Βραδιά… εξάρας

Όταν σε ένα ντέρμπι έχεις απο την μια πλευρά 11 παίκτες που γυαλίζει το ματι, γήπεδο που «κοχλάζει», αγωνιστικό πλάνο εξαιρετικό και έναν προπονητή που ξέρει και να κοουτσάρει μαεστρικά στήνοντας παγίδες στον αντίπαλο; Τότε το τελικό 4-1 με βάση την εικόνα, τις ευκαιρίες και την συμπεριφορά των δύο ομάδων στο χορτάρι του Καραϊσκάκη το λες «φτωχό».

Ο Ολυμπιακός έκανε ένα τέλειο ματς κόντρα στην ΑΕΚ και την τιμώρησε με τέσσερα γκολ. Θαρρείς πως ήταν η μικρότερη τιμωρία που θα μπορούσε να την τύχει σε τέτοια βραδιά. Για όσους έχουν ζήσει… όλη τους την ζωή στο Καραϊσκάκη και στα γήπεδα με τον Ολυμπιακό η βραδιά που ζήσαμε ήταν μια βραδιά… εξάρας. Απο εκείνες που το γήπεδο φώναζε, «πεστε κάτω ΑΕξαρα γιατί έρχεται…» σε εποχές που ειναι αλήθεια πως η ΑΕΚ δεν είχε την δυναμική που έχει τώρα.

Στην τελική μια ματιά στην βαθμολογία δείχνει πως η διαφορά ειναι στο +3 για τον Ολυμπιακό. Μικρή δηλαδή, στο χορτάρι βεβαίως έμοιαζε τεράστια. Το είπε απλά ο Μεντιλίμπαρ. Με όποιον παίζει ανοικτό ποδόσφαιρο ο Ολυμπιακός παίζει πολύ καλά. Κια συνήθως όχι απλά κερδίζει, θριαμβεύει. Κάπως έτσι σήκωσε την κούπα του Κόνφερενς Λιγκ πέρσι, κάπως έτσι φέτος παίζει καλύτερα στην Ευρώπη και στα ντέρμπι παρότι με Λεβαδειακό, Παναιτωλικό, Πανσερρραϊκό. Χρειάζονται όλα βεβαίως για να πάρεις πρωτάθλημα αλλά δεν ειναι βραδιά για γκρίνια.

Ο Ολυμπιακός ήταν 100% έτοιμος για αυτό το ματς απέναντι σε μια ομάδα που κανείς δεν κατάλαβε τι ήρθε να κάνει στο Καραϊσκάκη. Αυτό βεβαίως ειναι θέμα της ΑΕΚ και θα βρει ή όχι μόνη της την λύση. Η ουσία ειναι πως ο Ολυμπιακός έκανε όλα όσα έπρεπε σε ένα πραγματικά τέλειο ματς. Απο την αρχή έως το τέλος. Και αν το δοκάρι του Μασούρα ή νωρίτερα η ψυχραιμία ή στο πρώτο ημίχρονο η ευστοχία ήταν καλύτερη τότε η 6αρες που λέμε θα είχαν καταρριφθεί.

Ο Ολυμπιακός είχε απο την αρχή έως το τέλος ένα πλάνο οργανωμένο απο έναν προπονητή που ξέρει τι θέλει και ξέρει τι κάνει. Έναν προπονητή που νίκησε και τους τραυματισμούς με αλλαγές εκ των έσω (μαεστρική η αλλαγή του Ροντινέι στα αριστερά μπροστά απο τον Ορτέγκα στην επανάληψη) και που εκτός απο το πανέξυπνο στήσιμο με το δίδυμο Ελ Καμπι-Κωστούλα να τα «σπάει» ξανά και τον Ζέλσον να παίρνει… αμπάριζα όποιον βρήκε απέναντι του, είχε και εξαιρετικό κοουτσάρισμα. Ένα ματς που πραγματικά ήταν για πολύ παραπάνω απο το τελικό 4-1 αλλά μην είμαστε και πλεονέκτες.

Η ουσία για τον Ολυμπιακό του «μάγου» Μεντιλίμπαρ και του… Στεφ Ελ Καμπί ειναι πως όσο βρίσει ανοικτούς χώρους τόσο θα κάνει, κατά πολύ μεγάλο ποσοστό, πάρτι απέναντι σε αντιπάλους όπως ειδικά η ΑΕΚ που δεν ήξερε τι έπαιζε, πως θα αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό και συνάμα δεν εκμεταλλεύτηκε το δώρο… Θεού να ειναι 1-1 στο ημίχρονο. Για τον Ολυμπιακό οι δύο συνεχόμενες μεγάλες νίκες σε ντέρμπι και η μοναξιά στην κορυφή λένε πολλά, απο την άλλη ο δρόμος παραμένει μακρύς και δύσκολος. Όσο όμως έχει τον «μάγο» απο την Βασκονία και τον «ταχυδακτυλουργό» απο το Μαρόκο…