Εδώ και χρόνια, τόσο οι ερευνητές όσο και οι σχεδιαστές εσωτερικών χώρων έχουν αναγνωρίσει τον θετικό ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η τέχνη στον χώρο εργασίας, από την τόνωση των συζητήσεων έως τη βελτίωση της διάθεσης των ανθρώπων.

Σύμφωνα με νέες έρευνες όμως, η υπάρχουσα τέχνη στους χώρους εργασίας είναι πια παρωχημένη. Οι πίνακες και φωτογραφίες τοπίων, η νεκρή φύση με φρούτα και λουλούδια ή τα έργα αφηρημένης ή και αφαιρετικής τέχνης δεν λειτουργούν εποικοδομητικά έτσι ώστε να συμβάλλουν στην δημιουργικότητα των εργαζομένων.

Τα οφέλη της τέχνης στον εργασιακό χώρο

Ο Stefaan van Hooydonk, ο πρώην επικεφαλής μάθησης της Cognizant και ιδρυτής του Global Curiosity Institute , και ο καλλιτέχνης Soren Meibom, του οποίου το υπόβαθρο ως αστροφυσικού στο Χάρβαρντ τον οδήγησε να επιχειρήσει ένα είδος που ονομάζεται SciArt, συνεργάστηκαν για να διερευνήσουν πώς η τέχνη διεγείρει την περιέργεια και τη μάθηση στον εργασιακό χώρο. Συγκεκριμένα, εξετάζουν τον ρόλο της τέχνης να προκαλεί συναισθηματικές αντιδράσεις και να διεγείρει τη σκέψη των ανθρώπων, σύμφωνα με το Forbes.

Ο «Άνθρωπος του Βιτρούβιου» είναι διάσημο σχέδιο με συνοδευτικές σημειώσεις του Λεονάρντο ντα Βίντσι, που φτιάχτηκε περίπου το 1490 σε ένα από τα ημερολόγιά του. Απεικονίζει μία φιγούρα σε δύο αλληλοκαλυπτόμενες θέσεις με τα μέλη του ανεπτυγμένα και συγχρόνως εγγεγραμμένη σε ένα κύκλο και ένα τετράγωνο

Σύμφωνα με τους Van Hooydonk και Meibom, τα οφέλη τα ύπαρξης της τέχνης στον εργασιακό χώρο συμβάλλουν καθοριστικά στην παραγωγή έργου των εργαζομένων. Μάλιστα, σύμφωνα με τους ίδιους η τεχνητή νοημοσύνη και οι νέες τεχνολογίες της ρομποτικής μπορούν να συνεισφέρουν πολύ περισσότερο από όσο πιστεύουμε στη ανάδειξη των εγγενώς ανθρώπινων ικανοτήτων όπως η δημιουργικότητα, η κριτική σκέψη, η επικοινωνία και η συνεργασία.

Χέρι που σχεδίασε ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι

Ο Van Hooydonk πιστεύει ότι η τέχνη αποτελεί «βασικό συστατικό» του «οπτικού και αισθητηριακού περιβάλλοντος στο χώρο εργασίας». Ωστόσο, όταν επισκεπτόμαστε γραφεία σε όλο τον κόσμο, δήλωσε πως: «Συχνά διαπιστώνουμε ότι δεν λαμβάνεται επαρκώς υπόψη το είδος της διακόσμησης των τοίχων που επιλέγεται ή η επίδραση που μπορεί να έχει στους ανθρώπους που εργάζονται σε αυτούς τους χώρους». Το αποτέλεσμα της διαδικασίας είναι «να χάνεται η ευκαιρία πυροδότησης της φαντασίας μας έτσι ώστε να εξετάσουμε νέες προοπτικές».

Το ερώτημα παραμένει ένα: Τι είδους τέχνη πρέπει να βάλουμε στους τοίχους των γραφείων μας;

Ως καλλιτέχνης και επιστήμονας, ο Meibom γοητεύεται από τη δύναμη της SciArt να παρουσιάζει μια νέα οπτική γωνία σε σχέση με την πως αντιμετωπίζουμε την τέχνη, αλλά και τον ίδιο τον κόσμο.

Rowing as SciArtSoren Meibom

Με υπόβαθρο στη φυσική και την αστρονομία, ο Meibom πέρασε 14 χρόνια στο Κέντρο Αστροφυσικής, προτού αποφασίσει πριν από πέντε χρόνια να ασχοληθεί με την τέχνη. Στράφηκε προς τη SciArt για να αποτυπώσει και να εκφράσει αυτό που πάντα έβλεπε ως επιστήμονας: την οπτική γοητεία των γραφημάτων, των καμπυλών και των διαγραμμάτων – μαζί με την ικανότητα της «επιστήμης να αφηγείται ιστορίες για τον κόσμο γύρω μας, είτε πρόκειται για το υποατομικό επίπεδο είτε για την κοσμολογική κλίμακα».

Η SciArt και το αντίκτυπό της στην δημιουργικότητα των εργαζομένων

Αν και η SciArt είναι ένα σχετικά νέο φαινόμενο, οι ρίζες της φτάνουν αιώνες πίσω, καθώς τα θέματα του Meibom αποτελούν μια ανάλυση της κινησιολογίας των ανθρώπων όταν αθλούνται στα πρότυπα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι.

«Συχνά διαπιστώνουμε ότι δεν λαμβάνεται επαρκώς υπόψη το είδος της διακόσμησης των τοίχων που επιλέγεται ή η επίδραση που μπορεί να έχει στους ανθρώπους που εργάζονται σε αυτούς τους χώρους»

Σκεφτείτε τον Λεονάρντο ντα Βίντσι ο οποίος, εκτός από τη δημιουργία αριστουργημάτων της Αναγέννησης, δημιούργησε επίσης περίτεχνα σχέδια διαμελισμένων ανθρώπινων σωμάτων, βαλλίστρες και σχέδια γεφυρών.

Soccer as SciArtSoren Meibom

Σήμερα, η SciArt επιδιώκει να προσελκύσει τους ανθρώπους και να τους οδηγήσει σε βαθύτερη ανακάλυψη πέρα από αυτό που διακρίνεται με μια ματιά μόνο. Το αντικέιμενό της; Γραφήματα της τετμημένης κινησιολογίας των ανθρώπων.

«Χάνεται η ευκαιρία πυροδότησης της φαντασίας μας έτσι ώστε να εξετάσουμε νέες προοπτικές»

Ο καλλιτέχνης φαίνεται να υποστηρίζει μάλιστα πως η τέχνη που παράγεται στα πρότυπα της επιστήμης προάγει στο μέγιστο βαθμό την δημιουργικότητα των εργαζομένων.

«Αυτό είναι στην πραγματικότητα η επιστήμη. Η επιστημονική έρευνα φτάνει στα όρια των όσων γνωρίζουμε και στη συνέχεια προσπαθεί να εισβάλει πιο βαθιά στη γνώση και την κατανόηση των πραγμάτων με σκοπό να έχει την όρεξη να ανακαλύψει περισσότερα από όσα ήδη ξέρει. Έτσι, προσθέτοντας αυτά τα στρώματα επιστημονικών πληροφοριών στο έργο τέχνης, μπορείτε να … ωθήσετε τους ανθρώπους προς την κατεύθυνση της επιστημικής περιέργειας»

Μπορεί τα στοιχεία της έρευνας να μην είναι ακόμη επίσημα σε σχέση με την αποτελεσματικότητά τους στην επιστημονική κοινότητα, όμως σίγουρα εισάγουν κάποια ερωτήματα σε σχέση με το πώς αντιμετωπίζουμε την εργασία, αλλά και την συνεισφορά της τέχνης σε αυτή.

*Πηγή: Forbes

Headlines