Τα προνόμια που χάνει ο ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή – Πώς «ενισχύεται» το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ

Η αποχώρηση δύο ακόμα βουλευτών από την Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία το πρωί της Πέμπτης, έφερε μια πρωτοφανή αλλαγή στο μεταπολιτευτικό σκηνικό της χώρας.

Κι αυτό γιατί για πρώτη φορά κόμμα που είχε αναδειχθεί αξιωματική αντιπολίτευση έχασε τη θέση του, χωρίς εκλογές.

Έτσι, ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ έδωσε τη θέση του στο ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής, με τα στελέχη της Χαριλάου Τρικούπη να «αναβαθμίζονται».

Αλλαγές στη Βουλή

Παράλληλα, η ανακατάταξη στους αριθμούς των κοινοβουλευτικών ομάδων θα προκαλέσει και αλλαγές στις διαδικασίες του κοινοβουλευτικού έργου.

Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με το άρθρο 20 του Κανονισμού της Βουλής «ο πρόεδρος της μεγαλύτερης σε δύναμη Koινoβoυλευτικής Oμάδας πoυ δεν μετέχει στην κυβέρνηση αποκαλείται αρχηγός της αξιωματικής αντιπoλίτευσης και έχει τα ιδιαίτερα δικαιώματα πoυ τoυ αναγνωρίζει o Kανoνισμός της Boυλής και oι κείμενες διατάξεις».

Έτσι, ο ρόλος αυτός περνά πλέον στον Νίκο Ανδρουλάκη, με το ΠΑΣΟΚ να «κερδίζει» και μια σειρά προνομίων.

Ειδικότερα, το ΠΑΣΟΚ λαμβάνει ισχυρά πλεονεκτήματα σε σχέση με τα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης.

⁃ Ισχυρή σημειολογία: θα έχει το προνόμιο να εμφανίζεται κάθε φορά πρώτο, από όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης και να τοποθετείται αμέσως μετά τον πρωθυπουργό και τον εισηγητή της πλειοψηφίας

⁃ Περισσότεροι υπάλληλοι και γραφεία: Η αξιωματική αντιπολίτευση επειδή ακριβώς έχει και περισσότερες ανάγκες από τους υπόλοιπους απολαμβάνει μεγαλύτερα γραφεία και περισσότερους υπαλλήλους στη Βουλή

⁃ Αλλάζει η σύνθεση των επιτροπών: Αν αλλάξουν οι συσχετισμοί θα πρέπει να μεταβληθούν και τα μέλη στις κοινοβουλευτικές επιτροπές. Το ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να έχει περισσότερους βουλευτές από εκείνους του ΣΥΡΙΖΑ. Το ίδιο ισχύει- εξ ανακλάσεως- και στη Διάσκεψη τνω Προέδρων αλλά και τη Θεσμών και Διαφάνειας.

Τι δεν αλλάζει

Ωστόσο, δεν αλλάζει τίποτα αναφορικά με τη χρηματοδότηση των κομμάτων.

Η κρατική επιχορήγηση προκύπτει από τη θέση των κομμάτων στις εθνικές εκλογές και τον αριθμό των ψήφων που λαμβάνουν και όχι από τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια μιας κοινοβουλευτικής περιόδου.