναρο με κέρατα στο κεφάλι και με προβιά στην πλάτη, να εισβάλει στο άντρο των Αριστερών είναι δελεαστική ως εικόνα.

Χαρταετός

Εδώ βέβαια έχω μια απορία για την πλειοψηφία, η οποία στις ενημερώσεις της προς τους δημοσιογράφους καθ΄όλο το Σαββατοκύριακο χρησιμοποίησε τόσο τη λέξη Τραμπ όσο και παράγωγά της για να περιγράψει τις αντιδράσεις του Stefanos. Αλήθεια, βρε παιδιά, όταν πριν ένα χρόνο και βάλε, ο Νίκος Φίλης είχε μιλήσει περί Τραμπ -αναφερόμενος στον Stefanos- και στην πολιτική που εκπροσωπούσε κατά τη δική του γνώμη, εσείς πού αγοράζατε χαρταετό;

Πτώση

Κι ένα τελευταίο για το κόμμα της καρδιάς μας. Αν διαβάζω σωστά τα νούμερα και της μιας και της άλλης πλευράς, δεν βγαίνουν περισσότεροι από 1.000-1.200 σύνεδροι. Αυτά τα νούμερα δεν έχουν καμία σχέση με εκείνα του συνεδρίου του 2022 όπου συμμετείχαν περί τα 5.000 άτομα. Αν ισχύσουν τελικά αυτοί οι αριθμοί των διαρροών, τότε μπορούμε να μιλάμε ανοιχτά για μια τεράστια πτώση του ΣΥΡΙΖΑ. Οπότε, nobody wins. Πάντως, όσοι και όποιοι απομείνουν τελικά στον ΣΥΡΙΖΑ θα είναι αντικειμενικά ήρωες. Δεν είναι εύκολο πράγμα να δίνεις μάχες χαρακωμάτων εδώ κι ένα χρόνο για να διαπιστώσεις στο τέλος ότι η πλειονότητα των ψηφοφόρων σου είπε goodbye!!!

Επιθέσεις

Θα έχετε παρατηρήσει ότι στη διάρκεια των τελευταίων ημερών η κυβέρνηση «την πέφτει» σταθερά και – πυκνά, θα έλεγα – προς το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ. Οι λόγοι που συμβαίνει αυτό είναι δύο: Πρώτον, είναι γνωστό ότι μετά από την αποχώρηση του κ. Αλέξη Τσίπρα από την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, ο κ. Μητσοτάκης … «ξέμεινε» από βασικό αντίπαλο. Η Χαριλάου Τρικούπη δεν τραβούσε και η Κουμουνδούρου εισήλθε σε παρατεταμένη κρίση. Ετσι το κενό της αντιπολίτευσης – βοηθούσης βεβαίως βεβαίως της κυβέρνησης – το ανέλαβαν οι διαφωνούντες βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας. Οπως όμως φάνησε κι από την τελευταία συζήτηση στη Βουλή, πλέον ο βασικός αντίπαλος είναι ο κ. Νίκος Ανδρουλάκης. Και με τις συνεχείς επιθέσεις θα τον κάνουν … «ισουψή» του κ. Μητσοτάκη. Βέβαια αυτό για να δουλέψει απαιτείται χρόνος. Ε, από αυτό έχουν….

Συναίνεση για τα μάτια των … κεντρώων

Δεύτερον, όλες οι επιθέσεις προς τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ έχουν ένα ζητούμενο: την συναίνεση επί συγκεκριμένων κυβερνητικών πολιτικών. Γιατί αυτό; Διότι το Μέγαρο Μαξίμου επιχειρεί να επαναφέρει στη Νέα Δημοκρατία τους κεντρώους που είχαν ψηφίσει Μητσοτάκη, απογοητεύτηκαν και προσανατολίζονται να επανακάμψουν στην Χαριλάου Τρικούπη. Αυτή η κατηγορία των ψηφοφόρων – κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις – γοητεύονται από τις συναινέσεις γενικότερα. Πόσο μάλλον όταν αυτή ζητείται επί συγκεκριμένων … οραματικών «μεταρρυθμίσεων»! Τι επιχειρεί δηλαδή να εκμεταλευτεί το Μέγαρο Μαξίμου; Το γεγονός ότι λόγω της θέσης του στην πολιτική γεωγραφία, το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ μπορεί να εισπράττει κι από τα δεξιά του – τους κεντρώους – και από τα αριστερά τους, τους απελπισμένους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ. Ως εκ τούτου όταν ζητείται συναίνεση επί συγκεκριμένων «μεταρρυθμίσεων» ή θα τις απορρίπτει κλείνοντας το μάτι προς τα αριστερά – «πράσινο ΣΥΡΙΖΑ» το ανεβοκατεβάζουν – ή θα τις αποδέχεται «γέροντας προς τα δεξιά. Αυτή την εγγενή αντίφαση του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ είναι που θα προσπαθήσει να «πυροδοτήσει» στο επόμενο διάστημα.

Κίνδυνος

Κι όλα αυτά γιατί; Διότι ο κίνδυνος – για το Μέγαρο Μαξίμου, να εξηγούμαστε – να σταθεροποιηθεί στα επίπεδα του 18% – 20% στο επόμενο διάστημα και να μπορέσει να αντεπιτεθεί στο επόμενο διάστημα, διεκδικώντας ποσοστά άνω του του 20%, είναι πλέον ορατός. Κυρίως λόγω της απόλυτης παρακμής στην οποία βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ. Παράλληλα όμως έχει αρχίσει και διαμορφώνεται στην κοινωνία ένα «αντιδεξιό» κίνημα πολιτών, το οποίο αναζητά ένα «εργαλείο» – κόμμα δηλαδή – για να ρίξει την κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη οψέποτε γίνουν εκλογές. Κι αυτό το «μπλοκ» στην επόμενη περίοδο θα διευρυνθεί.