Το ημερολόγιο γράφει 25 Φεβρουαρίου 1986 όταν ο Μάικλ Ρέι Ρίτσαρντσον αποβάλλεται διά βίου από το NBA, καθώς παραβίασε για τρίτη φορά τους κανονισμούς της λίγκας περί ναρκωτικών. Διαβάζοντας κάποιος αυτή την είδηση σήμερα, όχι απλά δεν πέφτει από τα σύννεφα, αλλά του φαίνεται εντελώς λογικό.

Όμως, το 1986, τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Και το NBA ήταν διαφορετικό. Ο Μάικλ Ρέι Ρίτσαρντσον ήταν ο πρώτος παίκτης που αποβλήθηκε από το καλύτερο πρωτάθλημα μπάσκετ του κόσμου – πριν αυτό γίνει το καλύτερο πρωτάθλημα μπάσκετ του κόσμου.

Μιλάμε για μια εποχή που το NBA ήταν εντυπωσιακό, αλλά όχι η λίγκα των δισεκατομμυρίων που είναι σήμερα. Μόλις δύο χρόνια πριν είχε γίνει draft ο Μάικλ Τζόρνταν στους Σικάγο Μπουλς, μια ομάδα στα όρια του ανέκδοτου. Την ίδια χρονιά είχε αναλάβει τη θέση του κομισάριου στο NBA ο Ντέιβιντ Στερν – και αυτός ήταν που είδε το «όνειρο». Να μετατρέψει ένα άθλημα σε ένα brand. Ένα brand καθαρό, λαμπερό και ακριβό. Πανάκριβο.

Ναι, η λίγκα τότε είχε μεγάλα ονόματα. Τον Μάτζικ Τζόνσον, τον Λάρι Μπερντ, τον Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ και πολλούς ακόμα. Όμως, ο Στερν κοιτούσε μπροστά, έβλεπε το μέλλον και τα nineties. Ήθελε το δικό του «Χόλιγουντ» μέσα σε ένα γήπεδο και για να το καταφέρει έπρεπε να κάνει δύο πράγματα: να βρει τον σταρ του και να  «καθαρίσει» τον χώρο.

Το πρώτο ήταν εύκολο, καθώς ο σταρ είχε αρχίσει ήδη να «γεννιέται». Ο Μάικλ Τζόρνταν φάνηκε από την ρούκι χρονιά του σαν έτοιμος από καιρό, ικανός να διαλύσει ρεκόρ στο πέρασμά του. Το δεύτερο ήταν, όμως, το δύσκολο και εκεί έπρεπε να πάρει δραστικά μέτρα.

Καρφώματα και κοκαΐνη

Τη… νύφη πλήρωσε (για αρχή) ο Μάικλ Ρέι Ρίτσαρντσον. Τον ξέρουν πολύ; Όχι ιδιαίτερα. Ήταν κακός παίκτης; Το αντίθετο. Στα 8 χρόνια που ήταν στο NBA, είχε καταφέρει πολλά: τέσσερις φορές All-Star,  κάτι σαν ο πιο βελτιωμένος παίκτης το 1985, πρώτος σε ασίστ το 1980, τρεις φορές κορυφαίος στα κλεψίματα.

Ναι, ο Μάικλ Ρέι Ρίτσαρντσον ήταν ένας σταρ πολυεργαλείο στην εποχή του – στην περίοδο που οι ειδικοί αποκαλούν ως «cocaine era» του NBA. Και ο πρώτος που έφαγε την «καμπάνα» του Ντέιβιντ Στερν για το καλό, το μέλλον και τα δισεκατομμύρια της λίγκας.

«Εκείνη την εποχή τα ναρκωτικά ήταν παντού» θα πει ο Ρίτσαρντσον χρόνια μετά. «Κατά την διάρκεια της προθέρμανσης πριν τους αγώνες, τα λέγαμε με τους αντιπάλους μας και άκουγες ξαφνικά ‘φίλε, έχω αυτό που ψάχνεις, πάμε μετά το τέλος του αγώνα’. Κι έτσι μπαμ, γινόταν. Τελείωνε το ματς και πηγαίναμε για κόκες».

Ένας άνθρωπος που μέχρι να μπει στο NBA δεν είχε δοκιμάσει ποτέ ναρκωτικά στη ζωή του. Απλά χρειάστηκε λίγη παρέα με τους συμπαίκτες του και ο τρόπος ζωής της Νέας Υόρκης, όταν έπαιζε στους Νικς. Και δεν ήταν ο μόνος.

Οι κακές γλώσσες λένε ότι οι ομάδες προσλάβαναν ιδιωτικούς ντετέκτιβ ώστε να παρακολουθούν τους παίκτες που υποψιαζόντουσαν ότι έκαναν χρήση ουσιών. Μέχρι και ο Μάικλ Τζόρνταν έχει μιλήσει ανοιχτά για αυτό το πρόβλημα, λέγοντας πως όταν πρωτοπήγε στους Μπουλς οι περισσότεροι αποκαλούσαν την ομάδα «περιοδεύων τσίρκο κοκαϊνης» .

Οι αποβολές έγιναν trend

Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς ο Ντέιβιντ Στερν θα αποφασίσει να τραβήξει το σχοινί στα άκρα. Ο 22χρονος Λεν Μπίας, λίγες ώρες μετά την επιλογή του από τους Μπόστον Σέλτικς στο Νο1 του draft του 1986, θα αφήσει την τελευταία του πνοή από υπερβολική δόση ναρκωτικών. Η είδηση σοκάρει τους πάντες, για ένα νέο παιδί που έμοιαζε να έχει όλο το μέλλον μπροστά του – πολλοί έλεγαν ότι θα γινόταν ο μεγάλος αντίπαλος του Τζόρνταν.

Το καμπανάκι ακούστηκε ξεκάθαρα και οι «καμπάνες» άρχισαν να πέφτουν βροχή. Τα επόμενα χρόνια οι αποβολές θα γίνουν μόδα στο NBA: Τζον Ντρου, Έντι Τζόνσον (όχι αυτός που πέρασε από τον Ολυμπιακό), Κρις Γουόσμπερν, Ρόι Τάρπλεϊ (ναι αυτός που πέρασε από Άρη και Ολυμπιακό), Ρίτσαρντ Ντούμας ήταν μερικά από τα μεγάλα ονόματα του NBA που μπήκαν στη λίστα των αποβολών  – άλλος για λιγότερο και άλλος για περισσότερο καιρό, ωστόσο όλοι για τον ίδιο λόγο: τα ναρκωτικά.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’90, ο Ντέιβιντ Στερν είχε πετύχει τον στόχο του: η λίγκα σταδιακά είχε καθαρίσει και η «εικόνα» του brand από σταρ μεταμορφωνόταν σε superstar. Η δυναστεία των Σικάγο Μπουλς ξεκινούσε, ο Μάικλ Τζόρνταν ήταν ο «Air» που ήξερε όλος ο πλανήτης και το NBA έγινε μια επιχείρηση δισεκατομμυρίων.

View this post on Instagram

A post shared by Spalding (@spalding)

Όσο για τον Μάικλ Ρέι Ρίτσαρντσον; Δύο χρόνια μετά την δια βίου αποβολή του, του δόθηκε η ευκαιρία να επιστρέψει στο NBA. Ωστόσο, είχε πάρει την απόφασή του: στα 33 του χρόνια θα έμενε στην Ευρώπη, κερδίζοντας χρήματα και τίτλους μακριά από την πίεση του NBA, προτού αποφασίσει να ρίξει τους τίτλους τέλους σε ηλικία 47 ετών.

* Με πληροφορίες από τον Guardian