Έλληνας παλαιοντολόγος ανακάλυψε «τεραστιοδοντόσαυρο»

Ένα νέο είδος σαύρας που έζησε στην Τυνησία πριν από περίπου πενήντα εκατομμύρια χρόνια, τον «τεραστιοδοντόσαυρο» ανακάλυψε ο δρ. Γιώργος Γεωργαλής, καθηγητής στο Ινστιτούτο Συστηματικής κι Εξέλιξης των Ζώων της Πολωνικής Ακαδημίας Επιστημών στην Κρακοβία.

Το νέο είδος ερπετού ανακαλύφθηκε μεταξύ των απολιθωμάτων που φυλάσσονται στις συλλογές του Εθνικού Γραφείου Ορυχείων της Τυνησίας στην Τύνιδα, τις οποίες μελετά ο δρ. Γεωργαλής και η διεθνής ομάδα του.

«Έδωσα το όνομα τεραστιοδοντόσαυρος (Terastiodontosaurus marcelosanchezi) στο νέο ζώο για να τονίσω τα πολύ αξιοπερίεργα χαρακτηριστικά του σχετικά με το μέγεθος και το σχήμα των δοντιών του» ανέφερε στο Αθηναϊκό/ Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο ερευνητής.

Ο δρ. Γιώργος Γεωργαλής και οι συνεργάτες του εξέτασαν τις σιαγόνες του ερπετού

Σαύρα χωρίς πόδια

Ο τεραστιοδοντόσαυρος, όπως εξηγεί, ανήκε σε μια ομάδα σαυρών που ονομάζονται αμφίσβαινες. Πρόκειται για κυρίως άποδες σαύρες, που ζουν τον περισσότερο χρόνο σε λαγούμια και σπάνια εμφανίζονται στην επιφάνεια της γης.

Οι αμφίσβαινες υπάρχουν σήμερα στην Αμερική, την Αφρική, τη Μέση Ανατολή ενώ στην Ευρώπη ζουν αποκλειστικά στην Ιβηρική χερσόνησο και σε κάποια νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.

«Τα απολιθωμένα σαγόνια του τεραστιοδοντόσαυρου είναι πολύ μεγαλύτερα από οποιοδήποτε άλλη αμφίσβαινα και φανερώνουν ότι ήταν ένα ζώο που ξεπερνούσε το ένα μέτρο σε μήκος, καθιστώντας το ως τον μεγαλύτερο αντιπρόσωπο αυτής της ομάδας σαυρών. Πιθανόν αυτό το μέγεθος να οφείλεται στο γεγονός ότι η εποχή που έζησε ο τεραστιοδοντόσαυρος χαρακτηρίζεται υψηλές θερμοκρασίες, οι οποίες προφανώς ευνοούσαν τα ερπετά».

Πέραν του εντυπωσιακού μεγέθους, ο τεραστιοδοντόσαυρος είναι αξιοσημείωτος για τα περίεργα δόντια του, τα οποία διαφέρουν από οποιοδήποτε άλλο ερπετό: ένα δόντι στην πάνω και κάτω σιαγόνα ήταν πραγματικά «τεράστιο» σε σχέση με τα υπόλοιπα. Ο τεραστιοδοντόσαυρο είχε έτσι πανίσχυρο δάγκωμα, το οποίο του επέτρεπε να συνθλίβει μεγάλα σαλιγκάρια ή άλλα ασπόνδυλα.

«Το ένα δόντι στην πάνω και κάτω σιαγόνα είναι πραγματικά τεράστιο -αλλά όχι σε ύψος, σε μήκος. Είναι πολύ πεπλατυσμένο και πολύ μεγαλύτερο απ’ όλα τα υπόλοιπα δόντια στη σειρά. Αυτό φαίνεται καθαρά και στην απεικόνιση, όπου στην πάνω σιαγόνα, το δεύτερο δόντι (μετρώντας από πίσω) είναι τεράστιο σε μήκος σε σχέση με όλα τα υπόλοιπα δόντια».

Αντίθετα με τις σημερινές αμφίσβαινες, ο τεραστιοδοντόσαυρος θεωρείται ότι δεν ζούσε σε λαγούμια αλλά στην επιφάνεια της γης. Το νέο αυτό είδος, σύμφωνα με τον κ. Γεωργαλή, προσφέρει πολύτιμα στοιχεία για τον γιγαντισμό, την εξέλιξη, την ποικιλομορφία και τον τρόπο ζωής των αμφίσβαινων, της μυστηριώδους αυτής ομάδας σαυρών, που ζουν κυρίως στην αφάνεια κάτω από το έδαφος- ανάμεσα τους και τη «δική μας» σημερινή αμφίσβαινα (είδος Blanusstrauchi), που ζει σε κάποια ελληνικά νησιά -Ρόδος, Σύμη, Κως, Λέρος, Κάλυμνος, Καστελόριζο, Φούρνοι και Σάμος

Η έρευνα δημοσιεύεται στο Zoological Journal of the Linnean Society.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ