Το Διπλανό Δωμάτιο: Η συναισθηματική φόρτιση του Πέδρο Αλμοδόβαρ
Έχοντας στις αποσκευές της το Χρυσό Λέοντα από το φεστιβάλ της Βενετίας, «Το Διπλανό Δωμάτιο» διαθέτει όλα τα στοιχεία που «φωνάζουν» Πέδρο Αλμοδόβαρ.
- Η Ουγγαρία δίνει άσυλο σε πρώην υφυπουργό της Πολωνίας - Σε βάρος του ισχύει ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης
- Ο Σεργκέι Λαβρόφ υπαινίχθηκε έναν από τους όρους λήξης του πολέμου με την Ουκρανία
- Πώς η υπόθεση Πελικό έδωσε άλλες διαστάσεις στη σεξουαλική βία
- Η Κριστίνα Αγκιλέρα κάνει επίδειξη στήθους καθώς κλείνει τα 44 της με topless «κοστούμι γενεθλίων»
Η πρώτη αγγλόφωνη μεγάλου μήκους ταινία του Πέδρο Αλμοδόβαρ, παρότι έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός δράματος, το οποίο θα μπορούσε να απογειώσει ο Ισπανός σκηνοθέτης, τελικά αρκείται σε χαμηλές πτήσεις, έχοντας ένα αδύναμο, χωρίς αιχμές, περιορισμένης εμβέλειας σενάριο. Ωστόσο, είναι ακόμη ένα αξιόλογο φιλμ – προσθήκη στο συνολικό έργο ενός ξεχωριστού δημιουργού, που πλέον θέλει να μπει στον κύκλο της ωριμότητας.
Λίγα λόγια για την ταινία
Η Ίνγκριντ και η Μάρθα ήταν στενές φίλες στα νιάτα τους. Στα χρόνια που ακολούθησαν οι περιστάσεις της ζωής τις χώρισαν, αφού η Ίνγκριντ έγινε συγγραφέας μυθιστορημάτων και η Μάρθα πολεμική ανταποκρίτρια. Αποξενωμένη μητέρα μίας ενήλικης κόρης, η Μάρθα θα ζητήσει από τη φίλη της να της συμπαρασταθεί στις τελευταίες στιγμές της ζωής της.
Έχοντας αγοράσει από τη μαύρη αγορά ένα χάπι ευθανασίας, αδύναμη πλέον από τις χημειοθεραπείες και απογοητευμένη από μία προσπάθεια πειραματικής θεραπείας, νοικιάζει ένα σπίτι στην εξοχή της Νέας Υόρκης και παρακαλάει τη στενή φίλη της να μείνει στο διπλανό δωμάτιο. Οι αμφιβολίες της Ίνγκριντ για την απόφαση της φίλης της σιγά σιγά παραμερίζονται για να στηρίξει την αμετακίνητη απόφαση μίας γυναίκας που θέλει να προλάβει τον καρκίνο.
Αλμοδοβαρικός συναισθηματισμός
Έχοντας δυο καλές ηθοποιούς (Τίλντα Σουίντον και Τζούλιαν Μουρ), διαφορετικών υποκριτικών σχολών, που μπορούν να αποκτήσουν την απαραίτητη χημεία μεταξύ τους και ένα αλμοδοβαρικό θέμα, το σενάριο στέκεται κυρίως στη συναισθηματική φόρτιση των δύο γυναικών και όχι στη σχέση τους, αυτά που τους ενώνουν, την εποχή της αποξένωσης και της απελπισμένης μοναξιάς, που θα μας συνέδεαν με τον τελευταίο και καθοριστικό αποχαιρετισμό τους.
Και αυτό παρότι υπάρχουν εκτεταμένες αναδρομές από τη ζωή της Μάρθας, είτε από τα νεανικά της χρόνια είτε από την επαγγελματική της σταδιοδρομία ως πολεμική ανταποκρίτρια, αλλά όχι και από την κοινή ζωή της με την Ίνγκριντ, πριν από την επανασύνδεσή τους.
Βεβαίως, για ακόμη φορά μια ταινία του Πέδρο Αλμοδόβαρ, διαθέτει τη γνώριμη αισθητικά σκηνική παλέτα του, τοποθετώντας τις δυο πρωταγωνίστριες σε ένα ειδυλλιακό μέρος, κόντρα στον επερχόμενο θάνατο, αλλά και στους στοχασμούς για το απαισιόδοξο μέλλον της ανθρωπότητας. Και ταυτόχρονα αντιπαραβάλει στον πεσιμισμό του, το δικαίωμα της επιλογής και της αξιοπρέπειας στον θάνατο, με έναν ξεχωριστά μειλίχιο τρόπο, που ίσως να δικαιολογεί και τον Χρυσό Λέοντα στο φεστιβάλ της Βενετίας.
Δραματική ταινία, ισπανικής παραγωγής του 2024, σε σκηνοθεσία Πέδρο Αλμοδοβάρ, με τους Τίλντα Σουίντον, Τζούλιαν Μουρ, Τζον Τουρτούρο, Αλεσάντρο Νίβολα, Έσθερ Ρόουζ ΜακΓκρέγκορ κα.
Προπώληση εισιτηρίων στο inTickets.
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις