Τέλος μπήκε στο «δεν μπορεί, δεν μπορεί, κάπου θα συναντηθούμε», που… σιγοτραγουδούσαν επί μία τριετία (και βάλε) το Μαξίμου και η Χαριλάου Τρικούπη, επιβεβαιώνοντας όχι απλώς την ανύπαρκτη προσωπική χημεία Κυριάκου Μητσοτάκη και Νίκου Ανδρουλάκη, αλλά επιπλέον όσα (σοβαρά) μπήκαν ανάμεσά τους (βλέπε τις υποκλοπές) και γιγάντωσαν την απόσταση. Οι δυο τους έφτασαν με χίλια ζόρια στο «έχω απόψε ραντεβού, ραντεβού με σένα».

Χρειάστηκαν δύο τηλεφωνήματα την ίδια μέρα από τους εξ απορρήτων των αρχηγών. «Δεκέμβριο μπορείς; Μπορώ, μπορώ» – σίγουρα ο τελευταίος διάλογος Ανδρέα Σπυρόπουλου και Στέλιου Κουτνατζή θα θύμιζε κάτι από Μηλιώκα! Και ξαφνικά η πολυαναμενόμενη συνάντηση συμφωνήθηκε για τις 12 το μεσημέρι της Τετάρτης 4 Δεκεμβρίου στο πρωθυπουργικό γραφείο στη Βουλή.

Γιατί τώρα;

Μα, κανείς από τους δύο πολιτειακούς παράγοντες (ούτε ο Μητσοτάκης, ούτε ο Ανδρουλάκης, ο οποίος ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατεβαίνει και αυτός από τον πρώτο όροφο σε γραφείο του ισογείου στο κτίριο του κοινοβουλίου) δεν θα ήθελε να μείνει με τον… μουτζούρη μιας αναβολής επ’ αόριστο. Πόσω μάλλον μιας ακύρωσης του ραντεβού.

Οι στόχοι;

Κάποιοι είναι κοινοί. «Είμαστε θεσμικοί» θέλουν και οι δύο να πουν. «Είμαστε πλέον οι “μονομάχοι” στην πολιτική σκηνή», θέλουν να πουν επίσης. Από τη μία ο Μητσοτάκης καδράρει αντίπαλο, προσδοκώντας ότι θα ενισχύσει τη γαλάζια συσπείρωση. Από την άλλη ο Ανδρουλάκης έχει κάθε λόγο να ποντάρει στο δίπολο ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, προσδοκώντας να δείχνει στην κοινή γνώμη ότι ο ίδιος και το κόμμα του μπορούν να αντιπαρατεθούν με όρους κυβερνησιμότητας.

Η ατζέντα;

Δεν συμφέρει καμία από τις δύο πλευρές να την οριοθετήσουν εκ των προτέρων. Ο καθένας άλλωστε θεωρεί ότι έχει τα δικά του ισχυρά «χαρτιά» για να πιέζει τον αντίπαλο, ενώ είναι τόσα πολλά και κρίσιμα τα ορόσημα που ακολουθούν – η Προεδρική εκλογή, για παράδειγμα, ή και η εκκίνηση της διαδικασίας της συνταγματικής αναθεώρησης-, που κανείς δεν θα θελήσει να δείξει ότι μπαίνει σε ένα πεδίο συνδιαλλαγής.

Τι σημαίνουν όλα αυτά;

Το ραντεβού της 4ης Δεκεμβρίου, το οποίο άργησε τρία χρόνια, δεν αναμένεται να ξεφύγει πολύ από την (αναγκαία και για τους δύο) σημειολογία της χειραψίας και της θεσμικότητας. Ίσως συμφωνήσουν ότι πρέπει να υπάρχει δυνατότητα συναίνεσης στα «μεγάλα», αλλά έτσι κι αλλιώς διαφωνούν με τον τρόπο που πρέπει να επιδιώκεται – έως και για την έννοια της συναίνεσης. Άλλωστε ούτε «μαζεύονται» εύκολα οι αποστάσεις που υπάρχουν ανάμεσά τους (το θέμα των παρακολουθήσεων άλλωστε έφερε βαθιά πόλωση και μεγάλη καψυποψία), ούτε θέλει κάποιος από τους δύο να τις μαζέψει στην παρούσα φάση.

Το ραντεβού, κοινώς, δεν αναμένεται να βρει τον Μητσοτάκη και τον Ανδρουλάκη σε θέση… «απ’ το τρακ τα λόγια μου τα ‘χω μπερδεμένα» που λέει και το τραγούδι, αλλά σε μια νέα αφετηρία συνεχών αντιπαραθέσεων εφ’ όλης της ύλης. Πρώτος σταθμός του νέου κύκλου, ο προϋπολογισμός, όταν ο πρωθυπουργός θα επιχειρήσει να κατοχυρώσει για τον εαυτό του τον ρόλο της μοναδικής υπεύθυνης δύναμης και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα προσπαθήσει να πετύχει όσο το δυνατόν πιο δυναμική πρεμιέρα στον νέο ρόλο του.

Headlines