Ήταν τα τέλη του Αυγούστου, όταν το κοινό χειροκροτούσε όρθιο επί 10 λεπτά. Μόλις είχε ολοκληρωθεί η προβολή της ταινίας «Maria» στο Φεστιβάλ της Βενετίας, με την Αντζελίνα Τζολί στον ρόλο της Μαρίας Κάλλας.

Από τότε πέρασαν περίπου τρεις μήνες, πολλοί ήταν αυτοί που θεώρησαν ότι έληξε η συζήτηση για το φετινό βραβεία  Όσκαρ Α΄γυναικείου ρόλου και σε λίγο καιρό θα μπορούμε όλοι να απολαύσουμε το φιλμ στις σκοτεινές αίθουσες.

Ωστόσο, έως εκείνη τη στιγμή, η Αντζελίνα Τζολί συνεχίζει να μας δίνει μικρές δόσεις από τη «Maria» – μικρές γεύσεις από τη σχέση της με τη Μαρία Κάλλας.

Κάτι τέτοιο έκανε και στη συνέντευξη που έδωσε στη Vogue Mexico για το τεύχος Δεκεμβρίου – εκεί που πόζαρε ως Αντζελίνα αλλά μίλησε ως Μαρία.

«Έπρεπε να αφήσω τη φωνή μου να ακουστεί… που όμως δεν ήταν μόνο δική μου, γιατί κουβαλούσε τον πόνο μου» θα πει η σταρ του Χόλιγουντ για τη Μαρία Κάλλας.

Η «σχέση» της με τη Μαρία Κάλλας

Δεν είναι η πρώτη φορά που η Αντζελίνα Τζολί μιλάει για τον κοινό πόνο που μοιράστηκε με τη Μαρία Κάλλας. Μιλώντας στο περιοδικό People, τον περασμένο Οκτώβριο, η σταρ του Χόλιγουντ είπε ότι μοιράζεται την ίδια «μοναξιά» με την Κάλλας, η οποία πιστεύει ότι πηγάζει από την εργασιακή της ηθική.

«Δεν θέλω να μιλήσω πάρα πολύ γι’ αυτό γιατί είναι πολύ προσωπικό, αλλά σίγουρα υπάρχει μοναξιά και εργασιακή ηθική», πρόσθεσε η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός.

«Μπορεί να είμαι πολλά πράγματα, αλλά είμαι πολύ σκληρά εργαζόμενη, σωστά; Είμαι ένας ατελής άνθρωπος, αλλά εργάζομαι πολύ σκληρά, όπως και εκείνη» τόνισε η Αντζελίνα Τζολί.

Το ξεκίνημα από την Ελλάδα

Πριν λίγο καιρό, η Αντζελίνα Τζολί είχε μιλήσει και για τα γυρίσματα της ταινίας, που ξεκίνησαν από την Ελλάδα.

«Η Μαρία Κάλλας ήταν πολύ ξεχωριστή, ξεκινήσαμε από την Ελλάδα και θεωρώ ότι ήταν κάτι συμβολικό που η ταινία αυτή άρχισε από την Ελλάδα, για πολλούς προφανείς λόγους. Μπορείς να το αισθανθείς, να νιώσεις αυτήν» είχε πει η Αντζελίνα Τζολί.

Όσο για τον σκηνοθέτη Πάμπλο Λαραΐν, τόνισε: «Προφανώς, το νερό, τα χρώματα, τα νησιά στο φόντο αλλά κυρίως το φως, πιστεύω, ως κινηματογραφιστής, ότι το φως έχει ιδιαίτερη σημασία και νομίζω ότι το φως στην Ελλάδα είναι ένα κομμάτι της ατμόσφαιρας που δεν μπορείς να κλέψεις. Πολλά πράγματα στις ταινίες μπορείς να κλέψεις, αλλά όχι το φως».