Ως νεοεκλεγείς 47ος πρόεδρος των ΗΠΑ, ο Ντόναλντ Τραμπ δεν κάνει απλά ένα αναπάντεχα θριαμβευτικό πολιτικό comeback, καταρρίπτοντας ακόμη και το ρεκόρ του Δημοκρατικού Γκρόβερ Κλίβελαντ ως του μοναδικού από τις αρχές του 19ου αιώνα, μέχρι και σήμερα, που υπηρέτησε στο Λευκό Οίκο δυο μη συνεχόμενες θητείες.

Δεν είναι επίσης μόνον ο πρώτος πρόεδρος των ΗΠΑ που έχει καταδικαστεί για κακουργήματα, μετρά δύο παραπομπές σε δίκη στη Γερουσία κατά την προηγούμενη προεδρική θητεία του, είναι υπόδικος για απόπειρα ανατροπής του εκλογικού αποτελέσματος των προεδρικών εκλογών του 2020 και επιζήσας δύο αποπειρών δολοφονίας μέσα στους τελευταίους τέσσερις μήνες της τοξικά πολωμένης προεκλογικής εκστρατείας.

Για δεύτερη φορά εδώ και 32 χρόνια, πρώτη από το 2004, το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα κερδίζει την προεδρία εξασφαλίζοντας τη λαϊκή ψήφο. Και όχι μόνο…

Παίρνει τον έλεγχο της Γερουσίας και καταπώς φαίνεται και της Βουλής των Αντιπροσώπων, αφήνοντας τους Δημοκρατικούς σε μετεκλογική περιδίνηση -με δύσκολο στοίχημα την πολιτική ανάκαμψη στις ενδιάμεσες εκλογές του 2026- ενόσω μια υπερσυντηρητική πλειοψηφία ελέγχει το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, με τη «σφραγίδα» Τραμπ.

Κοντολογίς η δεύτερη προεδρία του Ρεπουμπλικανού πολιτικού -ο οποίος κάθε άλλο παρά διακρίνεται για τα δημοκρατικά αντανακλαστικά του- θα είναι σπάνια, σχεδόν αυτοκρατορικά πανίσχυρη στη μεγαλύτερη οικονομική, στρατιωτική και πυρηνική δύναμη της Δύσης.

Θα είναι επί της ουσίας χωρίς «φρένα» και αντίβαρα από το σύστημα «ελέγχου και ισορροπιών» (checks and balances) μεταξύ των τριών εξουσιών: εκτελεστικής, νομοθετικής και δικαστικής.

Προφανώς υπάρχουν ευθύνες που αναλογούν στους χειρισμούς της προεδρίας Τζο Μπάιντεν. Στις επιλογές των απερχόμενων από την εξουσία Δημοκρατικών.

Στην αδυναμία της -μέχρι πρότινος άγνωστης στο ευρύ κοινό αντιπροέδρου και κατά πολλούς «αλεξιπτωτίστριας» στο κομματικό χρίσμα μόλις προ τριμήνου- Κάμαλα Χάρις να πείσει με την ατζέντα της για μείζονα ζητήματα.

Από την οικονομία -κορυφαίο θέμα για τον μέσο Αμερικανό, που η ίδια άφησε όμως προεκλογικά «θολό»- μέχρι το υψηλό διακύβευμα για την αμερικανική Δημοκρατικά και τα θεμελιώδη δικαιώματα, όπως οι αμβλώσεις.

Σε αυτό το φόντο οι Ρεπουμπλικανοί κατάφεραν να διευρύνουν την εκλογική βάση τους και «κοκκίνισαν» τον χάρτη, εμβολίζοντας ακόμη και το βόρειο «μπλε τείχος» στη βίαια αποβιομηχανοποιημένη «Ζώνη της Σκουριάς».

Οι περιθωριοποιημένοι της παγκοσμιοποίησης πίστεψαν στην υπόσχεση του προβαλλόμενου ως αντισυστημικού δισεκατομμυριούχου Ντόναλντ Τραμπ για μια «χρυσή εποχή» στις ΗΠΑ, με άξονα τον οικονομικό προστατευτισμό, που ειδικοί προειδοποιούν ότι θα τροφοδοτήσει τελικά τον πληθωρισμό, με έκρηξη των ανισοτήτων.

Η λαϊκιστική ακροδεξιά, αντιμεταναστευτική και σεξιστική ρητορική του Τραμπ κέρδισε νέους άντρες, ηλικιωμένους και μειονότητες, ενόσω υπόσχεται μαζικές απελάσεις «από την πρώτη ημέρα».

Διακηρύττει ότι θα δώσει άμεσα τέλος στους πολέμους στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή -ενώ στηρίζει αναφανδόν το Ισραήλ και έχει στο στόχαστρο το Ιράν- και ότι θα αποτρέψει έναν Τρίτο Παγκόσμιο πόλεμο, την ώρα που ετοιμάζεται να εντείνει τον εμπορικό πρωτίστως με την Κίνα: de facto επίκεντρο στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ.

Για τη διχασμένη και αποδυναμωμένη σύμμαχο Ευρώπη, η επίσης ορατή προοπτική επιβολής δασμών είναι μία μόνο παράμετρος του τραμπικού εφιάλτη.

Οι ηγέτες των «27» γνωρίζουν από πρώτο χέρι πως ο πρώην και νέος πρόεδρος των ΗΠΑ αντιμετωπίζει το ΝΑΤΟ και τους διεθνείς οργανισμούς -από τον ΟΗΕ, μέχρι τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου- σαν… επιχειρήσεις.

Οι πιέσεις για μια στρατηγική «ενηλικίωση» της ΕΕ μοιραία εντείνονται, ενόσω στους κόλπους της υπάρχει κρίση ηγεσίας, με «μαύρο» φόντο την άνοδο της ακροδεξιάς και τους πολιτικούς τριγμούς στη Γερμανία και στη Γαλλία.

Εν μέσω απομονωτισμού και προστατευτισμού, εν τω μεταξύ, στις ΗΠΑ επί της νέας προεδρίας Τραμπ αναμένεται εκτεταμένη επανέναρξη εξόρυξης ορυκτών καυσίμων, εκτοξεύοντας στα ύψη τις εκπομπές ρύπων του δεύτερου μεγαλύτερου ρυπαντή στον κόσμο,  εν μέσω κλιματικής κρίσης.

Μένει βέβαια να φανεί στην πράξη πώς ακριβώς θα εξελιχθεί η δεύτερη και τελευταία θητεία του απρόβλεπτου Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο, με τον τραμπισμό πάντως ως παρακαταθήκη του και πολλούς τους υποψήφιους συνδιαμορφωτές και συνεχιστές του.

Εντός και εκτός των ΗΠΑ.

Headlines