Ο σκύλος που γυρίζει ανάσκελα, όταν αντικρίζει άλλον σκύλο, δείχνει υποταγή – Μήπως σημαίνει κάτι άλλο;

Η αλήθεια είναι ότι ένας σκύλος που γυρίζει σε ύπτια στάση για λίγα δευτερόλεπτα, δεν το κάνει για να «υποκλιθεί» στον άλλον σκύλο.

Πολλές φορές, δεν είναι εύκολη υπόθεση η αποκωδικοποίηση της αντίδρασης ενός σκύλου όταν γνωρίζεται με έναν άλλον, επισημαίνει η ενεργειακή εκπαιδεύτρια σκύλων, Ρενάτα Γρυπάρη, καθώς η συμπεριφορά του σκύλου δεν είναι πάντα αυτή που φαίνεται.
Αντίθετα, μπορεί να παραπέμπει σε κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που πιστεύουμε εμείς.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η συνήθεια κάποιων σκύλων να κάθονται, ή να ξαπλώνουν, όταν κάποιος άλλος σκύλος πηδά πάνω τους. Ή βάζει τα πόδια, ή το μουσούδι του, πάνω τους. Κινήσεις, που θεωρούνται «κυριαρχικές».

Όπως λέει η κα Γρυπάρη, η παθητική στάση των σκύλων -να γυρνούν ανάσκελα με την κοιλιά εκτεθειμένη- κάνει τους κηδεμόνες τους να «παρεξηγούνται», ακόμη και να «ντρέπονται».

Η ύπτια στάση στον σκύλο δεν σχετίζεται πάντα με την κυριαρχία και την υποταγή

Οι σκύλοι φαίνεται ότι χρησιμοποιούν την ύπτια στάση ως αμυντική τακτική

Κι όμως, αυτή η συμπεριφορά δεν παραπέμπει πάντα -όπως πολλοί πιστεύουν- σε υποταγή, αλλά σε «ελιγμό μάχης»!

Η έρευνα και τα αποτελέσματά της

Η κα Γρυπάρη μάς ενημερώνει ότι αυτό διαπιστώθηκε από έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το πανεπιστήμιο του Lethbridge στον Καναδά, και του πανεπιστημίου της Νότιας Αφρικής. Η σχετική έρευνα έχει δημοσιευθεί στο Journal Behavioural.

Κατά τη διάρκεια της έρευνας οι επιστήμονες παρακολούθησαν έναν θηλυκό σκύλο, μεσαίου μεγέθους, να παίζει με 33 άλλους σκύλους. Ταυτόχρονα, ανέλυσαν 20 βίντεο του YouTube, που έδειχναν σκύλους να παίζουν, και εξέτασαν κάθε περίπτωση όταν ένας σκύλος έπεφτε ανάσκελα.
Τι ανακάλυψαν, λοιπόν, οι ερευνητές;

Η κα Γρυπάρη μάς πληροφορεί ότι κανένας από τους σκύλους που έπεφταν ανάσκελα, δεν το έκανε από υποταγή.
Αντίθετα, την ύπτια στάση φαίνεται να τη χρησιμοποιούσαν ως αμυντική τακτική, είτε για να αποφύγουν τα δαγκώματα στο λαιμό, είτε για να ξεκινήσουν, στη συνέχεια, επίθεση.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, ούτε μια στιγμή που οι σκύλοι γυρνούσαν ανάσκελα δεν μπορούσε να αποδοθεί σε υποταγή. Και η εξήγηση είναι η εξής:

Κατά πρώτον, εάν οι σκύλοι που γυρνούσαν ανάσκελα το έκαναν για υποταγή, θα ήταν λογικό, τη στάση αυτή να την υιοθετούσαν πιο συχνά οι μικρότεροι ή οι πιο αδύναμοι σκύλοι. Κάθε άλλο. Ήταν οι μεγαλύτεροι σκύλοι, εκείνοι που γυρνούσαν πιο συχνά ανάσκελα.

Κατά δεύτερον, εάν η ύπτια στάση παρέπεμπε σε κίνηση υποταγής, οι σκύλοι θα έπεφταν ανάσκελα για πολύ περισσότερη ώρα. Αντίθετα, παρατήρησαν ότι κρατούν αυτή τη στάση για πολύ λίγο.

Τα συμπεράσματα που καταστάλαξαν οι ερευνητές

Η ύπτια στάση στον σκύλο, σύμφωνα με τα συμπεράσματα των ερευνητών, δεν σχετίζεται πάντα με την κυριαρχία και την υποταγή. Κάποιες άλλες μελέτες, που έχουν εκλάβει την ύπτια στάση ως ένδειξη υποταγής, ίσως έχουν υπερβάλει ως προς τον ρόλο των σχέσεων κυριαρχίας στη ρύθμιση της κοινωνικής συμπεριφοράς των κατοικίδιων σκύλων, γενικά. Και στη σημασία των σχέσεων κυριαρχίας κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, ειδικότερα.

Τέλος, η κα Γρυπάρη επισημαίνει: «Ο σκύλος είναι ένα πολύπλοκο πλάσμα, όπως κάθε έμψυχο που έχει συναισθήματα, νοημοσύνη και αλληλεπιδρά με άλλα όντα. Αυτό μάς κάνει συχνά να ερμηνεύουμε λάθος τη «γλώσσα του σώματος» των σκύλων, και να καταλήγουμε σε λάθος συμπεράσματα. Κατ’ επέκταση, σε λάθος χειρισμούς. Ας αφουγκραστούμε, λοιπόν, τον σκύλο μας, ας τον παρατηρήσουμε, ας τον διορθώσουμε σωστά, όταν πρέπει, αλλά, προπάντων, ας τον αποδεχθούμε όπως είναι».

● Η κυρία Ρενάτα Γρυπάρη είναι απόφοιτη της Σχολής Εκπαίδευσης Σκύλων Boss.

Εδώ και αρκετά χρόνια εφαρμόζει την ενεργειακή εκπαίδευση, η οποία εστιάζει στο ισορροπημένο ψυχικό δέσιμο μεταξύ κηδεμόνα και σκύλου και τη διαμόρφωση του σωστού ενεργειακού περιβάλλοντος, στο οποίο είναι καλό να ζει και να εκπαιδεύεται ένας σκύλος.

Έχοντας μια ιδιαίτερη ευαισθησία για τους φοβικούς σκύλους, ειδικεύτηκε στη διαδικασία της ψυχικής τους αποκατάστασης.

Συμμετέχει, επίσης, στο σεμινάριο «Κατοικίδια στην εγκυμοσύνη και τη λοχεία», όπου γίνεται προετοιμασία ζευγαριών για την αρμονική συμβίωση βρέφους και κατοικιδίου.