Το 1968 η Χούντα των συνταγματαρχών καταργεί το ελληνικό γραφείο των εγκλημάτων πολέμου που είχε συσταθεί με αφορμή τη συνδιάσκεψη του Παρισιού το 1946. H απόφαση πάρθηκε με το πρόσχημα ότι έχει παρέλθει… 20ετία από την τέλεση των εγκλημάτων, κατά συνέπεια αυτά… παραγράφονται.

Ένα χρόνο πριν, το 1967, η Αλεξάνδρα Μαντζουλίνου, νομικός στο επάγγελμα κι εκπρόσωπος της Χούντας στη διάσκεψη του ΟΗΕ και σε σχετική συζήτηση για τα εγκλήματα πολέμου και την τιμωρία των υπευθύνων, υποστήριζε ότι «η κοινωνία δεν αισθάνεται πια τον ίδιο αποτροπιασμό» γι’ αυτούς (σ.σ. τους εγκληματίες) και ότι «οι εγκληματίες που τέλεσαν τις εν λόγω πράξεις δεν είναι πλέον οι ίδιοι άνθρωποι. Επομένως, είναι προτιμότερο να επωφεληθούν του θεσμού της παραγραφής, ιδίως ενόψει του γεγονότος ότι η παραγραφή ισχύει ακόμη και για τα πλέον ειδεχθή εγκλήματα που τελέσθηκαν εν καιρώ ειρήνης».

Η κα Μαντζουλίνου ανταμείφθηκε για τις θέσεις της στη Μεταπολίτευση, καθώς εκλέχτηκε βουλευτίνα Επικρατείας, με το κόμμα της ΝΔ, το 1977.

Ωστόσο, είναι γνωστό πως τα εγκλήματα πολέμου δεν έχουν περίοδο παραγραφής. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου πως τα χρόνια που ακολούθησαν αρκετοί Ναζί οδηγήθηκαν ενώπιον της Δικαιοσύνης, ακόμα και στη δεκαετία του 80 και του 90.

Το 1968 η Χούντα αποφασίζει την κατάργηση του γραφείου εγκλημάτων πολέμου με το πρόσχημα της παραγραφής.

Στην Ελλάδα καταγράφηκαν εγκλήματα πολέμου με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα τον εκτοπισμό περίπου 65.000 Ελλήνων Εβραίων από τη Θεσσαλονίκη, οι οποίοι και οδηγήθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Γερμανίας και της Πολωνίας. Η συντριπτική τους πλειονότητα αποτέλεσε θύματα του Ολοκαυτώματος.

Αξίζει να τονιστεί επίσης ότι σύμφωνα με τα στοιχεία που συγκέντρωσε η ελληνική Βουλή, η Ελλάδα κατέχει την πρώτη θέση ως προς τις απώλειες του πολέμου και της κατοχής σε σύγκριση με τα υπόλοιπα κράτη, με ποσοστό 19,70% επί του συνολικού πληθυσμού. Στην απογραφή του 1940 ο πληθυσμός της χώρας μας ήταν 7.344.860 κάτοικοι. Το 19,70% του πληθυσμού αντιστοιχεί σε 1.446.937 Ελληνίδες και Έλληνες. Μόνο από την πείνα πέθαναν περίπου 300.000 άτομα.

Ενδιαφέρον όμως, πέρα από τη στάση που κράτησε η Χούντα, έχει και εκείνη που κράτησε η Χρυσή Αυγή, την περίοδο που συστάθηκε στη Βουλή η διακομματική επιτροπή για το θέμα των αποζημιώσεων. Τη μέρα της ψηφοφορίας ο εισηγητής του νεοναζιστικού μορφώματος αφενός υποστήριξε ότι η Χρυσή Αυγή είναι υπέρ της διεκδίκησης, αφετέρου δήλωσε ότι το κόμμα του θα… καταψήφιζε την πρόταση ως αντίδραση στη… διαχρονική απραξία των ελληνικών κυβερνήσεων.

Προκλητικοί

Περισσότερο προκλητικός όμως, εμφανίστηκε εκείνη τη μέρα ο βουλευτής των νεοναζιστών Ευάγγελος Καρακώστας, ο οποίος είχε πει ότι οφείλει να ανοίξει και θέμα αποζημιώσεων για τα θύματα και τις καταστροφές που προκάλεσε στη χώρα το ΚΚΕ από το 1944 έως το 1949. «Δεσμευόμαστε ότι η αμύθητη περιουσία του ΚΚΕ θα παραδοθεί σε άπορες ελληνικές οικογένειες..», είπε ο βουλευτής, προσθέτοντας ότι «το Δίστομο δεν επλήγη μόνο από Γερμανούς».

Η παρέμβαση του βουλευτή της ΧΑ προκάλεσε αντιδράσεις από τα άλλα κόμματα και την αντίδραση του προεδρεύοντος Γιώργου Λαμπρούλη. «Λέγονται ανιστόρητα πράγματα. Αλλά δεν περιμένουμε να ακούσουμε τίποτα άλλο από χρυσαυγίτες δολοφόνους, υπόδικους. Περάστε έξω!», είχε πει τότε ο κ. Λαμπρούλης, ακούγοντας βουλευτές από τα έδρανα της Χρυσής Αυγής να επικροτούν τον Ευάγγελο Καρακώστα.

Άξια αναφοράς όμως ήταν και μια παρέμβαση του τότε επικεφαλής του κόμματος, Νίκου Μιχαλολιάκου. Είχε ταχθεί υπέρ των διεκδικήσεων υποστηρίζοντας ότι οι εθνικιστές της Χ.Α. δεν… συμφωνούσαν με τον ναζιστικό εθνικοσοσιαλισμό της Γερμανίας, ούτε με το φασιστικό καθεστώς της Ιταλίας. Τα συμπεράσματα δικά σας.

Headlines