Τι και αν Τέηλορ Σουίφτ, Μπιγιονσέ και Τζούλια Ρόμπερτς -γυναικεία ινδάλματα στην αμερικανική ποπ κουλτούρα και όχι μόνο- έστελναν μηνύματα στις Αμερικανίδες για μήνες υπέρ της Κάμαλα Χάρις, τα exit poll των αμερικανικών εκλογών έδειξαν ότι το 45% των γυναικών ψήφισαν τον Τραμπ, με τις μαύρες να είναι πολύ περισσότερες.

Επιχειρώντας οι New York Times να εξηγήσουν αυτή την παράξενη –εκ πρώτης όψεως- υποστήριξη σε ένα πολιτικό που έχει κατακριθεί για τον σεξισμό του, συμπεραίνουν πως οι Αμερικανίδες δεν συμφωνούν απαραίτητα στο τι είναι πρόοδος ή οπισθοδρόμηση.

«Οι ίδιες οι γυναίκες ήταν ξεκάθαρα διχασμένες στις εκλογές», λέει το δημοσίευμα. «Η σύνθετη απόρριψη της Χίλαρι Κλίντον και μετά της κυρίας Χάρις έχει αποκαλύψει ένα άβολο αλλά σταθερό υπόγειο ρεύμα της αμερικανικής κοινωνίας: οι γυναίκες δεν συμφωνούν απαραίτητα σε αυτό που μετράει ως πρόοδος ή οπισθοδρόμηση».

Για την Τίφανι Τζάστις, συνιδρύτρια του Moms for Liberty, μιας συντηρητικής οργάνωσης, η εκλογή του Τραμπ είναι «η απελευθέρωση των γυναικών από τις σκοτεινές μέρες του λεγόμενου φεμινισμού».

«Αυτό», είπε, «είναι πραγματικός αμερικανικός φεμινισμός».

Η Τζάστις θεωρεί ότι ο Τραμπ ανέδειξε τη Σούζι Γουάιλς ως την πρώτη γυναίκα επιτελάρχη που θα παίξει βασικό ρόλο στις επόμενες κινήσεις του προέδρου. «Κάθε γυναίκα που νιώθει ότι ο Ντόναλντ Τραμπ θα είναι κακός για τη ζωή της μπορεί να θέλει απλώς να περιμένει μια στιγμή και να σταματήσει να ακούει τα κυρίαρχα ΜΜ και να ακούει τι κάνει ο Πρόεδρος Τραμπ», είπε.

Οι συντηρητικές γυναίκες υποστήριξαν ότι το εθνικό κίνημα για τα δικαιώματα των τρανς πήρε την εξουσία από τις μητέρες να παίρνουν αποφάσεις για τα παιδιά τους.

«Οι γυναίκες δεν μιλούν με μία φωνή», είπε η Λίζα Λεβενστάιν, διευθύντρια του Προγράμματος Σπουδών Γυναικών, Φύλου και Σεξουαλικότητας στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας στο Γκρίνσμπορο. «Ποτέ δεν έχουν, ποτέ δεν θα έχουν» εξήγησε η ίδια.

Οι New York Times, υπενθυμίζουν ότι ιστορικά, το δικαίωμα των γυναικών να ψηφίσουν στις αρχές του 1900 πολεμήθηκε από τις ίδιες τις γυναίκες. Οι λευκές μητέρες ήταν από τους πιο δυνατούς αντιπάλους της άρσης του διαχωρισμού στα σχολεία και των λεωφορείων. Στη δεκαετία του 1970, η Φίλις Σλάφλι χλεύαζε τις φεμινίστριες και δόξασε τους παραδοσιακούς ρόλους των γυναικών καθώς αγωνιζόταν να εμποδίσει την τροποποίηση για τα ίσα δικαιώματα, λέγοντας ότι θα οδηγούσε στην πλήρη διάλυση της παραδοσιακής αμερικανικής κοινωνίας.

Τα εκλογικά αποτελέσματα του 2024, λένε οι New York Times προκάλεσαν σοκ σε πολλούς σε μια χώρα όπου η λαϊκή κουλτούρα ανθίζει. Η Αμερική σήμερα είναι γεμάτη από παραδείγματα δημοτικότητας του φεμινισμού. Η Μπιγιονσέ στην καλοκαιρινή της περιοδεία τραγούδησε σε τεράστια πλήθη: «Ποιος διευθύνει τον κόσμο; Κορίτσια». Η Τέιλορ Σουίφτ επίσης από τις πίστες μιλούσε για τον σεξισμό, ενώ ταινία «Barbie» ανέδειξε μια καλλίγραμμη γυναικεία μορφή σε φεμινιστική εικόνα.

Ωστόσο, η ποπ κουλτούρα δεν μεταφράστηκε σε πολιτική κουλτούρα, συμπεραίνουν οι New York Times.

Η ιδέα της αξιοποίησης των γυναικών ψηφοφόρων διαλύθηκε σε αυτές τις εκλογές, παρά τις εκκλήσεις της Μισέλ Ομπάμα, της πρώην πρώτης κυρίας που, σε μια συγκέντρωση του Οκτωβρίου για την Κάμαλα Χάρις, χαρακτήρισε τον Τραμπ υπαρξιακή απειλή για τα δικαιώματα των γυναικών και είπε στους άνδρες ότι η ψήφος υπέρ του «είναι ψήφος εναντίον μας».

Η ηθοποιός Τζούλια Ρόμπερτς σε μια διαφήμιση για την Χάρις έκανε έκκληση στη γυναικεία αλληλεγγύη, υπενθυμίζοντας στις συζύγους ότι οι σύζυγοί τους δεν πρέπει να γνωρίζουν τι ψηφίζουν.

«Δούλεψαν αυτές οι διαφημίσεις; Προφανώς δεν το έκαναν», είπε η Ελίζαμπεθ ΜακΡάε, καθηγήτρια ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Δυτικής Καρολίνας. «Υπάρχει μια μακρά ιστορία συντηρητικών λευκών γυναικών που κινούν την πολιτική προς τα δεξιά και δεν είναι επειδή τους το είπαν οι σύζυγοί τους».

Το 1984 ο υποψήφιος για την προεδρία Walter Mondale επέλεξε μια γυναίκα, τη Geraldine Ferraro, ως υποψήφια αντιπρόεδρο, νομίζοντας ότι θα κέρδιζε τις ψήφους των γυναικών. Δεν λειτούργησε. Πολλές λευκές γυναίκες που ψήφισαν τον Ρόναλντ Ρίγκαν είπαν ότι τους άρεσε η εκδοχή του για έναν ισχυρό άνδρα και μια ισχυρή Αμερική.

Μερικές γυναίκες φέτος είπαν ότι οι ίδιες ένιωθαν άβολα με μια γυναίκα να είναι πρόεδρος.

Πολλοί ιστορικοί των κινημάτων για την ισότητα των γυναικών κατά τη διάρκεια των δεκαετιών λένε ότι τα κέρδη που κέρδισαν οι γυναίκες συχνά δεν ωφελούσαν όλες τις γυναίκες. Αντίθετα, βοήθησαν τις προνομιούχες γυναίκες να εξασφαλίσουν περισσότερες ευκαιρίες στην κοινωνία. Ο αγώνας για νομική ισότητα επέτρεψε στις γυναίκες με τα απαραίτητα μέσα να πληρώσουν για το κολέγιο και να βρουν δουλειά με καλούς μισθούς, για παράδειγμα. Αυτός είναι και ο λόγος που οι γυναίκες δεν έχουν ενοποιηθεί σε αυτό που θέλουν από τους πολιτικούς

Ορισμένες γυναίκες δήλωσαν ότι εκτιμούσαν ιδιαίτερα την υποστήριξη του Τραμπ για τον ρόλο τους ως μητέρες. Οι συντηρητικές γυναίκες υποστήριξαν ότι το εθνικό κίνημα για τα δικαιώματα των τρανς πήρε την εξουσία από τις μητέρες να παίρνουν αποφάσεις για τα παιδιά τους. Ορισμένοι πιστεύουν ότι ο Τραμπ θα υποστηρίξει τη θέση τους ότι οι γονείς και όχι η κυβέρνηση πρέπει να αποφασίσουν εάν τα παιδιά θα εμβολιαστούν.

Πιστεύουν ότι η καταστολή του στα σύνορα θα εμποδίσει τα παιδιά τους να έχουν πρόσβαση στη φαιντανύλη, παρόλο που η μεγαλύτερη ομάδα γνωστών λαθρέμπορων φαιντανύλης είναι Αμερικανοί, όχι μετανάστες, που διέρχονται από νόμιμα σημεία εισόδου. Και είπαν ότι είδαν το αυξανόμενο κόστος των ειδών παντοπωλείου ως προσβολή για τις γυναίκες που προσπαθούν να ταΐσουν τις οικογένειές τους και κάτι που πιστεύουν ότι ο κ. Τραμπ μπορεί να ανακόψει.