Αβραάμ Λίνκολν: Η νίκη του στις ιστορικότερες προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ

Στις 6 Νοεμβρίου του 1860 διεξήχθησαν οι προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ στις οποίες επικράτησε και εξελέγη 16^ος αμερικανός πρόεδρος, ο Αβραάμ Λίνκολν. Οι συγκεκριμένες υπήρξαν από τις ιστορικότερες εκλογικές αναμετρήσεις όχι μόνο στην αμερικανική αλλά στην παγκόσμια ιστορία εν γένει, καθώς ήταν αυτές που ουσιαστικά οδήγησαν στην έναρξη του αμερικανικού εμφυλίου πολέμου.

Ο Αβραάμ Λίνκολν έχει μόλις ιδρύσει το ρεπουμπλικανικό κόμμα, ενώ οι Δημοκρατικοί  έχουν διασπαστεί σε δύο κόμματα. Στη χώρα επικρατούν ήδη εμφύλιες έριδες μεταξύ των στηριζόμενων στη βιομηχανία πολιτειών του βορρά και στις αγροτικές πολιτείες του νότου. Βασικό αντικείμενο της μεταξύ τους διαφοράς η απαγόρευση ή όχι της δουλείας.

Γράφει ο Παναγής Γαλιατσάτος στα «ΝΕΑ» της 8^ης Απριλίου 2000.

«Για ποιες εκλογές, λοιπόν, μπορεί να πει κάποιος ότι σφράγισαν την Ιστορία της ανθρωπότητας; Αναμφίβολα, για τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ, το 1860, που προκάλεσαν τον αμερικανικό Εμφύλιο. (…)

»Το αποτέλεσμά τους, η νίκη του Λίνκολν, προκάλεσε τον αμερικανικό Εμφύλιο. Το αποτέλεσμά τους, η νίκη του Βορρά, απελευθέρωσε τις ζωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ και τους άνοιξε τον δρόμο για την παγκόσμια ηγεμονία.

»Πρόκειται, ίσως, για το σημαντικότερο γεγονός των δύο τελευταίων αιώνων, που στην αφετηρία του στέκεται άμεσα μια εκλογική αναμέτρηση.

»Φυσικά, οι Αμερικανοί ψηφοφόροι δεν μπορούσαν να δουν μέχρι το τέλος του δρόμου. Είχαν, όμως, πλήρη συνείδηση τού τι παιζόταν στις εκλογές του 1860. Και θα μπορούσαν να είχαν αποφασίσει αλλιώς, όπως π.χ. το 1856.

Ο Αβραάμ Λίνκολν με τον γιο του Ταντ

Ο συμβιβασμός του Μισούρι

»Από το 1820 οι ΗΠΑ ζούσαν στη σκιά μιας εσωτερικής διαμάχης για τον θεσμό της δουλείας. Ο συμβιβασμός του Μισούρι, το 1820, προέβλεπε ρητά ότι η δημιουργία κάθε νέας Πολιτείας χωρίς δουλεία θα έπρεπε να συνοδεύεται από τη δημιουργία μιας Πολιτείας με τον θεσμό της δουλείας, για να διατηρείται η ισορροπία στη Γερουσία.

»Η αναγνώριση του Κάνσας και της Νεμπράσκα ως Πολιτειών από την Ένωση, το 1854, με ελεύθερο δικαίωμα να επιλέξουν υπέρ ή κατά της δουλείας, ακύρωσε τον συμβιβασμό του Μισούρι

»Στο Κάνσας ξεκίνησε ένας Εμφύλιος πόλεμος σε μικρογραφία, ανάμεσα στη μειοψηφία των αποίκων (ιδιοκτήτες σκλάβων) από τον Νότο, που ήθελαν να επιβάλουν στο Σύνταγμα του Κάνσας τη δουλεία και τους αποίκους από τον Βορρά, που επεδίωκαν ακριβώς το αντίθετο.

Οι εκλογές του 1856

»Οι εκλογές του 1856, όμως, ανέδειξαν και πάλι νικητές το δημοκρατικό κόμμα του Τζέφερσον και του Τζάκσον, που βρισκόταν υπό τον έλεγχο των ιδιοκτητών φυτειών από τον Νότο.

»Μέσω του ιστορικού κόμματος, ο Νότος διατηρούσε σημαντικά περισσότερη επιρροή από το ειδικό του βάρος στην Ένωση. Η πληγή του Κάνσας παρέμεινε ανοιχτή.

»Στην ταραγμένη αυτή περίοδο δημιουργήθηκε το ρεπουμπλικανικό κόμμα, που εξέφραζε τις δυναμικές βιομηχανικές δυνάμεις του Βορρά. Ο σημαντικότερος εκπρόσωπός του, Αβραάμ Λίνκολν, έκανε λάβαρο την μη-επέκταση της δουλείας.

Ο Αβραάμ Λίνκολν στη σκηνή του στρατηγού Μακλέλαν, κατά τη διάρκεια του αμερικανικού εμφυλίου πολέμου. 3.10.1862

Ο Λίνκολν και η διάσπαση των Δημοκρατικών

»Στον προεκλογικό αγώνα για τις εκλογές της γερουσίας στο Ιλινόι, το 1858, υποχρέωσε τον ισχυρό άνδρα των δημοκρατικών, τον γερουσιαστή Ντάγκλας, να παραδεχτεί ότι εκεί που οι πολίτες δεν ήθελαν τη δουλεία, δεν μπορούσε να υπάρχει.

»Το “νέο δόγμα” του Ντάγκλας διέσπασε το δημοκρατικό κόμμα. Μόνον οι γεωργοί και οι βιοτέχνες του Βορρά στήριξαν την μετριοπαθή γραμμή του, ενώ η αριστοκρατία του Νότου υιοθέτησε ένα ασυμβίβαστο πρόγραμμα υπέρ της δουλείας.

»Ο Ντάγκλας εξαφανίστηκε μέσα στη γεωγραφική και ιδεολογική πόλωση. Στις προεδρικές εκλογές του 1860, οι Αμερικανοί εκλογείς (από τον Βορρά και τη Δύση) έδωσαν σχετική πλειοψηφία στον Λίνκολν, γνωρίζοντας ότι ουσιαστικά αποφασίζουν εναντίον του Νότου.

»Στις 20 Δεκεμβρίου, η Νότια Καρολίνα ανακοίνωσε την απόσχισή της από την Ένωση. Μέχρι να αναλάβει ο Λίνκολν τα καθήκοντά του, το Μάρτιο του 1861, το παράδειγμά της είχαν ακολουθήσει άλλες έξι νότιες Πολιτείες. Ο Εμφύλιος ήταν πλέον θέμα χρόνου».