[…]

Ο Αστερίξ έχει σήμερα (σ.σ. το 1991) πίσω του τριάντα χρόνια. Πάνω από 220 εκατομμύρια αντίτυπα έχουν πουληθεί σε όλο τον κόσμο και έχουν μεταφρασθεί περίπου σε σαράντα γλώσσες. Η περίφημη σειρά γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1961. Τον Αστερίξ δημιούργησαν μαζί δύο φίλοι συνεργάτες, ο Ρενέ Γκοσινύ και ο Αλμπέρ Ουντερζό. Ο πρώτος έγραφε τα σενάρια και ο δεύτερος σχεδίαζε τα σκίτσα. Μαζί και οι δύο εκπονούσαν την τελική μορφή του άλμπουμ. Το πρώτο άλμπουμ κυκλοφόρησε σε 6.000 αντίτυπα. Μέσα στα επόμενα τρία χρόνια η επιτυχία του γίνεται αισθητή. Το 1965 ο πρώτος γαλλικός δορυφόρος που εκτοξεύεται στο διάστημα βαφτίζεται Αστερίξ. Το κόμικ αποκτά τεράστια προβολή, χαρακτηρίζεται σαν φαινόμενο από τον Τύπο και καταρρίπτει όλα τα εκδοτικά ρεκόρ.


Ο Ρενέ Γκοσινύ


«ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ», 16.10.1991, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ»

Η δημοτικότητα του Αστερίξ δεν πέφτει ακόμη και μετά τον θάνατο του Ρενέ Γκοσινύ, το 1977. Ο Αλμπέρ Ουντερζό, ο συνδημιουργός της σειράς, αποφασίζει να ιδρύσει τον δικό του εκδοτικό οίκο και να συνεχίσει να εκδίδει μόνος του τα άλμπουμ του Αστερίξ. Η μεταβίβαση των δικαιωμάτων ανάμεσα στον εκδοτικό οίκο Νταργκό και στο νέο εκδοτικό οίκο Αλμπέρ Ρενέ, που δημιούργησε ο Ουντερζό, γίνεται ομαλά. Ο τίτλος άλλωστε αποτελείται από το όνομα του Ουντερζό Αλμπέρ και το όνομα του Γκοσινύ Ρενέ. Η χήρα του τελευταίου συμμετέχει με ποσοστά στην εταιρεία.


«ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ», 16.10.1991, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ»

Ο Ουντερζό αναλαμβάνει τον διπλό ρόλο του σεναριογράφου και σκιτσογράφου. Με τη βοήθεια ενός ειδικευμένου επιτελείου βρίσκει σύντομα ένα ολοκληρωμένο στυλ. Από το 1979 κυκλοφόρησε με τη δική του εταιρεία τέσσερα άλμπουμ.


«ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ», 16.10.1991, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ»

«Με τον Ρενέ Γκοσινύ είχαμε μιλήσει συχνά για το σχέδιο δημιουργίας ενός δικού μας εκδοτικού οίκου» λέει ο Αλμπέρ Ουντερζό. «Όχι για να γίνουμε επιχειρηματίες, αλλά για να υπάρχει η καλύτερη δυνατή διαχείριση του Αστερίξ, προς όφελος του κοινού. Γιατί αν βάλει κανείς τον Αστερίξ να κάνει τα πάντα, θα πεθάνει και το κοινό θα χάσει».


Ο Αλμπέρ Ουντερζό (1927-2020)

Ο θάνατος του Γκοσινύ θεωρήθηκε προς στιγμήν ο «θάνατος του Αστερίξ». Αλλά το κοινό διεκδικεί τη συνέχεια και ενθαρρύνει τον Ουντερζό να συνεχίσει μόνος το έργο που είχε αρχίσει με τον φίλο του πριν από 18 χρόνια. «Η ιδέα των εκδόσεων Αλμπέρ Ρενέ μού ήλθε σαν λογική συνέπεια στα σχέδια που είχαμε εκπονήσει με τον Γκοσινύ» λέει ο Ουντερζό.

*Αποσπάσματα από κείμενο της διακεκριμένης δημοσιογράφου και λογοτέχνιδας Ήρας Φελουκατζή (1943-2023), που ήταν αφιερωμένο σε ένα νέο άλμπουμ του γαλάτη ήρωα Αστερίξ και είχε δημοσιευτεί στον «Ταχυδρόμο» της 16ης Οκτωβρίου 1991.


Ο φίλος μας, ο κακός χαλίφης Ιζνογκούντ, που τόσο διασκεδάζει μικρούς και μεγάλους φίλους του ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ, καθώς και ο Αστερίξ και ο Λούκυ Λουκ των ΝΕΩΝ, έμειναν ορφανοί.



Ο δημιουργός τους, ο πατέρας τους με άλλα λόγια, είναι νεκρός. Ο Ρενέ Γκοσινύ πέθανε προσπαθώντας να ζήσει… Όσο περίεργο κι αν σας φαίνεται, έτσι έγινε.



Πήγε στο γιατρό για να «του δει» την καρδιά του. Πήγε να δει πώς μπορούσε να αποφύγει το έμφραγμα η καρδιά του, που είχε ήδη ανεπάρκεια, κι εκείνος του έκανε τη δοκιμασία της κοπώσεως για να δει τη διαφορά ανάμεσα στα δύο καρδιογραφήματα.


Και η μεν δοκιμασία επέτυχε, αλλά ο ασθενής εξέπνευσε… επί του ποδηλάτου του ιατρείου.


«ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ», 1.12.1977, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ»

Πενήντα ενός έτους ο Ρενέ Γκοσινύ, έξυπνος, με ανεξάντλητη φαντασία, δισεκατομμυριούχος, είχε κάθε λόγο να ζήσει και να δημιουργήσει. Ήθελε όμως να ζει καπνίζοντας 40 τσιγάρα Τσέστερφιλντ την ημέρα.


Ο Ζάχος Χατζηφωτίου

Δυστυχώς στη ζωή δεν μπορεί να τάχεις όλα. Οι ήρωές του, όμως, μένουν αθάνατοι και θα συνεχίσουν να φέρνουν το γέλιο σε μικρούς και μεγάλους.

*Αποχαιρετιστήριο κειμενάκι του Ίακχου (του αειμνήστου δημοσιογράφου και κοσμικογράφου Ζάχου Χατζηφωτίου), που έφερε τον τίτλο «Τα τρία ορφανά!» και είχε δημοσιευτεί στον «Ταχυδρόμο» της 1ης Δεκεμβρίου 1977.

Ο Ρενέ Γκοσινύ (René Goscinny), γάλλος εκδότης και σπουδαίος κειμενογράφος – σεναριογράφος κόμικς, απεβίωσε στο Παρίσι στις 5 Νοεμβρίου 1977, σε ηλικία 51 μόλις ετών.