Όταν ο Παναθηναϊκός αποκτούσε τον Τζέριαν Γκράντ, κανείς, ούτε ο Εργκίν Αταμάν, ούτε ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος ούτε ο πιο αισιόδοξος φίλος του τριφυλλιού δεν θα μπορούσε να φανταστεί την εξέλιξη.

Σπάνια άλλωστε βλέπεις παίκτης που αποκτάται ξεκάθαρα για τη second unit της ομάδας να γίνεται τόσο μεγάλος πρωταγωνιστής σε διάρκεια και όποτε μπαίνει στο παιχνίδι να…τερματίζει το κλασσικό «value for money» δηλαδή την τεράστια αξία του που είναι πολύ παραπάνω από τα χρήματα που δόθηκαν για την απόκτησή του (και δικαίως ο Παναθηναϊκός από πέρυσι τον επιβράβευσε με γενναία αναπροσαρμογή).

«Πραγματικά ήταν ένα πολύ σκληρό ματς, έτσι θα είναι στη συνέχεια όλα τα παιχνίδια, στο τέλος όμως τα καταφέραμε αυτό μετράει.

Δεν ήταν ένα καλό παιχνίδι για εμένα, με εμπιστεύτηκε όμως ο κόουτς και οι συμπαίκτες μου μέσα στο παρκέ και στο τέλος τα κατάφερα. Έχω παίξει σε τέτοια ματς και ατμόσφαιρες όπως και σε Final Four. Είπα «πρέπει να κάνω κάτι τώρα» και το έκανα στο τέλος.

Είναι πολύ ταλαντούχα η Βίρτους, έπρεπε να παίξουμε το καλύτερό μας μπάσκετ μέσα εδώ μπροστά σε ένα sold-out γήπεδο.

Είναι πολύ όμορφο να έχουμε τους φίλους μας μαζί και ειδικά με τόσους οπαδούς από την άλλη ομάδα που έκαναν φασαρία, φώναζαν τα δικά τους, αλλά καταφέραμε και κερδίσαμε» είπε στις πρώτες του δηλώσεις ο Γκράντ μετά τη νίκη της ομάδας του στη Μπολόνια επί της Βίρτους με 82-77.

Τι ακριβώς είπε ;  «Δεν ήταν ένα καλό ματς για εμένα»!

Μάλιστα. Σε ένα παιχνίδι λοιπόν, που κατά την γνώμη του (και ο κάθε παίκτης όταν είναι ρεαλιστής αποτελεί τον καλύτερο κριτή του εαυτού του) δεν ήταν καλός μεταξύ άλλων συμμετείχε στους 7 από του 10 τελευταίους πόντους του Παναθηναϊκού σε έναν αγώνα που κρίθηκε στην κόψη του ξυραφιού στο φινάλε.

Ο Γκραντ στα τελευταία 66 δευτερόλεπτα του αγώνα, με τη μπάλα να ζυγίσει 100 κιλά πέτυχε το μεγάλο τρίποντο για το 75-72 υπέρ της ομάδας του, έδωσε την ασίστ στον Λεσόρ για το 77-74 με το κάρφωμα του Γάλλου, πήρε το ριμπάουντ και το φάουλ στη συνέχεια με το οποίο «κλέιδωσε» το ματς με τις δύο εύστοχες βολές γράφωντας το 79-74.

«Είναι η δεύτερη χρονιά μου εδώ, νιώθω υπέροχα εδώ. Ο κόσμος πιστεύει σε εμένα και απολαμβάνω αυτού του είδους την εμπιστοσύνη» έδωσε την εξήγηση μετά το τέλος του αγώνα ο Αμερικανός, αλλά εδώ αυτά τα έκανε από το πρώτο του κιόλας παιχνίδι πέρυσι, όταν η ομάδα δεν είχε την εφετινή χημεία, όταν ο Σλούκας ψαχνόταν ακόμα και όταν ο Νάν δεν είχε ακόμα αποκτηθεί.

Και όμως το γεγονός ότι στέκεται ισάξια σε μια τριάδα χαρισματικών γκάρντ (Σλούκας-Νάν-Γκράντ) επιβεβαιώνει τη μεγάλη του κλάση και το γεγονός ότι ο Πρωταθλητής Ευρώπης βρήκε το «στρατηγό» του στο παρκέ.