Στεφάνου στο in: Δεν θα λύσουν οι ΗΠΑ το Κυπριακό – Τι απαντά στο δίλημμα Τραμπ ή Χάρις

Ανάγκη για κινητικότητα στο Κυπριακό, προκειμένου να σπάσει το μακροβιότερο αδιέξοδο στην ιστορία βλέπει το ΑΚΕΛ, με το ΓΓ του ΑΚΕΛ, Στέφανο Στεφάνου να σημειώνει σταθερά την ανάγκη να διατηρηθούν οι συγκλίσεις που έχουν επιτευχθεί και η συζήτηση να συνεχιστεί από εκεί που σταμάτησε το 2017 στο Κραν Μοντανά.

Ο Στεφάνου βρέθηκε στην Αθήνα με αφορμή την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη των οργανώσεων του ΑΚΕΛ στην Ελλάδα και είχε συνάντηση τη Δευτέρα με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον Γιώργο Γεραπετρίτη και τον πρώην πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και βουλευτή, Αλέξη Τσίπρα.

Συνάντηση Μητσοτάκη – Στεφάνου για το Κυπριακό

Συνάντηση Τσίπρα – Στεφάνου. Στο επίκεντρο το Κυπριακό

Ο Στεφάνου μιλώντας στο in αναφέρεται στις σχέσεις ΗΠΑ – Κυπριακής Δημοκρατίας, σημειώνει ότι σημασία έχει το σωστό περιεχόμενο και το σωστό περιεχόμενο και όχι κενές περιεχομένου προσδοκίες.

Ο ΓΓ του ΑΚΕΛ δεν θεωρεί ότι οι σχέσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας με τις ΗΠΑ και οι θέσεις των ΗΠΑ για το Κυπριακό θα επηρεαστούν «στο βαθμό που θα νομίζουν κάποιοι αναφορικά με το ποιος θα κερδίσει» τις αμερικανικές εκλογές. Ενώ την ίδια στιγμή υπογραμμίζει ότι δεν είναι οι ΗΠΑ που θα λύσουν το Κυπριακό.

Τάσσεται, τέλος, υπέρ των συμμαχιών της Κυπριακής Δημοκρατίας με άλλες χώρες, αρκεί να μην την μετατρέπουν σε ορμητήριο των συμφερόντων τους και να μην καταστρέφουν τις σχέσεις της με άλλα κράτη.

Είχατε συνάντηση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Τι συζητήσατε;

Με τον Έλληνα πρωθυπουργό φυσιολογικά συζητήσαμε για το Κυπριακό. Αυτό ήταν και το νόημα της συνάντησης που ζητήσαμε να έχουμε με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, με φόντο τα όσα τεκταίνονται και τα όσα γίνονται με στόχο την διάρρηξη του μακροβιότερου από ποτέ αδιέξοδου που υπάρχει στο Κυπριακό. Και για να επαναρχίσουν οι διαπραγματεύσεις. Με αυτή την έννοια λοιπόν, θα θέλαμε να μιλήσουμε και με τον Έλληνα Πρωθυπουργό και την Ελλάδα, έχοντας υπόψιν ότι και η Αθήνα βρίσκεται σε μια διαδικασία διαλόγου με την Τουρκία.

Βοηθάει αυτή η διαδικασία διαλόγου το Κυπριακό;

Εξ αντικειμένου και εξ αντανακλάσεως οι καλύτερες σχέσεις και ο διάλογος μπορεί να βοηθήσει. Δεν θα λύσει ασφαλώς το Κυπριακό. Το Κυπριακό θα το λύσουμε με τις διαδικασίες που προβλέπονται στο πλαίσιο του ΟΗΕ, αλλά ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί ότι εκεί που υπάρχει ένταση και έλλειψη διαλόγου, πολύ πιο δύσκολα μπορεί να γίνει προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού.

Το Κυπριακό είναι ζωντανό στη διεθνή ατζέντα; Διότι επικρατεί η άποψη ότι το Κυπριακό δεν πουλάει, δεν συζητείται και όλα είναι προσχηματικά.

Δεν θα έλεγα ότι είναι προσχηματικά. Εάν ήταν ο ΓΓ του ΟΗΕ δεν αναλαμβάνε αυτή την πρωτοβουλία, να οργανώσει μια άτυπη συνάντηση με τη μορφή δείπνου στη Νέα Υόρκη.

Δεν θα ανακατευόταν ο ίδιος.

Από τη στιγμή όμως που ο ίδιος φώναξε τη συνάντηση, έχει πρόθεση να διορίσει ένα απεσταλμένο.

Και έχει βγει και μια συμφωνία μέσα από αυτή την άτυπη συνάντηση σε δύο επίπεδα, από τη μια να συζητήσουν οι ηγέτες των δύο κοινοτήτων για μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης επικεντρωμένα, στη διάνοιξη νέων οδοφραγμάτων και την ίδια ώρα ο ΓΓ του ΟΗΕ να έχει δηλώσει ότι θα συζητήσει με τις εγγυήτριες δυνάμεις με στόχο να συγκαλέσει μια άτυπη διευρυμένη συνάντηση.

Αυτό σημαίνει ότι τουλάχιστον η Γενική Γραμματεία του ΟΗΕ θα αναλάβει μια νέα προσπάθεια που ασφαλώς θα θέλει να την πάει μέχρι τέλους.

Είναι όμως γεγονός ότι 50 χρόνια από το 1974, με ένα ιστορικό βεβαρημένο στο Κυπριακό, με την έννοια ότι καταβλήθηκαν πολλές προσπάθειες και δεν επετεύχθη λύση, έχοντας υπόψη και την παρελκυστική στάση της τουρκικής πλευράς, καθώς επίσης και την ύπαρξη πληθώρας προβλημάτων στη διεθνή πολιτική κονίστρα.

Τώρα έχουμε για παράδειγμα τον πόλεμο στην Ουκρανία, έχουμε τον πόλεμο του Ισραήλ στη Μέση Ανατολή. Όλα αυτά φυσιολογικά πιέζουν και συμπιέζουν το Κυπριακό στο δεύτερο και τρίτο πλάνο.

Όμως αυτό δεν θα πρέπει να μας παρασύρει. Έχοντας υπόψιν αυτή την κινητικότητα που υπάρχει τώρα. Τουλάχιστον σε ότι αφορά την ελληνοκυπριακή πλευρά και εν γένει την Κυπριακή Δημοκρατία. Ότι περνά από το δικό μας χέρι, θα πρέπει να το κάνουμε για να προσπαθήσουμε να δημιουργήσουμε μια δυναμική που θα οδηγήσει τόσο στη διάρρηξη του αδιεξόδου όσο και στην επανέναρξη των διαπραγματεύσεων.

Κάποια κίνητρα στην Τουρκία θα βοηθούσαν; Είναι διατεθειμένη να τα δώσει η διεθνής κοινότητα, η ΕΕ;

Για να επιλυθεί ένα πρόβλημα στον κόσμο που ζούμε ασφαλώς χρειάζεται να υπάρχουν και να αναζητούνται εργαλεία, κίνητρα και θετικές ατζέντες που θα συνεισφέρουν στο να υπάρχουν δυναμικές.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ειδικά στην αρχή της θητείας του, μιλούσε για την ανάγκη ύπαρξης μιας «θετικής ατζέντας» και το ΑΚΕΛ μιλά για την ανάγκη ύπαρξης μιας «θετικής ατζέντας».

Μάλιστα, ως κόμμα έχουμε καταθέσει μια συγκεκριμένη ολοκληρωμένη πρόταση για το πώς θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν τόσο οι ενεργειακές εξελίξεις στην περιοχή όσο και το κυπριακό φυσικό αέριο, χωρίς να παραβιάζουμε κόκκινες γραμμές, έτσι ώστε να προσπαθήσουμε να δημιουργηθεί μια τέτοια δυναμική.

Θα δούμε κατά πόσον αυτά θα αξιοποιηθούν και κατά πόσον αυτά θα έχουν αποτελέσματα. Γιατί τα αποτελέσματα δεν μπορεί να είναι αυτόματα και θα είναι αυτόματα. Και δεν ξέρουμε και πόσο θα ανταποκριθεί η Τουρκία.

Επίσκεψη Χριστοδουλίδη στις ΗΠΑ. Η Κύπρος φαίνεται να ενδυναμώνει τη σχέση της με την Ουάσιγκτον. Είναι υπέρ της σε αυτή περίοδο που έχουμε τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή και τον πόλεμο στην Ουκρανία;

Πάντοτε η αξιολόγηση και ο απολογισμός της ανάπτυξης των σχέσεων με οποιεσδήποτε χώρες εξαρτάται από το περιεχόμενο των συμφωνιών και τον στόχων. Εμείς ως κόμμα δεν είμαστε εναντίον να αναπτύσσονται οι σχέσεις με τα κράτη.

Άλλωστε ένα μικρό και ημικατεχόμενο κράτος, όπως είναι η Κύπρος, δεν έχει την πολυτέλεια να επιλέγει με ποιους θα συνομιλεί.

Φτάνει αυτό να γίνεται στη βάση του διεθνούς δικαίου επ’ αμοιβαίο όφελος και η ανάπτυξη των σχέσεων με διάφορα κράτη, στη συγκεκριμένη περίπτωση, με τις ΗΠΑ να μην απολήγει σε βάρος άλλων κρατών ή να μην καταστρέφει σχέσεις με άλλα κράτη.

Και το πιο σημαντικό, αυτή η ανάπτυξη των σχέσεων να μην μετατρέπει την Κύπρο σε ορμητήριο και εφαλτήριο των ΗΠΑ για τα διάφορα σχέδια που βλέπουμε να αναπτύσσουν οι Αμερικανοί στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.

Εμείς είμαστε ένα κόμμα που συνεχώς θέτουμε το ζήτημα και της παρουσίας των Βρετανικών Βάσεων στην Κύπρο και της χρησιμοποίησης των Βρετανικών βάσεων για τα άνομα σχέδια των Αμερικανών, των Βρετανών και γενικότερα του ΝΑΤΟ στην περιοχή.

Αλλά την ίδια ώρα εγείρουμε συνεχώς και ερωτήματα προς την Κυπριακή Δημοκρατία σε σχέση με τη χρησιμοποίηση δομών και υποδομών της Κυπριακής Δημοκρατίας από μέρους της Δυτικής Συμμαχίας.

Πρέπει να πω ότι δυστυχώς σε αυτό το επίπεδο δεν παίρνουμε απαντήσεις.

Έχετε καταγγείλει τη χρήση των Βρετανικών Βάσεων αυτή την περίοδο. Θεωρείτε ότι μπαίνει σε κίνδυνο η Κυπριακή Δημοκρατία;

Ασφαλώς. Η Κυπριακή Δημοκρατία γίνεται στόχος. Αλλά δεν είναι μόνο γιατί γίνεται στόχος.

Είναι γιατί δεν θέλουμε η Κυπριακή Δημοκρατία να μετατρέπει τον εαυτό της, ή να την μετατρέπουν άλλοι σε ορμητήριο και εφαλτήριο.

Θα πρέπει να πω ότι ούτε και οι Βρετανοί δίνουν απαντήσεις ακόμα και σε ερωτήσεις που βρετανοί βουλευτές θέτουν στη Βουλή των Κοινοτήτων.

Πρόσφατα είχε θέσει σχετικό ερώτημα ο Κόρμπιν, προς την βρετανική κυβέρνηση αναφορικά με τη χρησιμοποίηση των Βρετανικών Βάσεων, για όλους αυτούς τους σκοπούς.

Η βρετανική κυβέρνηση απάντησε με ένα ψυχρό «ουδέν σχόλιο». Αυτό του ουδέν σχόλιο λέει πολλά πράγματα.

Είναι απάντηση.

Ακριβώς.

Τι έγινε στη συνάντηση Χριστοδουλίδη – Μπάιντεν; Και πόσο σημαντική ήταν από τη στιγμή που ο Μπάιντεν βαδίζει στη λήξη της θητείας του;

Πληροφόρηση για το τι διημείφθη δεν έχουμε. Είναι αυτά τα οποία έχουμε διαβάσει και έχουμε ακούσει σε δηλώσεις.

Και ξέρετε πάρα πολλές φορές οι δηλώσεις μπορεί να απέχουν και από την πραγματικότητα.

Είναι γεγονός ότι κάποιος μπορεί να διερωτηθεί τώρα, ένας πρόεδρος που φεύγει πώς και έχει φωνάξει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Ανώδυνη στιγμή;

Μπορεί να είναι ανώδυνη, μπορεί να σημαίνει και πολλά για τους Αμερικανούς.

Το ζήτημα, επαναλαμβάνω, είναι ότι εμείς λέμε πως ούτε έχουμε την πολυτέλεια και ούτε είναι και σωστό να τις αρνείσαι τέτοιες συναντήσεις, λέμε όμως ότι πρέπει να βάζεις σωστό πρόσημο και σωστό περιεχόμενο..

Θα περιμένουμε να ενημερωθούμε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για το τι διημείφθη. Ακούγονται όμως και υπερβολές, αναφορικά με τις συναντήσεις ή και κάποιες ενδόμυχες επιθυμίες που εξωτερικεύονται.

Όπως πχ ενδεχόμενη συμβολή σε λύση του Κυπριακού;

Έτσι και αλλιώς το Κυπριακό δεν είναι οι ΗΠΑ που θα το λύσουν. Είναι στο πλαίσιο του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ που θα λυθεί, στο οποίο Συμβούλιο Ασφαλείας είναι μόνιμο μέλος οι ΗΠΑ. Εμάς είναι πάγια θέση μας.

Το Κυπριακό θα λυθεί εντός των παραμέτρων των σχετικών ψηφισμάτων και των συμφωνιών.

Άρα δεν είναι κάποιος τρίτος που θα μας λύσει το πρόβλημα.

Το πρόβλημα θα το λύσουμε εμείς στη βάση αυτού του πλαισίου.

Ακούμε όμως και στην Κύπρο, το βλέπω και εδώ στην Ελλάδα, να λένε ότι ξέρετε τώρα, με την ενίσχυση των σχέσεων της Κύπρου με τις ΗΠΑ, μαζί με την Ελλάδα, θα αντικατασταθεί ή θα υποκατασταθεί ο ρόλος της Τουρκίας τόσο στο ΝΑΤΟ όσο και στην περιοχή.

Όσοι το λένε αυτό το πράγμα, θεωρώ ότι δεν διαβάζουν, δεν παρακολουθούν, δεν ερμηνεύουν σωστά τα όσα κάθε Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ λέει για την Τουρκία.

Πόσο πολύτιμος και στρατηγικός σύμμαχος είναι η Τουρκία για το ΝΑΤΟ και για τις ΗΠΑ.

Αυτό είναι το πρώτο.

Το δεύτερο που θέλω να πω είναι ότι το να καλλιεργείται η αντίληψη ότι η Κύπρος μπορεί να ενισχύει το διεθνές της αποτύπωμα απλά και μόνο με το να ενισχύει τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ, χωρίς να ξέρουμε κιόλας το περιεχόμενο και εδώ είναι ένα ζήτημα το οποίο πρέπει να συζητήσουμε σοβαρά.

Επαναλαμβάνω ναι στην ανάπτυξη των σχέσεων, αλλά έχει μεγάλη σημασία το περιεχόμενο των σχέσεων και οι στοχεύσεις.

Τραμπ ή Χάρις; Υπάρχει διαφορά για τα συμφέροντα της Κύπρου;

Νομίζω ότι οι σχέσεις της Κυπριακής Δημοκρατίας με τις ΗΠΑ και οι θέσεις των ΗΠΑ για το Κυπριακό δεν θα επηρεαστούν στο βαθμό που θα νομίζουν κάποιοι αναφορικά με το ποιος θα κερδίσει.

Νομίζω ότι πλέον το ερώτημα Τραμπ ή Χάρις αναφέρεται σε μεγαλύτερης κλίμακας ζητήματα και αναφορικά με τον παγκόσμιο ρόλο των ΗΠΑ ως μια ηγεμονική δύναμη στον πλανήτη.

Γι’ αυτό νομίζω ότι θα υπάρξουν πολλές διαφοροποιήσεις σε σχέση με την παρουσία ή και τον ρόλο των ΗΠΑ της Αμερικής στο Κυπριακό.