Δεκατρείς γυναικοκτονίες μετρά η χώρα φέτος. Καλαμαριά, Ζεφύρι, Κρήτη, Εξάρχεια, Θεσσαλονίκη, Άγιοι Ανάργυροι, Μενίδι, Ηλεία, Αλεξανδρούπολη, Αμφιλοχία, Λαμία, Αγρίνιο, Πάτρα. Από τη μία άκρη της χώρας ως την άλλη, σύντροφοί ή πρώην σύντροφοι, άνθρωποι του στενού τους περιβάλλοντος, τις σκότωσαν με τους πιο τρομακτικά ευφάνταστους τρόπους, επικαλούμενοι ζήλια, πάθος, έρωτα. Η αλήθεια είναι πως τις θεωρούσαν κτήμα τους.

Τη Γεωργία αφού τη σκότωσε, την έβαλε σε μπαούλο και την παράτησε σε δύσβατη περιοχή, μιαν άλλη την περιέλουσε με πετρέλαιο ο σύζυγος της, την άλλη την πυροβόλησε στο κεφάλι μέσα στο ίδιο τους το σπίτι, της άλλης της έκοψε τις φλέβες, η άλλη στα 87 της είχε εκτός από μαχαιριές σημάδια από πηρούνι στο πρόσωπο της, την Κυριακή την σκότωσε στο κατώφλι του αστυνομικού τμήματος Αγίων Αναργύρων, η Ενκελέιντα ξεψύχησε μετά από 10 μαχαιριές, την 11χρονη σκότωσε o θείος της με κατσαβίδι επειδή του αντιστάθηκε όταν αποπειράθηκε να την βιάσει. Αυτές είναι μόνο κάποιες από τις φετινές γυναικοκτονίες.

Κάποιες από αυτές τα έκαναν όλα σωστά και πάλι δεν γλίτωσαν. Όπως έκαναν κι άλλες πριν απ’ αυτές. Ο γυναικοκτόνος της Γεωργίας Μουράτη που την σκότωσε την Πρωτοχρονιά στη Καλαμαριά, είχε σε βάρος του καταγγελίες για ενδοοικογενειακή βία από την πρώην σύζυγό του, ενώ εκκρεμούσαν σε βάρος του, τέσσερις καταδικαστικές αποφάσεις για σχετικά πλημμελήματα, σύμφωνα με τον δικηγόρο της αδερφής του για της οποίας τον βιασμό κατηγορείται επίσης.

Για την Κυριακή Γρίβα, δεν υπάρχουν πολλά περισσότερα να ειπωθούν πέρα από το ότι τα έκανε όλα σωστά. Και στο τμήμα πήγε συνοδευόμενη την 1η Απριλίου από άνθρωπο του κοντινού της περιβάλλοντος, και κατήγγειλε και ζήτησε και περιπολικό να την συνοδεύσει. Επειδή όμως όπως της απάντησαν «το περιπολικό δεν είναι ταξί» την σκότωσε ο πρώην της μπροστά στα μάτια του φύλακα κι ενώ στο τηλέφωνο μιλούσε στο 100.

Κι η Ενκελέιντα όλα σωστά τα έκανε, τον κατήγγειλε επανειλημμένα για κακοποίηση και της ίδιας και των παιδιών τους, η Αστυνομία τους γνώριζε, τους επισκεπτόταν μάλιστα συχνά για συστάσεις ή τον κρατούσε για λίγο και μετά τον άφηνε ελεύθερο να επιστρέψει. Την επομένη της γυναικοκτονίας ήταν η δικάσιμος για την τελευταία μήνυση που είχε καταθέσει εναντίον του η Ενκελέιντα.

Κι η 36χρονη στην Αμφιλοχία όλα σωστά τα έκανε.  Τον είχε καταγγείλει δύο φορές στην αστυνομία στο παρελθόν. Ο γυναικοκτόνος που είχε φύγει από το σπίτι και διέμενε αλλού, επέστρεψε, πήρε τηλέφωνο το θύμα που ήταν στη δουλειά και την απείλησε ότι αν δεν πήγαινε στο σπίτι θα σκότωνε τη 13χρονή κόρη τους που ήταν εκεί μόνη της. Εντωμεταξύ, η 13χρονη ενημέρωσε συγγενείς που έμεναν στον επάνω όροφο οι οποίοι και κατέβηκαν και κατάφεραν να απομακρύνουν το παιδί, ενώ φέρονται να κλείδωσαν τον 43χρονο μέσα στο σπίτι. Λίγη ώρα αργότερα έφθασε η 36χρονη με το αυτοκίνητό της. Ο εν διαστάσει σύζυγός της, πήδηξε από το μπαλκόνι του πρώτου ορόφου στον ουρανό του αυτοκινήτου και στη συνέχεια την πυροβόλησε από το παρμπρίζ. Φέρεται μάλιστα να έδωσε και χαριστική βολή, καθώς πήγε στο τζάμι του οδηγού και την πυροβόλησε ξανά.  Η γυναίκα ενώ επέστρεφε στο σπίτι της είχε καλέσει στο τοπικό Αστυνομικό Τμήμα. Η αστυνομία με ανακοίνωση της υποστήριξε ότι δεν τους έδωσε διεύθυνση παρά μόνο ονοματεπώνυμο και μέχρι να αναζητήσουν τα αρχεία τους, ήταν αργά. «Είμαι η….. . Εχει όπλο, θα με σκοτώσει». Έτσι κι έγινε. Την σκότωσε.

Κι η Δώρα από το Αγρίνιο τα έκανε όλα σωστά. Ο γυναικοκτόνος που την πυροβόλησε είχε σε βάρος του περιοριστικά μέτρα γιατί τον Σεπτέμβριο την είχε απειλήσει με κουζινομάχαιρο. Είχε δικάσιμο προγραμματισμένη τέσσερις ημέρες μετά τη γυναικοκτονία.

Είναι αυτές κι είναι κι άλλες πολλές πριν από αυτές. Τον Δεκέμβρη του 2023, στη Σαλαμίνα, ο πρώην σύντροφος δολοφόνησε εν ψυχρώ την 43χρονη που τον είχε καταγγείλει στις αρχές λίγες μέρες νωρίτερα. Την συμβούλευσαν απο την αστυνομία να αλλάξει σπίτι κι άλλαξε, της έδωσαν panic button και το πήρε, την σκότωσε με καραμπίνα στην εξώπορτα της γονεϊκής της κατοικίας. Είχε φορέσει μάσκα για να μην τον αναγνωρίσει και να του ανοίξει.

Η 40χρονη της Ζακύνθου που δολοφονήθηκε τον Ιούλιο του 2022, είχε καταγγείλει στο παρελθόν τον γυναικοκτόνο για ενδοοικογενειακή βία.

Τον Ιούλιο του 2021, μετά την είδηση για τη γυναικοκτονία της συζύγου του στη Δάφνη μετά από έναν ακόμη βίαιο καυγά, μάθαμε πως 19 ημέρες νωρίτερα, γειτόνισσα είχε καλέσει την αστυνομία. Οι αστυνομικοί, έφτασαν έξω από το σπίτι, άνοιξαν το παράθυρο και έφυγαν, χωρίς να κάνουν το παραμικρό.

Τον Απρίλιο του 2021, στη Μακρινίτσα Πηλίου 31χρονος πρώην σύζυγος εισέβαλε στο σπίτι της οικογένειας της 28χρονης πρώην συζύγου του με την ίδια να καλεί τις αρχές και να αναζητά βοήθεια. Μαχαίρωσε την ίδια η οποία κατέληξε λίγο αργότερα στο νοσοκομείο και μαχαίρωσε θανάσιμα και τον αδελφό της που κλήθηκε από διπλανό χωριό όταν άκουσαν οι γείτονες τις φωνές από το σπίτι, και πήγε να βοηθήσει. Η κοπέλα είχε ζητήσει εισαγγελική παρέμβαση και την προστασία της οικογένειας της με την επιβολή περιοριστικών μέτρων.  Πέρα από τις συστάσεις, τα ασφαλιστικά δεν εφαρμόστηκαν ποτέ.

Μετά την γυναικοκτονία της Κυριακής που ανέδειξε το φιάσκο της αστυνομικής διαχείρισης, η ΕΛ.ΑΣ. φτάνει γρηγορότερα στις κλήσεις για ενδοοικογενειακή βία. Μάλιστα, τα στοιχεία δείχνουν πως οι συλλήψεις για ενδοοικογενειακή βία το πρώτο εννιάμηνο του 2024 είναι διπλάσιες σε σύγκριση με το αντίστοιχο διάστημα πέρυσι.

Η πολιτική ηγεσία της ΕΛΑΣ, υποστηρίζει πως αυτή η αύξηση σημειώνεται γιατί τα θύματα, σε ποσοστό 3/4 γυναίκες, πλέον δεν φοβούνται να καταγγείλουν. Το μετά την καταγγελία όμως, παραμένει αρκετά θολό. Το αποδεικνύουν κι οι παραπάνω περιπτώσεις.

Γιατί μπορεί οι καμπάνιες να έπιασαν τόπο και να μιλάνε πλέον οι γυναίκες που βιώνουν την κακοποίηση αλλά μόνο του το panic button το οποίο σημειωτέον δεν έχει και ελάχιστο χρόνο απόκρισης, δεν αρκεί. Τι να κάνει το panic button μπροστά σε μία οπλισμένη καραμπίνα; Τι να κάνει το panic button όταν ξέρει ο επίδοξος γυναικοκτόνος όλες τις «κρυψώνες» σου; Τι να κάνει το panic button όταν δεν έχεις τα χρήματα για να καλύψεις τα δικαστικά έξοδα και το κόστος του/της δικηγόρου;

Μετά τη γυναικοκτονία της Κυριακής Γρίβα, στο πλατύσκαλο του Α.Τ. Αγίων Αναργύρων, ο αρμόδιος υπουργός πήρε σεργιάνι τα κανάλια, μίλησε για την ανάγκη «ριζικής ανασυγκρότησης»  και «επανίδρυσης» της Αστυνομίας, υπερασπίστηκε τα «πρωτόκολλα» που μέχρι τότε δεν ήταν τίποτε περισσότερο από ένα φυλλάδιο και εξήγγειλε την δημιουργία «ενός safe house σε κάθε περιοχή, για όσο διαρκεί η κρίση».   Ωστόσο, στη χώρα, οι περίπου 20 ξενώνες της Γενικής Γραμματείας Ισότητας και Οικογενειακής Πολιτικής και του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΕΚΚΑ), που έχουν απόρρητη διεύθυνση και σύμφωνα με το αρμόδιο υπουργείο είναι δυναμικής περίπου 20 κλινών, δεν επαρκούν. Από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης προβλέπεται πως κάθε περιφέρεια πρέπει να διαθέτει μία οικογενειακή θέση ανά 10.000 άτομα. Βάσει πληθυσμού λοιπόν, θα έπρεπε οι κλίνες στη χώρα μας να ξεπερνούν τις 1000 αλλά δεν είναι ούτε οι μισές.

Υπάρχουν επιζώσες που κοιτάζουν πίσω τους για πάνω από δέκα χρόνια πληρώνοντας μεγάλο ψυχολογικό και οικονομικό τίμημα. Δικαστήρια, τμήματα, απειλές και δικηγόροι κι αν υπάρχουν παιδιά μετά την ψήφιση του νόμου για τη συνεπιμέλεια, τα πράγματα γίνονται ακόμη δυσκολότερα. Αυτόν τον Γολγοθά τον ανεβαίνουν μόνες τους.

Όσο για τη νομική αναγνώριση του όρου γυναικοκτονία που έχει συμβολική και ουσιαστική αξία, ούτε λόγος. Οι κυβερνώντες χρησιμοποιούν μεν τον όρο αλλά δεν θεωρούν αναγκαία την νομική αναγνώριση του όρου που θα μπορούσε – σύμφωνα με την γυναικεία μη κερδοσκοπική οργάνωση εξειδικευμένη σε ζητήματα φύλου και ισότητας, Διοτίμα – να πραγματοποιηθεί με μια απλή τροποποίηση του άρθρου 82Α του Ποινικού Κώδικα περί εγκλημάτων με ρατσιστικά χαρακτηριστικά ώστε να περιλαμβάνει και το φύλο.

Ως πότε θα συζητάμε για τα αυτονόητα;

Headlines