Τι δείχνει νέα έρευνα για τις γυναίκες που απολαμβάνουν τον… σαδομαζοχισμό

Γυναίκες που υιοθετούν «υποτακτικούς» ρόλους όχι μόνο στο σεξ, αλλά και στη σχέση, ενδεχομένως κινδυνεύουν να παραμείνουν σε δεσμούς εκμετάλλευσης ή ακόμα και κακοποιητικούς. Αυτό ήταν μέχρι σήμερα διαδεδομένο για τις γυναίκες που αρέσκονται στον σαδομαζοχισμό (BDSM).

Νέα τσεχική έρευνα όμως έρχεται να ρίξει περισσότερο φως.

Σημειώνεται πως το BDSM είναι μια μορφή ερωτικών προτιμήσεων, εμπλέκοντας φαντασιακά παιχνίδια ρόλων και εξουσίας. Πρόκειται για ένα σύνθετο αγγλικό αρτικόλεξο που αντιπροσωπεύει τις λέξεις, δουλεία, πειθαρχία, κυριαρχία, υποταγή, σαδισμό και μαζοχισμό. Κοντολογίς, πρόκειται για τον σαδομαζοχισμό.

Στη μελέτη που διεξήχθη από τους Έυα Γιοζιβκόβα, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Γιαν Εβανγκελίστα Πούρκινιε στην Τσεχία, Μαρτίνα Κολακόβα και Μάρεκ Μπρουλ και δημοσιεύτηκε στο Deviant Behavior, φαίνεται πως ορισμένες συμπεριφορές υποταγής θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν έναν ευρύτερο σκοπό στις ανθρώπινες σχέσεις.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι γυναίκες που αισθάνονται σταθερά υποταγμένες τόσο σε σεξουαλικά όσο και σε ρομαντικά περιβάλλοντα είναι πιο πιθανό να επιδιώξουν μακροπρόθεσμες δεσμεύσεις. Αυτά τα ευρήματα μπορεί να αντικατοπτρίζουν μια εξελικτική στρατηγική, όπου οι ιεραρχικοί ρόλοι ενθαρρύνουν την πίστη και τη συναισθηματική επένδυση, ενισχύοντας σταθερές σχέσεις.

Μέχρι πρόσφατα το θέμα θεωρούνταν ταμπού στην Τσεχία και όχι μόνο. «Επιπλέον, το θέμα ήταν ταμπού ως σεξουαλική διαταραχή στην κοινωνία και η αποκάλυψη της ταυτότητάς του ήταν επικίνδυνη για όσους είχαν αυτή την προτίμηση», εξήγησε η Γιοζιβκόβα στο PsyPos, που ανα ανέδειξε τη μελέτη.

Ειδικότερα, η Γιοζιβκόβα και οι συνεργάτες της ερεύνησαν ένα δείγμα 486 συμμετεχόντων μέσω μιας διαδικτυακής κοινότητας BDSM. Οι συμμετέχουσες συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο που αξιολογούσε μια σειρά παραγόντων, όπως τις εμπειρίες και τις προτιμήσεις τους στον σαδομαζοχισμό, εστιάζοντας στη φύση των υποτακτικών συναισθημάτων και των προσδοκιών τους σε μελλοντικές σχέσεις. Η έρευνα περιελάμβανε επίσης δημογραφικά στοιχεία όπως η ηλικία, το μορφωτικό υπόβαθρο, το πόσο θεωρούσαν ελυστικούς τους εαυτούς τους και την οικονομική τους κατάσταση, τα οποία ελέγχονταν στην ανάλυση.

Ένα βασικό μέτρο ήταν η συναισθηματική υποταγή σε γενικά κοινωνικά περιβάλλοντα, επιτρέποντας στους ερευνητές να μετρήσουν την ευρύτερη τάση κάθε συμμετέχοντος προς υποχωρητική συμπεριφορά, που εκτείνεται πέρα ​​από τις ρομαντικές σχέσεις.

«Όσες είναι πιο υποτακτικές στην καθημερινή ζωή είναι πιο ευάλωτες, δυσκολεύονται να αποφύγουν και να αντισταθούν στους τοξικούς συντρόφους»

Οι ερευνητές χώρισαν τις γυναίκες σε τρεις ξεχωριστές ομάδες με βάση τα επίπεδα υποταγής που αναφέρουν οι ίδιες και τη δυναμική των σχέσεών τους. Αυτές οι ομάδες περιελάμβαναν 33 γυναίκες που ένιωθαν υποταγή μόνο κατά τη διάρκεια σεξουαλικών δραστηριοτήτων (που ονομαζόταν ομάδα «PLAY»), 48 γυναίκες που ένιωθαν υποταγμένες τόσο σε σεξουαλικό όσο και σε πλαίσιο σχέσης (ομάδα «REL») και 20 γυναίκες που απολάμβαναν τόσο υποταγμένους όσο και κυρίαρχους ρόλους κατά τη διάρκεια του σεξ (ομάδα «SWITCH»).

Η μελέτη αποκάλυψε αξιοσημείωτες διαφορές μεταξύ αυτών των τριών ομάδων γυναικών όσον αφορά τις προτιμήσεις στη σχέση, τη δέσμευση και τη συναισθηματική τους επένδυση.

Οι γυναίκες που ένιωθαν υποταγμένες όχι μόνο στις σεξουαλικές δραστηριότητες αλλά και στη συνολική δυναμική των σχέσεών τους (η ομάδα «REL») έδειξαν μεγαλύτερη προτίμηση για μακροχρόνιες, αποκλειστικές σχέσεις σε σύγκριση με τις άλλες δύο ομάδες. Αυτή η ομάδα ήταν επίσης πιο πιθανό να εκφράσει την επιθυμία να επενδύσει σε μεγάλο βαθμό στις συνεργασίες της και είχε την τάση να νοσταλγεί τους συντρόφους τους όταν ήταν χώρια.

Οι γυναίκες στην ομάδα REL ανέφεραν σημαντικά λιγότερο ενδιαφέρον για βραχυπρόθεσμες, περιστασιακές συναντήσεις, ανοιχτές σχέσεις ή παράλληλους δεσμούς.

Αντίθετα, οι ομάδες PLAY και SWITCH, οι οποίες είτε ένιωθαν υποταγμένες μόνο σε σεξουαλικά περιβάλλοντα είτε εναλλάσσονταν μεταξύ υποτακτικών και κυρίαρχων ρόλων, δεν επέδειξαν το ίδιο επίπεδο δέσμευσης ή προτίμησης για την αποκλειστικότητα.

«Υπάρχουν διαφορετικές μορφές υποταγής στις σεξουαλικές προτιμήσεις», είπε η Γιοζιβκόβα στο PsyPost. «Ως εκ τούτου, τα άτομα από κάθε ομάδα μπορεί να χρειάζονται διαφορετικούς συμπληρωματικούς συνεργάτες. Μερικοί ερωτηθέντες βιώνουν την υποταγή στο σεξ εναλλάξ με την κυριαρχία, κάποιοι βιώνουν μόνο υποταγή στο σεξ και κάποιοι βιώνουν υποταγή στη σχέση τους με τον σύντροφό τους».

Ένα βασικό εύρημα ήταν ότι η ομάδα REL σημείωσε υψηλότερη βαθμολογία στη γενική υποταγή σε καθημερινές κοινωνικές καταστάσεις, υποδηλώνοντας ότι αυτές οι γυναίκες όχι μόνο υιοθετούν υποτακτικούς ρόλους στις ρομαντικές τους σχέσεις, αλλά μπορεί επίσης να έχουν μια ευρύτερη τάση προς τη συναισθηματική υποταγή στις καθημερινές αλληλεπιδράσεις.

Αυτή η γενική τάση προς την υποταγή μπορεί να ευθυγραμμιστεί με μια προτίμηση για σταθερότητα και συνοχή στις σχέσεις. Δηλαδή ένας σύντροφος αναλαμβάνει έναν υποτακτικό ρόλο, θα μπορούσε να βοηθήσει να «κολλήσει» ή να δεσμεύσει τους συντρόφους πιο στενά μεταξύ τους, ενισχύοντας τη μακροπρόθεσμη σταθερότητα της σχέσης.

Οι ερευνητές προτείνουν ότι αυτή η ιεραρχία είναι μέρος μιας εξελικτικής στρατηγικής στην οποία ο κυρίαρχος σύντροφος παρέχει προστασία ή πόρους, ενώ ο υποτακτικός σύντροφος ενισχύει τον δεσμό μέσω της πίστης και της συναισθηματικής επένδυσης.

Το βασικό μειονέκτημα

Ωστόσο, σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτή η βαθιά αφοσίωση και πίστη μπορεί να έχει και ένα μειονέκτημα. Οι γυναίκες στην ομάδα REL, που επενδύουν συναισθηματικά και δίνουν προτεραιότητα στην ιεραρχία και τη μονογαμία, μπορεί να είναι πιο ευάλωτες στο να παραμείνουν σε δυνητικά τοξικές ή μη ισορροπημένες σχέσεις.

Αυτή η ισχυρή προτίμηση για πίστη μπορεί να τις κάνει πιο πιθανό να διατηρήσουν αυτούς τους δεσμούς ακόμη και σε καταστάσεις που θα μπορούσαν να γίνουν επιβλαβείς, καθώς η τάση τους για σταθερότητα μπορεί να υπερισχύσει των ανησυχιών για άνιση ή καταχρηστική δυναμική.

«Οι γυναίκες που ήταν πιο υποτακτικές στους συντρόφους τους ήταν επίσης πιο υποχωρητικές στην καθημερινή ζωή», είπε η Γιοζιβκόβα. «Όσες είναι πιο υποτακτικές στην καθημερινή ζωή είναι πιο ευάλωτες, δυσκολεύονται να αποφύγουν και να αντισταθούν στους τοξικούς συντρόφους και μπορεί να συμμετέχουν σε πιο επικίνδυνες σεξουαλικές δραστηριότητες για να ευχαριστήσουν τον σύντροφό τους. Πληγώνονται περισσότερο από τις διακρίσεις και την κρίση της πλειοψηφίας και μπορεί να είναι πιο επιρρεπείς στην αυτοκτονία».

Η έλλειψη σημαντικής διαφοράς μεταξύ των ομάδων PLAY και SWITCH υποδεικνύει ότι οι γυναίκες των οποίων οι υποτακτικές προτιμήσεις περιορίζονται σε σεξουαλικές αλληλεπιδράσεις ή που απολαμβάνουν την αλλαγή ρόλων δεν μεταφράζουν απαραίτητα αυτές τις προτιμήσεις σε ευρύτερη συναισθηματική υποταγή ή αυξημένη επένδυση στη σχέση.

«Με έκπληξη διαπίστωσα ότι οι γυναίκες διέφεραν στις αντιλήψεις τους για τις μελλοντικές σχέσεις και την ιεραρχική τους θέση σε σχέση με τους άλλους, όχι με βάση τα συναισθήματά τους σε σεξουαλικά πλαίσια, αλλά με βάση τα υποτακτικά τους συναισθήματα στη σχέση εκτός του σεξ», είπε η Έυα Γιοζιβκόβα. «Περίμενα ότι εκείνες που βιώνουν υποταγή στο σεξ θα διέφεραν από εκείνες που βιώνουν τόσο υποταγή όσο και κυριαρχία στο σεξ. Ωστόσο, ήταν τα συναισθήματα στη σχέση εκτός του σεξ που ήταν καθοριστικά».

«Μια ευγενική ματιά ή λίγα καλά λόγια μπορούν να βοηθήσουν να σωθεί μια ζωή ή να αποτραπεί ένα έγκλημα», πρόσθεσε η Έυα Γιοζιβκόβα. «Συχνά, μπορεί να μην είναι προφανές με την πρώτη ματιά πόσο τεταμένη είναι η κατάσταση ενός ατόμου και η ευγένεια τρίτων μπορεί να βοηθήσει τα πράγματα να οδηγήσουν τα πράγματα στην καλύτερη πλευρά».