Τσακωμός με τους Abba, κίνδυνος φυλάκισης για τους Stone Roses – Ο δικηγόρος πίσω από τις μεγάλες διαμάχες της ποπ

Στο καινούργιο του βιβλίο, ο δικηγόρος Τζον Κένεντι, λέει μεταξύ άλλων γιατί εξακολουθεί να τσακώνεται με τον Μπομπ Γκέλντοφ μετά από 40 χρόνια.

Οι δικηγόροι των μουσικών είναι συνήθως υποχρεωμένοι να είναι πολύ λιγότερο συναρπαστικοί από τους καλλιτέχνες που εκπροσωπούν, αλλά ο Τζον Κένεντι είναι από άλλο ανέκδοτο.

«Όταν του μιλάω, έχει πρόσφατα ολοκληρώσει “τη χειρότερη διαφωνία όλων των εποχών” με τον Μπομπ Γκέλντοφ, με τον οποίο έχει συνεργαστεί στενά επί τέσσερις δεκαετίες για το Band Aid» γράφει ο Eamonn Forde στον Guardian.

«Οι διαφωνίες μας χειροτερεύουν κάθε μήνα. Αλλά αυτό συμβαίνει επειδή είναι τόσο έντονος και εξακολουθεί να είναι τόσο παθιασμένος. Είναι απίστευτα λαμπρός» θα πει ο Κένεντι για τον Γκέλντοφ.

Μια ώρα νομικής συμβουλής

Σαράντα χρόνια από τότε που προσλήφθηκε, ο Τζον Κένεντι εξακολουθεί να κάνει 25 ώρες νομικής εργασίας το μήνα για το Band Aid Charitable Trust, όλες εθελοντικά.

Τα πρόσφατα δημοσιευμένα απομνημονεύματά του, Just for One Hour: Moments I Pinched Myself in the Music Industry, παίρνει τον τίτλο του από την αρχική επιμονή του Μπομπ Γκέλντοφ ότι μια ώρα νομικής συμβουλής ήταν το μόνο που θα χρειαζόταν.

Από εκεί και πέρα, υπάρχει το Live Aid, οι πολλαπλές επανεκτελέσεις του Do They Know It’s Christmas? (με μια έκδοση για την 40ή επέτειο να συζητείται για φέτος), το Band Aid Charitable Trust και το Live 8.

Το Band Aid Trust έχει συγκεντρώσει 150 εκατομμύρια λίρες από την ίδρυσή του, αλλά έχει επίσης θεωρηθεί ως παράδειγμα της χειρότερης αλαζονείας των λευκών σωτήρων.

«Παραθέτω το σχόλιο του Κένεντι στον Guardian του 2023 από τη Μόκι Μακούρα, εκτελεστική διευθύντρια του Africa No Filter, όπου υποστήριξε ότι «η απεικόνιση της Αφρικής από το Live Aid πυροδότησε τη γέννηση μιας πατροναριστικής βιομηχανίας που είχε ως αποστολή να “σώσει την Αφρική”» γράφει ο Eamonn Forde στον Guardian.

Ο Τζον Κένεντι περιγράφει τον εαυτό του ως «την προσεκτική φωνή στο αυτί του Γκέλντοφ» και επιμένει ότι ο Γκέλντοφ δεν είναι πάντα ο πεισματάρης τράγος του θρύλου και ότι αξίζει λίγο περισσότερο θαυμασμό από το κοινό

Οι επικριτές του Band Aid

Ο Τζον Κένεντι περιγράφει τον εαυτό του ως «την προσεκτική φωνή στο αυτί του Γκέλντοφ» και επιμένει ότι ο Γκέλντοφ δεν είναι πάντα ο πεισματάρης τράγος του θρύλου και ότι αξίζει λίγο περισσότερο θαυμασμό από το κοινό.

«Θα ζητούσα από τους επικριτές του Band Aid να μας δώσουν το πλεονέκτημα της αμφιβολίας για το τι συνέβη εκείνη την εποχή

[…]

Πρέπει να έχουν γίνει λάθη. Αλλά θα ήθελα οι άνθρωποι να είναι αρκετά συγκεκριμένοι για τα λάθη. Λένε ότι δεν έπρεπε να είχαμε κάνει τίποτα; Γιατί νομίζω ότι υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι που θα διαφωνούσαν με αυτό».

Ο Τζον Κένεντι λέει «όχι»

Η καριέρα του Τζον Κένεντι ως δικηγόρου της μουσικής βιομηχανίας έχει μια σειρά από εκπληκτικές στιγμές πέρα από τις προσπάθειές του για το Band Aid.

«Η πιο αχρησιμοποίητη λέξη στις διαπραγματεύσεις είναι το “όχι” – εκτός αν είσαι ο Τζον Κένεντι», λέει ο Κλιφ Φλούετ, εταίρος στη νομική εταιρεία Lewis Silkin.

«Ο Τζον δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει τη λέξη ‘όχι’ με μεγάλη επιτυχία. Και το λέω αυτό ως θαυμαστής του. Όλοι εμείς που ήρθαμε στο πέρασμά του τον γνωρίζαμε από τη φήμη του, αλλά έχοντας διαπραγματευτεί και εναντίον του, είναι σκληρός και επίμονος».

Το 1989, ο Τζον Κένεντι συμβούλευσε τον Μάικ Τζόις στη νομική διαμάχη του με τον Μόρισεϊ και τον Τζον Μαρ, αφού του αποδόθηκε μόλις το 10% των δικαιωμάτων για τις ηχογραφήσεις των Smiths.

Επισήμανε στον Τζόις τον νόμο περί εταιρικών σχέσεων του 1890 και ο Τζόις τελικά κέρδισε την υπόθεση στο εφετείο το 1998.

«Αν είσαι στο συγκρότημα των αδελφών στην αρχή, θα έπρεπε να είναι ίσα», λέει για τους άδικους όρους με τους οποίους αναμενόταν να ηχογραφήσει ο Τζόις.

Yπέγραψε την επένδυση της UMG ύψους 3,6 εκατ. λιρών στο μιούζικαλ Mamma Mia!, το οποίο έχουν δει μέχρι σήμερα 70 εκατομμύρια άνθρωποι σε διάφορες παραγωγές – παρά την αρχικά ψυχρή συνάντηση με τον Μπιόρν Ουλβέους και τον Μπένι Άντερσον των Abba, η οποία παραλίγο να ακυρώσει όλες τις συζητήσεις για την επένδυση

Τζον Κένεντι και Stone Roses

Στο βιβλίο του, ο Τζον Κένεντι αφηγείται επίσης πώς απέσπασε τους Stone Roses από ένα δυσμενές δισκογραφικό συμβόλαιο με τη δισκογραφική εταιρία Zomba/Silvertone με τον πιο ριψοκίνδυνο τρόπο που μπορεί να φανταστεί κανείς.

Η μπάντα δεν ήταν νομικά σε θέση να υπογράψει νέα συμφωνία μέχρι να αποδεσμευτεί πλήρως από το συμβόλαιο της Zomba.

Η δισκογραφική Geffen, από την άλλη, πίεσε έναν σκληρό πόλεμο προσφορών για να τους κλείσει, και η ακροβατική ιδέα του Τζον Κένεντι ήταν να πείσει το συγκρότημα να υπογράψει μια συμφωνία που να λέει -με τη δικαστική υπόθεση ακόμα ενεργή- ότι θα υπέγραφαν δισκογραφικό συμβόλαιο με τη Geffen αν νικούσαν.

Ο Τζον Κένεντι θα βρισκόταν στη φυλακή αν όλα πήγαινα στραβά

Η Geffen είχε προσφερθεί να χρηματοδοτήσει την υπόθεση, με έξοδα που υπολογίζονταν σε 300.000 λίρες, ακόμη και αν το συγκρότημα έχανε και έπρεπε να παραμείνει με τη Zomba.

Η Geffen, ωστόσο, ήθελε μια αδιάσειστη διαβεβαίωση ότι οι Stone Roses δεν θα έφευγαν απλά και θα υπέγραφαν σε άλλη εταιρεία αν κέρδιζαν, αφήνοντας την Geffen με έναν τεράστιο νομικό λογαριασμό αλλά χωρίς συγκρότημα.

Η υπογραφή μιας τέτοιας συμφωνίας θα μπορούσε να τους θέσει σε παραβίαση των ασφαλιστικών μέτρων που επέβαλε η Zomba, με τον Τζον Κένεντι να πρέπει ενδεχομένως να προσφερθεί να πάει στη φυλακή στη θέση τους αν το σχέδιο κατέρρεε.

Όμως το συγκρότημα επικράτησε: εξασφάλισαν μια συμφωνία που έφερνε χρήμα, η Geffen εξασφάλισε έναν καυτό νέο προϊόν και ο Τζον Κένεντι εξασφάλισε την ελευθερία του.

3,6 εκατ. λιρών στο μιούζικαλ Mamma Mia!

Ο Τζον Κένεντι πέρασε επίσης από τον χώρο, καθώς διετέλεσε πρόεδρος/διευθύνων σύμβουλος της Universal Music UK και στη συνέχεια πρόεδρος της Universal Music International στα τέλη της δεκαετίας του 1990 και στις αρχές της δεκαετίας του 2000.

Όσο ήταν εκεί, υπέγραψε την επένδυση της UMG ύψους 3,6 εκατ. λιρών στο μιούζικαλ Mamma Mia!, το οποίο έχουν δει μέχρι σήμερα 70 εκατομμύρια άνθρωποι σε διάφορες παραγωγές – παρά την αρχικά ψυχρή συνάντηση με τον Μπιόρν Ουλβέους και τον Μπένι Άντερσον των Abba, η οποία παραλίγο να ακυρώσει όλες τις συζητήσεις για την επένδυση.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη 21Soho (@21soho.sq)

Ο Τζον Κένεντι απείλησε τον Ρίτσαρντ Μπράνσον

Όπως αναφέρουν τα απομνημονεύματά του, ο Τζον Κένεντι τα έβαλε επίσης με τον Ρίτσαρντ Μπράνσον, του οποίου η αλυσίδα Virgin Megastore καθυστερούσε να πληρώσει στην UMG τα 10 εκατομμύρια λίρες που της χρωστούσε για τους δίσκους που πουλούσε μέσω των καταστημάτων της.

Ο Μπράνσον εκείνη την εποχή διεκδικούσε τη διαχείριση της Εθνικής Λοταρίας και ο Τζον Κένεντι ανέφερε τυχαία ότι θα έλεγε στον Κρις Σμιθ, τον υπουργό Πολιτισμού που ήταν υπεύθυνος για τις προσφορές της Εθνικής Λοταρίας, ότι η Virgin δεν εξοφλούσε τα χρέη της.

«Θα το έκανα αν χρειαζόταν», λέει ο Κένεντι για την απειλή του. Ο Μπράνσον αναδιπλώθηκε και πλήρωσε.

Η μυστική τακτική του Τζον Σμιθ με τους Rolling Stones

Το 2019, ο Τζον Κένεντι κατάφερε να ανακτήσει για τον Ρίτσαρντ Άσκροφτ, ένα σχήμα που συνδιαχειρίζεται, τα δικαιώματα της οκτώ φορές πλατινένιας επιτυχίας των Verve του 1997 Bitter Sweet Symphony.

Το τραγούδι βασίζεται σε μια ορχηστρική εκδοχή του The Last Time των Rolling Stones και όταν κυκλοφόρησε, ο διαβόητος πρώην business manager των Stones, Άλεν Κλάιν, υποστήριξε ότι οι Verve δεν είχαν έγκριση χρήσης -τα δικαιώματα ήλεγχε η εταιρεία του ABKCO.

Το εκατό τοις εκατό των πνευματικών δικαιωμάτων του Bitter Sweet Symphony πήγαινε στον Μικ Τζάγκερ και τον Κιθ Ρίτσαρντς.

Ο Τζον Κένενετι παραδέχεται ότι δεν θα είχε καταφέρει τίποτα αν ο Άλεν Κλάιν, ο οποίος πέθανε το 2009, ήταν ακόμα ζωντανός.

Η μυστική του τακτική ήταν να απευθυνθεί στην Τζόις Σμιθ, μάνατζερ των Rolling Stones, για να ζητήσει τα δικαιώματα πίσω από τον Μικ και τον Κιθ, αλλά μόνο για μελλοντικά δικαιώματα.

«Αυτό ήταν το ιδιοφυές: αν είχα πάει για τα δικαιώματα του παρελθόντος, θα είχα πάρει απολύτως μηδέν», λέει.

Ποιος απέλυσε τον Τζον Κένεντι; 

«Αντιπροσώπευε εξαιρετικά καλά τους καλλιτέχνες του, έχοντας μάτι για τη λεπτομέρεια», λέει ο Τόνι Γουάντσγουορθ, πρώην επικεφαλής της Parlophone Records.

Καθώς οι Blur ξεσπούσαν ως εμπορική δύναμη στα μέσα της δεκαετίας του 1990, ο Τζον Κένεντι ανέλαβε να επαναδιαπραγματευτεί το συμβόλαιό τους με την Parlophone/EMI, επιδιώκοντας να αυξήσει τις προκαταβολές των άλμπουμ και τα ποσοστά των δικαιωμάτων τους.

«Αλλά δεν αισθανόταν ότι ήταν δουλειά του να χτυπήσει απαραίτητα, σίγουρα όχι σε αυτή τη διαπραγμάτευση, τη δισκογραφική εταιρεία στο ξύλο. Έβλεπε τη γενικότερη εικόνα.

»Ήξερε ότι επρόκειτο για μια μπάντα που ακόμη χτιζόταν, στην οποία εξακολουθούσαμε να επενδύουμε. Εκείνη την εποχή, υπήρχαν πολλοί δικηγόροι που ήθελαν να πανηγυρίζουν και να κάνουν μια διαπραγμάτευση δράμα. Αλλά εκείνος ήταν δίκαιος. Σταθερός και δίκαιος».

Αυτή η αγάπη του για ένα σταθερό «όχι» εξακολουθεί να σημαίνει ότι ο Τζον Κένεντι πολλά.

«Με προσέλαβε ένα παγκοσμίου φήμης πρόσωπο πριν από περίπου τέσσερα χρόνια», λέειπ Κένεντι.

«Είπα, “δεν είμαι σίγουρος ότι αυτό θα πετύχει. Είσαι περιτριγυρισμένος από ανθρώπους που συμφωνούν”. Και μου είπε: “γι’ αυτό σε χρειάζομαι. Χρειάζομαι κάποιον που να μην είναι ένας yes man”.

»Με απέλυσαν τέσσερις μήνες αργότερα. Επειδή τους είπα όχι».

*Το «Just for One Hour: Moments I Pinched Myself in the Music Industry» κυκλοφορεί από τον Τζον Κένεντι σε αυτοέκδοση.

*Με στοιχεία από elpais.com / Αρχική Φωτό: Οι Abba – Wikimedia Commons