New York Times για επιτελείο Τραμπ: Απερίσκεπτες επιλογές για την άμυνα των ΗΠΑ

Περιθωριακές φιγούρες και συνωμοσιολόγους με τυφλή πίστη στον ίδιο, επιλέγει ο Ντόναλντ Τραμπ τόσο για τις επιχειρήσεις του, όσο και για τη στελέχωση της επερχόμενης κυβέρνησής του, σύμφωνα με τους New York Times.

Κάνοντας λόγο του πιθανούς κινδύνους που εγκυμονεί η εξάρτησή του Ντόναλντ Τραμπ από τον στενό του κύκλο η γνωστή αμερικανική εφημερίδα εστιάζει σε τρία πρόσωπα για τα οποία λέει ότι είναι εντελώς ακατάλληλα για κρίσιμες θέσεις ηγεσίας στην επιβολή του νόμου και την εθνική ασφάλεια.

Η πιο ανεύθυνη ήταν η επιλογή του Ματ Γκατζ για τη θέση του γενικού εισαγγελέα. «Αυτός που ζήτησε την κατάργηση του F.B.I. και ολόκληρο το Υπουργείο Δικαιοσύνης αν δεν σταματούσαν να ερευνούν τον Τραμπ. Αυτός που ήταν από τις πιο δυνατές φωνές του Κογκρέσου που αρνήθηκαν τα αποτελέσματα των εκλογών του 2020, ο οποίος είπε ότι ήταν «περήφανος για το έργο» που έκανε ο ίδιος και άλλοι αρνητές στις 6 Ιανουαρίου 2021, και ο οποίος επαίνεσε τους ταραχοποιούς του Καπιτώλιο ως «πατριώτες Αμερικανούς» που δεν είχαν πρόθεση να διαπράξουν βία. Αυτός του οποίου η κίνηση να εκδιώξει τον Πρόεδρο Κέβιν ΜαΚάρθι το 2023 παρέλυσε την ηγεσία του κόμματός του στη Βουλή για σχεδόν ένα μήνα» λέει το αμερικανικό δημοσίευμα.

Ματ Γκατζ

Οι New York Times υπενθυμίζουν ότι ο Γκατζ ήταν στόχος μιας πολυετούς ομοσπονδιακής έρευνας για σεξουαλική εμπορία που οδήγησε σε ποινή φυλάκισης 11 ετών για έναν από τους συνεργάτες του, αν και αρνήθηκε οποιαδήποτε περιπλοκή. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης έκλεισε αυτήν την έρευνα, αλλά η Επιτροπή Δεοντολογίας της Βουλής εξακολουθεί να εξετάζει καταγγελίες για σεξουαλική κακή συμπεριφορά, παράνομη χρήση ναρκωτικών, ακατάλληλη αποδοχή δώρων και παρεμπόδιση κυβερνητικών ερευνών για τη συμπεριφορά του.

Επόμενος στόχος των New York Times είναι η Τούλσι Γκάμπαρντ είναι η Δημοκρατική  βουλευτής την οποίο ο Τραμπ προορίζει για διευθύντρια της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών.

«Η Γκάμπαρντ, η οποία εκπροσωπούσε στο παρελθόν τη Χαβάη στη Βουλή και εμφανίζεται τακτικά στο Fox News, όχι μόνο στερείται εμπειρίας πληροφοριών, αλλά έχει επανειλημμένα λάβει θέσεις σε ευθεία αντίθεση με τα συμφέροντα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής και εθνικής ασφάλειας. Έχει εμφανιστεί σε πολλές περιπτώσεις να τάσσεται με ισχυρούς άνδρες όπως ο Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν της Ρωσίας και ο Πρόεδρος Μπασάρ αλ Άσαντ στη Συρία» λένε οι New York Times. Βέβαια στο τσουβάλιασμα που επιχειρεί η αμερικανική εφημερίδα, η Γκάμπαρντ δεν υπήρξε ποτέ στέλεχος του στενού κύκλου Τραμπ. Το αμάρτημά της ήταν πως δεν ήταν «γεράκι» στην εξωτερική πολιτική.

Τούλσι Γκάμπαρντ

Τρίτη άκυρη επιλογή είναι ο Πιτ Χέγκσετ για υπουργός Άμυνας. Ο Χέγκσετ, συμπαρουσιαστής του «Fox & Friends», είναι ίσως ακόμη πιο ανεπαρκής, δεδομένης της σοβαρότητας -για να μην αναφέρουμε τον προϋπολογισμό- της θέσης που θα αναλάμβανε.

Απολαμβάνει κάποια υποστήριξη από στρατιώτες και βετεράνους, αλλά εκτός από δύο περιοδείες ως στρατιώτης πεζικού στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, καθώς και στον κόλπο του Γκουαντάναμο, ο Χέγκσετ δεν έχει εμπειρία στη διακυβέρνηση ή την εθνική άμυνα.

Πιτ Χέγκσετ

«Δεν έχει εμπειρία στην κυβέρνηση εκτός του στρατού και δεν υπάρχει μικρός κίνδυνος να τον φάει ζωντανό η γραφειοκρατία» υποστηρίζει η The Wall Street Journal αποκαλώντας τον «πολεμιστή του πολιτισμού» σε μια εποχή που υπάρχουν πολύ μεγαλύτερα ζητήματα ασφάλειας στα οποία πρέπει να επικεντρωθεί το Πεντάγωνο.

Δεν είναι βέβαιο ότι ο Χέγκσετ θα μπορούσε να λάβει διαπίστευση ασφάλειας που απαιτείται γι αυτή τη θέση, λέει το αμερικανικό δημοσίευμα, αναφέροντας ότι ήταν ένα από τα 12 μέλη της Εθνοφρουράς που απομακρύνθηκαν από την υπηρεσία στην ορκωμοσία του Προέδρου Μπάιντεν το 2021 λόγω ανησυχιών ότι ήταν εξτρεμιστής – πιθανώς λόγω ενός τατουάζ που φοράει και είναι δημοφιλές μεταξύ των υποστηρικτών της «λευκής υπεροχής».

Οι παραπάνω είνα από τις πιο σημαντικές θέσεις στην κυβέρνηση, που προστατεύουν τη χώρα από στρατιωτικές και τρομοκρατικές απειλές, ερευνώντας συνωμοσίες εγχώριων εγκληματιών και διώκοντας χιλιάδες εγκλήματα κάθε χρόνο. «Ωστόσο, για να καλύψει αυτές τις θέσεις, ο κ. Τραμπ έχει καταφύγει σε ανθρώπους των οποίων η μόνη επιλεξιμότητα για το αξίωμα είναι η φαινομενική προθυμία να πουν «ναι» σε κάθε απαίτησή του», καταλήγουν οι New York Times.