Δύο αγώνες μπάσκετ έγιναν σχεδόν παράλληλα το βράδυ της Πέμπτης με μεγάλο ελληνικό ενδιαφέρον. Η Εθνική ομάδα αντιμετωπίζε τη Mεγάλη Βρετανία στο Λονδίνο για τα προκριματικά του Eurobasket και ο Ολυμπιακός υποδεχόταν τη Μπασκόνια για την Euroleague.

Τα αποτελέσματα είναι γνωστά, με την Ελλάδα να γνωρίζει ντροπιαστική από κάποιους άγραφους Βρετανούς και τους ερυθρόλευκους να θριαμβεύουν, φτάνοντας στην έκτη σερί νίκη στη διοργάνωση!

Οποιος λοιπόν επιχείρησε να παρακολουθήσει τους δύο αγώνες, θα έμεινε μετά την απορία για το ελληνικό μπάσκετ και ποιος τελικά το εκπροσωπεί! Παρότι κάθε ομάδα που εμπεριέχει ελληνικό στοιχείο, είναι εκπρόσωπος του μπάσκετ μίας χώρας, αυτή που τελικά αποτελεί τη μεγαλύτερη… βιτρίνα του αθλήματος, είναι η Εθνική ομάδα για πολλούς και προφανείς λόγους.

Αυτό που είδαμε στην Copper Box Arena του Λονδίνου δεν είναι η Εθνική ομάδα ή καλύτερα, δεν μπορεί να είναι η Εθνική ομάδα μπάσκετ.

Δεν πρόκειται να αναζητήσει κανείς τα αίτια της ήττας από τη Μεγάλη Βρετανία, παρότι ή Ελλάδα ήταν μπροστά ακόμα και με 17 πόντους. Αλλωστε στον αθλητισμό, η ήττα είναι στο πρόγραμμα και ουδείς έχει κάνει συμβόλαιο με τις επιτυχίες.

Η Εθνική είχε τέσσερις παίκτες που έκαναν ντεμπούτο, τους Αβδάλα, Πουλιανίτη, Καραγιαννίδη και Ναζ Μήτρου-Λονγκ, είχε παίκτες που δεν είναι καν βασικοί στις ομάδες τους, αλλά και παίκτες που ήταν για πρώτη φορά συμπαίκτες. Φυσικό και επόμενο ήταν να έρθει η ήττα, όσο και να προσπάθησε ο Βασίλης Σπανούλης από τον πάγκο με αλλαγές και συστήματα.

Ωστόσο αυτή η εικόνα έρχεται σε πλήρη αντίθεση με όσα είδαμε το καλοκαίρι στα παρκέ της Λιλ και του Παρισιού από την ελληνική ομάδα που πήρε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Φυσικά και δεν μπορεί να γίνει ουδεμία σύγκριση του συνόλου που είχε Γιάννη, Παπανικολάου, Καλάθη και τόσους άλλους, με την ομάδα που παρατάχθηκε στο Λονδίνο. Είναι πολύ άδικο για όσους φόρεσαν χθες το εθνόσημο.

Αυτό, όμως, που επιβάλλεται να γίνει, είναι να προστατευτεί η Εθνική ομάδα μπάσκετ και να μην έχουμε παρόμοια αποτελέσματα όπως κόντρα στη Μεγάλη Βρετανία. Δεν γίνεται το καλοκαίρι να ξεσηκώνονται οι Ελληνες φίλαθλοι και τρεις μήνες μετά να ακούν, για ήττα από τους Βρετανούς, ανεξαρτήτως της ιδιομορφίας των «παραθύρων» της FIBA.

Δεν γίνεται να εκτίθενται παίκτες που ανιδιοτελώς προσφέρουν τις υπηρεσίες παρότι γνώριζαν ότι αυτή Εθνική έχει δύσκολη αποστολή και τελικά να τους μένει η ρετσινιά μίας αναπάντεχης ήττας.

Oύτε και να καταγράφει ο κόουτς Σπανούλης στο ενεργητικό του μία ήττα από κάποιους Βρετανούς που ακόμα και ο ίδιος να έπαιζε, θα μπορούσε ενδεχομένως να νικήσει.

Η Εθνική ομάδα μπάσκετ χρειάζεται προστασία, όχι μόνο για την ίδια, αλλά για το καλό του αθλήματος! Τον τρόπο οφείλει να τον βρει η Ομοσπονδία, πριν ανοίξουν νέες πληγές. Αλλωστε, δεν είναι και πολλές οι Εθνικές ομάδες που μας κάνουν υπερήφανους και πρέπει με κάθε τρόπο να τις προστατεύσουμε!