Δεν έχουν περάσει ούτε δύο εβδομάδες από το Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 71-78 στο ΣΕΦ. Την παράσταση των Πράσινων που έδωσε σε αρκετούς την εντύπωση ότι το έχουν σκοπό να συνεχίσουν από εκεί που το άφησαν τον Ιούνη κόντρα στον αιώνιο αντίπαλο τους: Τότε που μετά την κατάκτηση της Euroleague, πήρε και το πρωτάθλημα επιστρέφοντας από 0-2.

Κυριακή βράδυ ήταν, πριν την παρέλαση της 28ης του Οκτώβρη που ο Γιώργος Μπαρτζώκας με τη γνωστή ψυχραιμία του έλεγε πως «Έχουμε πολύ καλούς παίκτες, αλλά πρέπει να δουλέψουμε και να είμαστε πιο συμπαγείς». Ήταν κάτι σε κορυφή του παγόβουνου αυτή η ήττα, και ας ήρθε τον Οκτώβρη. Είχαν προηγηθεί οι αντίστοιχες με Εφές και Μπάγερν που ο Ολυμπιακός πέταξε τα ροζ φύλλα αγώνα από τα χέρια του. Πόσο μακριά έμοιαζαν απόψε όλα αυτά αλήθεια στο glass floor του ΟΑΚΑ.

Εκεί όπου οι Ερυθρόλευκοι μετά το 2Χ2 με Ρεάλ και Μπαρτσελόνα συνέχισαν το καταπληκτικό Euroleague σερί τους απέναντι στον αιώνιο αντίπαλο τους: Έβδομη νίκη λέει on the road. Και δεδομένα η πιο χορταστική αν αναλογιστεί κανείς, το επίπεδο μπάσκετ που παρουσίασαν και οι δύο: Νίκη στους 94 πόντους για όσους τυχόν δεν το πρόσεξαν. Από ένα σύνολο που μέσα σε ούτε δύο εβδομάδες πρόλαβε να δώσει την εντύπωση πως δούλεψε την κατάλληλη στιγμή σαν καλοκουρδισμένη μηχανή.

Δεν θα μπορούσε καμιά άλλη ομάδα στην Ευρώπη να νικά επί 40΄λεπτά -μια στιγμή μόνο ισοφάρισαν οι Πράσινοι- αυτόν τον Παναθηναϊκό, σε αυτή την έδρα: 26 ασίστ, 7 κλεψίματα, 11/21 τρίποντα άρα κάτι σε 52,4% και bonus εννέα επιπλέον βολές είχε η ομάδα του Εργκίν Αταμάν. Και το μόνο που κατάφερε ήταν σε ολόκληρο το βράδυ κάποια στιγμή να προηγηθεί για μια κατοχή 83-82 με τις βολές του Σλούκα (3:15 για τη λήξη). Το μπάσκετ που έπαιξε ο Παναθηναϊκός, η ευστοχία του από την περιφέρεια, οι 56 πόντοι στο δεύτερο ημίχρονο δεν θα έχαναν από μια καμιά άλλη ομάδα, πέρα από τον αποψινό Ολυμπιακό που το γύρισε σε… καλλιτεχνικό πατινάζ. Αριστούργημα.

Από τον άποντο «στρατηγό» Τόμας Γουόκαπ (11 ασίστ, 3 ριμπ, 1 κλέψιμο για 2 λάθη και μόλις ένα σουτ σε 23:55), ως τον αδιανόητο Εβάν Φουρνιέ που απόψε το «έκλεισε» στους 22 και στο φινάλε έβαζε το ένα μετά το άλλο τα μεγάλα σουτ που θυμίζουν ποιος είναι και από που μας ήρθε. Μέχρι τον Νικόλα Μιλουτίνοφ (12 πόντοι, 8 ριμπάουντ) με τα έξι επιθετικά που «ήλεγξε» απόλυτα την εναέρια κυκλοφορία και τον Λούκα Βιλντόζα που σε 20:00 πλάι στον Γουόκαπ έδωσε άλλη διάσταση στην περιφέρεια του Ολυμπιακού.

Ξεχάσαμε τον Γουίλιαμ Γκος (13π). Αφήσαμε απέξω τον σταθερό τον Σακίλ ΜακΚίσικ που ήταν ξανά καθοριστικός. Επικράτησε ο Ολυμπιακός σε set παιχνίδι. Μετέτρεψε σε κάθε ευκαιρία τον καλό του ρυθμό σε αιφνιδιασμό. Έπαιξε καταπληκτικά χωρίς τη μπάλα με τον «δεν τη θέλω για να είμαι MVP της Euroleague» Σάσα Βεζένκοφ που με ελάχιστες ντρίμπλες έβαλε μια 20άρα με 8/11 δίποντα. Ξανά και ξανά στο post o Σάσα, έτοιμος να αφήσει τη μπάλα στο καλάθι έπειτα από μια πάρε-βάλε δημιουργία. Να το δεις μια φορά. Να το δεις και άλλη μια για να το ευχαριστηθείς.

Φυσικά οι χαρές του Οκτώβρη και του Νοέμβρη δεν έχουν αντίκρισμα στη μεγάλη εικόνα. Το κέφι του έφτιαξε ο Ολυμπιακός παίρνοντας το αίμα του πίσω για ότι έγινε στο ΣΕΦ. Το κέφι του κοινού του, που δεν σταμάτησε να τον στηρίζει. Και βέβαια το κέφι της επόμενης προπόνησης. Τώρα που όλοι κατάλαβαν πόσο ψηλά μπαίνει ο πήχης αν οι νότες μπουν στη σωστή σειρά…

Headlines