«Μετωπική σάτιρα». Αυτή ήταν η δέσμευση του Λάκη Λαζόπουλου για το Αλ Τσαντιρι Νιους στη συνέντευξή του στο in και ήδη από το πρώτο επεισόδιο αποδείχτηκε ότι δεν περιείχε ούτε ίχνος υπερβολής. Το Τσαντίρι «προς όλους, πάντα απέναντι, χωρίς φόβο, χωρίς πάθος», όπως είπε, βγήκε στις οθόνες από το MEGA και σάρωσε σε τηλεθέαση, αποκαλύπτοντας ότι ο κόσμος ξέρει ακόμη να εκτιμά το ουσιαστικό, να αποζητά το διαφορετικό, να επιβραβεύει όσους θέτουν τα κακώς κείμενα λέγοντας αλήθειες.

«Ο αληθινός δημιουργός συγκρούεται, δεν μπορεί να κάνει ότι δεν βλέπει, όταν τα πράγματα έχουν σοβαρέψει, είναι η θέση του Λάκη Λαζόπουλου και πεποίθησή του, όπως έλεγε προ ημερών στο in, αποτελεί ακόμη ότι «όλοι οι άνθρωποι δικαιούνται της αλήθειας». Δύο αρχές, τις οποίες υπηρέτησε απολύτως στο πρώτο επεισόδιο του Αλ Τσαντίρι Νιους, καλύπτοντας όλα τα σημαντικά και τα ουσιώδη που απασχολούν και ταλαιπωρούν την κοινωνία, λέγοντας πικρές αλήθειες, στηλιτεύοντας αποφάσεις και κυβερνητικές πολιτικές, καυτηριάζοντας τις επιλογές και τη στάση της άνευρης Αντιπολίτευσης. Η πραγματικότητα γυμνή όπως την βιώνει ο πολίτης, τα μηνύματα σαφή όπως τα αντιλαμβάνεται, η αγανάκτηση και η οργή χωρίς «μπιπ», τα ερωτήματα όπως πρέπει να ειπωθούν. Ενδεικτικά τα μηνύματα στα social media που μίλησαν για πράξη ουσιαστικής αντιπολίτευσης.

«Η καλή σάτιρα προέρχεται από τον θυμό. Προέρχεται από μια αίσθηση αδικίας, ότι υπάρχουν λάθη στον κόσμο που πρέπει να διορθωθούν» είχε πει κάποια στιγμή ο γνωστός δημοσιογράφος και συγγραφέας Καρλ Χάιασεν. Λέξεις, που θα έλεγε κανείς ότι καθρεφτίζουν με τον καλύτερο τρόπο αυτά που νιώθουν οι περισσότεροι άνθρωποι στην Ελλάδα του σήμερα. Κι αυτές τις χορδές άγγιξε το βράδυ της Τετάρτης το «Αλ Τσαντίρι Νιουζ».

Μετά από περίπου 8 χρόνια «σιωπής» ο Λάκης Λαζόπουλος επέστρεψε στη μικρή οθόνη με τη γνωστή σατιρική εκπομπή και δεν άφησε τίποτα να πέσει κάτω. Πράγματα και καταστάσεις που είχαν συσσωρευτεί σαν βουνό τα τελευταία χρόνια αλλά οι περισσότεροι έκαναν ότι δεν τα βλέπουν, ο γνωστός παρουσιαστής τα ξεμπρόστιασε.
Με έξυπνο και καυστικό κείμενο. Με ατάκες χωρίς φρου φρου και αρώματα, αλλά αληθινές σαν κι αυτές που ακούγονται σε συζητήσεις μιας παρέας. Με χιούμορ όποτε χρειάστηκε, με σχόλιο όποτε έπρεπε και με συγκίνηση – όταν ήταν απαραίτητο.
Ποιος πραγματικά δεν ένιωσε έναν κόμπο στον λαιμό του βλέποντας τους εποχιακούς πυροσβέστες να κάνουν «κατάληψη» στο stage του «Αλ Τσαντίρι Νιουζ». Αυτούς τους ανθρώπους που με την ίδια ευκολία η κυβέρνηση και τα μίντια τη μια στιγμή τους αποκαλούν ήρωες και με την ίδια ευκολία την επόμενη μέρα τους έχουν στο περιθώριο, αποκαλώντας τους προβοκάτορες και υποκινούμενους.
Από την επικαιρότητα και τα πολιτικά ευτράπελα της εποχής μέχρι την οικονομική αβεβαιότητα και τα κοινωνικά προβλήματα, ο Λάκης Λαζόπουλος -με την κλασική του συνταγή- έκανε αυτό που 144 βουλευτές μέσα στην ελληνική Βουλή δεν έχουν καταφέρει: πραγματική αντιπολίτευση.
Δεν είπε πράγματα που δεν γνωρίζουμε, θα πει κάποιος και έχει δίκιο. Ωστόσο η μεγάλη διαφορά είναι ότι τα είπε σε εκείνο το «γήπεδο» που οι περισσότεροι είτε σιωπούν είτε ακολουθούν την εύκολη γραμμή.
Τα είπε χωρίς περιορισμούς, δικαιώνοντας την επιλογή του να επιστρέψει στη μικρή οθόνη και το MEGA.
Αν ισχύει αυτό που λένε, δηλαδή ότι τα νούμερα δεν λένε ψέματα, τότε αυτά της χθεσινοβραδινής τηλεθέασης δείχνουν ότι το «Αλ Τσαντίρι Νιουζ» είχε λείψει από την ελληνική μικρή οθόνη. Ωστόσο η εκπομπή ήταν κάτι περισσότερο από τα νούμερα: ήταν οι αλήθειες χωρίς περιορισμούς που ακούστηκαν – αυτές κι αν είχαν λείψει.

Όπως είχε πει κάποτε ο μεγάλος ρώσος συγγραφέας Βλαντίμιρ Ναμπόκοφ «η σάτιρα είναι μάθημα». Και ο Λάκης Λαζόπουλος παρέδωσε με τον πιο εντυπωσιακό και καλύτερο τρόπο το πρώτο του μάθημα.