Απαγόρευση στην Κίνα και σκληρό πορνό στο στούντιο – Η ιστορία του αποτυχημένου άλμπουμ των Guns N’ Roses
Ενώ οι φήμες για ένα πιθανό νέο άλμπουμ των Guns N' Roses συνεχίζουν να αυξάνονται, το «Chinese Democracy» παραμένει μία από τις μεγάλες μνημειώδεις αποτυχίες αυτού του αιώνα - ένα μουσικό στραβοπάτημα.
Ένα από τα πιο συζητημένα μουσικά γεγονότα της χρονιάς είναι η κυκλοφορία ενός νέου άλμπουμ από τους The Cure -το πρώτο τους μετά από 16 χρόνια. Ωστόσο, υπάρχουν και άλλες θρυλικές μπάντες που έχουν περάσει ακόμη περισσότερο χρόνο χωρίς να κυκλοφορήσουν άλμπουμ. Μια τέτοια μπάντα είναι οι Guns N’ Roses, οι οποίοι κυκλοφόρησαν το τελευταίο τους νέο υλικό με το Chinese Democracy -επίσης πριν από 16 χρόνια.
Πρόσφατες δηλώσεις του μπασίστα Duff McKagan υποδηλώνουν ότι ένα νέο άλμπουμ μπορεί να είναι υπό εξέλιξη. Ωστόσο, είναι επίσης λογικό να είμαστε επιφυλακτικοί σχετικά με την πιθανότητα να κυκλοφορήσει το έκτο άλμπουμ τους το 2025, δεδομένου του παρελθόντος της μπάντας: Το Chinese Democracy (2008) -το τελευταίο άλμπουμ της μπάντας με πρωτότυπο υλικό- χρειάστηκε 17 βασανιστικά χρόνια για να ολοκληρωθεί. Λοιπόν, τι συνέβη; Πολλά.
«Ήταν ένα συγκρότημα που είχε την έμφυτη επαναστατικότητα του ροκ στο DNA του, όπως οι πρώιμοι Rolling Stones, Aerosmith, The New York Dolls ή τα πανκ συγκροτήματα του 1977»
«Το πιο επικίνδυνο συγκρότημα στον κόσμο»
Όταν οι Guns N’ Roses βομβάρδιζαν τη σκηνή με το Appetite for Destruction (1987) τους αποκαλούσαν «το πιο επικίνδυνο συγκρότημα στον κόσμο».
Σε μια εποχή που το ροκ και ο κίνδυνος φαινόταν να χάνουν τη σημασία τους, επισκιασμένα από την άνοδο της ραπ και της rave κουλτούρας, το συγκρότημα -τότε αποτελούμενο από τους Axl Rose (φωνητικά), Slash και Izzy Stradlin (κιθάρα), Duff McKagan (μπάσο) και Steven Adler (τύμπανα)- αγκαλιάστηκε από εκείνους που αρνούνταν να αφήσουν το ροκ να χάσει την αιχμή του.
«Ήταν ένα συγκρότημα που είχε την έμφυτη επαναστατικότητα του ροκ στο DNA του, όπως οι πρώιμοι Rolling Stones, Aerosmith, The New York Dolls ή τα πανκ συγκροτήματα του 1977», λέει ο Μαριάνο Μουνιέσα, μουσικός δημοσιογράφος του περιοδικού La Heavy και παρουσιαστής του Rock Star στο mariskalrock.com.
Το 1994, το συγκρότημα μπήκε στο στούντιο για να δουλέψει σε νέο υλικό, αλλά οι εσωτερικές εντάσεις άρχισαν να αυξάνονται
«Η πιο συναρπαστική περίοδος των Guns N’ Roses τελείωσε όταν έφυγε ο Izzy Stradlin»
«Οι Guns N’ Roses έφεραν την αυθεντικότητα πίσω στο ροκ σε μια δύσκολη εποχή και έγιναν το τελευταίο μεγάλο συγκρότημα του είδους. Αλλά, για μερικούς, σταμάτησαν να είναι επικίνδυνοι με την τεράστια επιτυχία στο τέλος της περιοδείας Illusions, όταν ήρθαν στην Ισπανία για πρώτη φορά, το 1992» λέει ο Άνχελ Σολάνα, συγγραφέας του «Guns N’ Roses: Το Τέλειο Έγκλημα»(2022), ένα δίτομο βιβλίο για το συγκρότημα στην Ισπανία.
«Υπήρχε τόση συζήτηση για αυτούς και τις εξωμουσικές τους τρέλες που ένα μέρος του κοινού άρχισε να τους βλέπει με πολύ εχθρικό τρόπο». Σύμφωνα με τον μουσικό κριτικό, «η δημιουργικότητα του συγκροτήματος πέθανε τον Σεπτέμβριο του 1991, όταν έφυγε ο Izzy Stradlin». Ποτέ δεν κατάφεραν να κυκλοφορήσουν ένα πρωτότυπο τραγούδι μετά την αποχώρησή του.
Ο César Martín, αρχισυντάκτης του περιοδικού Popular 1, συμφωνεί. «Η πιο συναρπαστική τους περίοδος τελείωσε όταν έφυγε ο Izzy Stradlin και κυκλοφόρησε το Use Your Illusion». Η περιοδεία τους το 1991, πριν κυκλοφορήσει το άλμπουμ, ήταν εκρηκτική, άγρια και αξέχαστη -μια περιοδεία σε στάδια βασισμένη σε άλμπουμ που κανείς δεν είχε ακούσει ακόμα.
»Κανείς δεν ήξερε τι να περιμένει από τη μία στιγμή στην άλλη. Αλλά μετά το 1992, όλα άλλαξαν. Ακόμα τους απολάμβανα, αλλά η ιδέα να έχουν σέξι φωνητικά και μια ομάδα πνευστών στα κονσέρτα τους φαινόταν παράλογη. Όταν η γιγαντιαία περιοδεία Use Your Illusion τελείωσε, σηματοδότησε το τέλος μιας εποχής».
Guns N’ Roses – Chinese Democracy (Live)
«Οι άνθρωποι ενδιαφέρονταν περισσότερο για τον Axl Rose»
«Ο ήχος τους έγινε πιο εμπορικός και εμφανίζονταν όλο και λιγότερο στα μουσικά εξειδικευμένα μέσα», προσθέτει η Αλίσια Ροντρίγκεζ, διοργανώτρια μουσικών εκδηλώσεων.
«Οι άνθρωποι ενδιαφέρονταν περισσότερο για τον Axl Rose ως προσωπικότητα -τους καβγάδες του, τους καβγάδες του με τον Slash, τις ερωτικές του σχέσεις… Ακόμα και τα μουσικά τους βίντεο πήραν μια νέα τροπή, που άρχισε να αγγίζει το γελοίο, όπως στην περίπτωση του November Rain.
Πώς να μετατρέψετε το συγκρότημά σας σε δικτατορία
Το διπλό άλμπουμ Use Your Illusion πούλησε 35 εκατομμύρια αντίτυπα, και η περιοδεία τους διήρκεσε 28 μήνες: 192 συναυλίες σε 27 χώρες, και θεωρείται ακόμα η μεγαλύτερη περιοδεία στην ιστορία της ροκ.
Μέχρι να ολοκληρωθεί το 1993, οι Guns N’ Roses ήταν το μεγαλύτερο συγκρότημα στον πλανήτη.
Το 1994, το συγκρότημα μπήκε στο στούντιο για να δουλέψει σε νέο υλικό, αλλά οι εσωτερικές εντάσεις άρχισαν να αυξάνονται.
Λέγεται ότι τα προβλήματα ξεκίνησαν με την απόφαση του Axl Rose να αντικαταστήσει τον κιθαρίστα Gilby Clarke (ο οποίος είχε αντικαταστήσει τον Stradlin) με τον φίλο του Paul Tobias, χωρίς να συμβουλευτεί τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος.
Ο Slash κατηγόρησε τον Axl ότι διευθύνει το συγκρότημα «σαν δικτάτορας» και έφυγε. Ο ντράμερ Matt Sorum (ο οποίος αναφέρθηκε στον Tobias ως «η Yoko Ono των Guns N’ Roses») ακολούθησε σύντομα, και μέχρι το 1997, ο μπασίστας Duff McKagan είχε επίσης φύγει, παραπονιέμενος ότι το συγκρότημα είχε νοικιάσει ένα στούντιο για τρία χρόνια χωρίς να ολοκληρώσει ούτε ένα τραγούδι.
Αυτό που επιδείνωσε τα πράγματα ήταν ότι τα μέλη του συγκροτήματος συχνά περίμεναν τον Axl, ο οποίος εμφανιζόταν σε παράξενες ώρες.
Λέγεται ότι τα προβλήματα ξεκίνησαν με την απόφαση του Axl Rose να αντικαταστήσει τον κιθαρίστα Gilby Clarke (ο οποίος είχε αντικαταστήσει τον Stradlin) με τον φίλο του Paul Tobias, χωρίς να συμβουλευτεί τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος
Τότε άρχισε η καταστροφή για τους Guns N’ Roses
Από την σύνθεση του Illusion, παρέμεινε μόνο ο τραγουδιστής, και άρχισε να πειραματίζεται με διάφορους μουσικούς. Μεταξύ των νέων προσθηκών ήταν ο κιθαρίστας Robin Finck (Nine Inch Nails), ο μπασίστας Tommy Stinson (The Replacements) και ακόμη και ο Brian May των Queen, ο οποίος έπαιξε κιθάρα σε μερικές πρόβες.
Σε μια συνέντευξη του 1999 στο MTV, ο «δικτάτορας» της μπάντας ισχυρίστηκε ότι, κατά τη διάρκεια των συνεδριών, είχε ξαναηχογραφήσει το Appetite for Destruction με τη νέα σύνθεση.
Το συγκρότημα συνεργάστηκε με διάφορους παραγωγούς κατά τη διάρκεια των χρόνων, συμπεριλαμβανομένου του Youth (U2, The Verve) στην αρχική φάση.
Αργότερα, ο Rose συνεργάστηκε με τον Moby, τον Mike Clink, τον Eric Caudieux και, τελικά, τον Sean Beavan.
Μέχρι τα μέσα του 2000, φαινόταν ότι το άλμπουμ ήταν επιτέλους έτοιμο και θα ονομαζόταν, αστειευόμενοι, 2000 Intentions. Αλλά τότε άρχισε η καταστροφή.
Ο Rose προσέλαβε τον Ρόι Τόμας Μπέικερ, παραγωγό των Queen, ο οποίος τον έπεισε να ηχογραφήσει τα πάντα από την αρχή. Ο ντράμερ Frank Ferrer αντικαταστάθηκε από έναν άλλο ντράμερ ονόματι Brain.
Σύμφωνα με τον Zutaut, μια μέρα ένας από τους σκύλους του Axl αφόδευσε στο κοτέτσι, αλλά ο Buckethead επέμενε να το αφήσουν, λέγοντας ότι του άρεσε η μυρωδιά
Το κοτέτσι με τα κοτόπουλα και το σκληρό πορνό στο στούντιο
Μια άλλη σημαντική αλλαγή ήρθε όταν ο Finck επανενώθηκε με τους Nine Inch Nails και αντικαταστάθηκε από τον Buckethead, έναν εκκεντρικό κιθαρίστα που πάντα φορούσε μάσκα και έναν κουβά KFC στο κεφάλι του. Γρήγορα εμφανίστηκαν τρελές φήμες, συμπεριλαμβανομένης μιας που έλεγε ότι ο Buckethead ήταν στην πραγματικότητα ο Slash μεταμφιεσμένος.
Υπήρχαν επίσης παράξενες ανεκδοτολογίες, όπως όταν ο Buckethead, απογοητευμένος από τη χαοτική διαδικασία ηχογράφησης, απείλησε να αποχωρήσει από το συγκρότημα.
Ο Tom Zutaut, ο άνθρωπος που είχε ανακαλύψει τους Guns N’ Roses, κλήθηκε για να βοηθήσει στην ολοκλήρωση του άλμπουμ.
Για να πείσει τον Buckethead να μείνει, ο Zutaut είχε εγκαταστήσει ένα γιγάντιο κοτέτσι στο στούντιο, πλήρες με άχυρο, σύρμα και πλαστικά κοτόπουλα. Μόνο αυτός και οι βοηθοί μηχανικοί επιτρέπονταν να μπουν μέσα κατά τη ρύθμιση των μικροφώνων.
Αλλά ο εκκεντρικός κιθαρίστας δεν χρησιμοποιούσε το κλουβί μόνο για να παίζει κιθάρα – έβλεπε επίσης σκληρό πορνό σε αυτό.
Σύμφωνα με τον Zutaut, μια μέρα ένας από τους σκύλους του Axl αφόδευσε στο κοτέτσι, αλλά ο Buckethead επέμενε να το αφήσουν, λέγοντας ότι του άρεσε η μυρωδιά.
Μετά από τρεις μέρες, η δυσοσμία έγινε ανυπόφορη για το προσωπικό του στούντιο και τελικά τα αφαίρεσαν όλα, προς μεγάλη οργή του Buckethead.
Έχουμε έναν τίτλο – Chinese Democracy
Μέχρι το 2001, το προσωρινό όνομα για το άλμπουμ ήταν Chinese Democracy, και αυτό το όνομα χρησιμοποιήθηκε και για την περιοδεία του συγκροτήματος. Όμως η περιοδεία αποδείχθηκε καταστροφική, με συναυλίες που καθυστερούσαν επανειλημμένα ή και ακυρώνονταν.
Δύο χρόνια αργότερα, η δισκογραφική εταιρεία που χρηματοδοτούσε το άλμπουμ, η Geffen, άρχισε να δυσκολεύεται με το υπερβολικό κόστος της ηχογράφησης. Μέχρι τότε, το Chinese Democracy θεωρούνταν το πιο ακριβό άλμπουμ στην ιστορία, καθώς το κόστος του εκτιμάται σε 13 εκατομμύρια ευρώ (13,6 εκατομμύρια δολάρια) το 2004.
Το Chinese Democracy κυκλοφόρησε τελικά στις 22 Νοεμβρίου 2008. Το συγκρότημα ηχογράφησε 50 τραγούδια, εκ των οποίων τα 14 συμπεριλήφθηκαν στην τελική έκδοση.
Στα credits αναφέρονταν 17 μουσικοί, 10 παραγωγοί, ηχολήπτες και 29 βοηθοί. Πούλησε ένα εκατομμύριο αντίτυπα στην Ευρώπη και άλλο ένα εκατομμύριο στις Ηνωμένες Πολιτείες, το οποίο θεωρήθηκε εμπορική αποτυχία, πολύ κάτω από τις προσδοκίες.
Η περιοδεία Chinese Democracy Tour διήρκεσε από το 2001 έως το 2011, και σύμφωνα με τη δήλωση ενός πράκτορα ασφαλείας, υπήρχαν εντολές να μην επιτρέπεται η είσοδος στις συναυλίες σε όποιον φορούσε μπλουζάκι του Slash.
Ως τελική ανατροπή, το άλμπουμ απαγορεύτηκε στην Κίνα, επειδή ο τίτλος του θεωρήθηκε κριτική του πολιτικού καθεστώτος της χώρας.
Ο Slash κατηγόρησε τον Axl ότι διευθύνει το συγκρότημα «σαν δικτάτορας» και έφυγε
Οι έτσι κι έτσι κριτικές
Όσον αφορά το περιεχόμενο, οι κριτικές ήταν ανάμεικτες, αν και υπερίσχυσαν οι αρνητικές. Ωστόσο, ο César Martín το υπερασπίζεται: «Ο Axl ουσιαστικά έγινε η Norma Desmond της ροκ. Αν δείτε την Gloria Swanson στο Sunset Boulevard, αυτός είναι ο Axl στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Το βρήκα υπέροχο, δεν το αρνούμαι!
»Μου αρέσει πραγματικά αυτή η φάση του. Ήταν εντελώς ανόητο, όμως, επειδή το άλμπουμ κατέληξε να κυκλοφορήσει όταν σχεδόν κανείς δεν αγόραζε πια μουσική. Αν το είχε κυκλοφορήσει μερικά χρόνια νωρίτερα, θα είχε πουλήσει πολύ περισσότερο. Αλλά μου αρέσει πολύ το Chinese Democracy. Είναι άμορφο, παράξενο και υπέροχο! Αν και, το θεωρώ ένα σόλο project του Axl, όχι ένα άλμπουμ των Guns N’ Roses».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
«Όταν η εταιρεία τράβηξε την πρίζα το 2004»
«Γνωρίζω προσωπικά τον Tommy Stinson και μου είπε ότι ο Jimmy Iovine, ο πρόεδρος της εταιρείας, και ο παραγωγός Roy Thomas Baker, σκότωσαν το άλμπουμ», λέει ο Anchel Solana.
«Όταν η εταιρεία τράβηξε την πρίζα το 2004, κυκλοφόρησαν το Greatest Hits, το οποίο ο Axl, ο Slash και ο Duff προσπάθησαν να αποτρέψουν ξεχωριστά με κάθε τρόπο. Η συλλογή είχε τεράστια επιτυχία, είναι ένα από τα άλμπουμ με τις μεγαλύτερες πωλήσεις του αιώνα.
»Αλλά μέχρι τότε, το Chinese Democracy είχε ήδη πεθάνει. Ήταν ένα άλμπουμ που θα έπρεπε να είχε βγει το αργότερο το 2001. Μέχρι το 2008, δεν είχε πλέον νόημα. Ακόμα κι έτσι όμως, είναι μια σταθερή δουλειά του Axl».
Για τον Mariano Muniesa, ωστόσο, το Chinese Democracy ήταν «ένα ασύνδετο άλμπουμ από θραύσματα, που προσποιείται ότι είναι μοντέρνο χωρίς να το πετυχαίνει, και αδύναμο – πολύ αδύναμο – από όλες τις απόψεις».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ποτέ μην λες ποτέ
Οι διαφορές μεταξύ του Axl και του Slash έμοιαζαν τόσο αγεφύρωτες όσο και εκείνες μεταξύ του Morrissey και του Johnny Marr των Smiths. Σε μια συνέντευξη του 2009 στο περιοδικό Billboard, ο frontman δήλωσε: «Αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι ότι ένας από τους δύο μας θα πεθάνει πριν από μια επανένωση».
Τρία χρόνια αργότερα, όταν ρωτήθηκε για το ίδιο θέμα, είπε: «Όχι σε αυτή τη ζωή». Ωστόσο, το 2016, μάσησε τα λόγια του και ανακοίνωσε μια περιοδεία επανένωσης με την ονομασία Not In This Lifetime… Tour, με τον Slash και τον Duff McKagan πίσω στη σύνθεση.
Η περιοδεία περιελάμβανε ένα ρεπερτόριο με τις μεγαλύτερες επιτυχίες – ουσιαστικά κανένα τραγούδι του Chinese Democracy – και έγινε η δεύτερη πιο κερδοφόρα περιοδεία στην ιστορία (μόνο η περιοδεία 360º των U2 είχε περισσότερα έσοδα).
Συνεχίστηκε μέχρι πέρυσι, και αυτό λειτούργησε ως το πολυαναμενόμενο μικρόβιο μιας πιθανής επιστροφής στο στούντιο για τα τρία χαρισματικά αρχικά μέλη.
*Με στοιχεία από elpais.com
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις