Τζον Πρέσκοτ – Έιπριλ Άσλεϊ: Ο «δεσμός» του πρώην αναπληρωτή πρωθυπουργού και του τρανς ειδώλου

Τα αφιερώματα στον Τζον Πρέσκοτ μετά το θάνατό του την περασμένη εβδομάδα επικεντρώθηκαν στην υποστήριξή του στο συνδικαλιστικό κίνημα και την πορεία του στο κόμμα των Εργατικών.

Αλλά θα πρέπει επίσης να επαινεθεί για τη σταθερή υποστήριξή του στα τρανς δικαιώματα, επηρεασμένος από την προσωπική του σχέση με την Άσλεϊ.

Και οι δύο ήταν περήφανοι βόρειοι: Ο Πρέσκοτ γεννήθηκε στο Πρέστατιν, η Έιπριλ στο Λίβερπουλ.

Ο Πρέσκοτ έμελλε να γίνει αναπληρωτής πρωθυπουργός, ενώ η Έιπριλ, λαμπερό μοντέλο και τρανς είδωλο. Και οι δύο προέρχονταν από φτωχές οικογένειες της εργατικής τάξης χωρίς ιδιαίτερη μόρφωση, ωστόσο και οι δύο είχαν πυγμή και αποφασιστικότητα – όπως και πολλά χαρίσματα.

Γνωρίστηκαν όταν ο Πρέσκοτ ήταν 15 ετών και η Έιπριλ – πριν από την επιβεβαίωση φύλου – 18, καθώς δούλευαν σε ένα μικρό ξενοδοχείο στη Βόρεια Ουαλία.

Τζον Πρέσκοτ – Έιπριλ Άσλεϊ: Ιστορία χρόνων

Η παιδική ηλικία της Άσλεϊ ήταν εξουθενωτική και δυσβάστακτη. Είχε φύγει από το σπίτι της για να γίνει βοηθός στο εμπορικό ναυτικό. Εξαιτίας της φανερής γυναικείας ταυτότητάς, είχε δεχθεί  σεξουαλικές επιθέσεις, ενώ για μια περίοδο νοσηλεύτηκε -έπειτα από απόπειρες αυτοκτονίας- σε ψυχιατρική κλινική, η οποία περιελάμβανε βάναυση θεραπεία με ηλεκτροσόκ.

Σφυρηλατώντας έναν δρόμο προς την ανεξαρτησία, η Έιπριλ άρχισε να εργάζεται σε παμπ και ξενοδοχεία. Ένα από αυτά ήταν το Talardy Hotel στο St Asaph.

Ο Πρέσκοτ θυμήθηκε αργότερα: «Εγώ ήμουν commis chef και εκείνος ήταν μπάρμαν για κοκτέιλ. Μπορούσες να καταλάβεις ότι [εκείνη] ήταν γκέι και διαφορετική. Έμπαινε στην τραπεζαρία φορώντας μια κουβέρτα σαν μακρύ φόρεμα».

Ο Πρέσκοτ είπε ότι βρήκε τη νεαρή Έιπριλ «εξωτική» – και στην Έιπριλ άρεσε επίσης.

Σχολίασε ότι «ήταν απίστευτα ωραίος και πολύ, πολύ όμορφος, σαν ένας νεαρός Μάρλον Μπράντο. Καταλαβαίνω γιατί η γυναίκα του, η Πολίν, τον ερωτεύτηκε. Ήταν κάτι παραπάνω από κομψός – ήταν γεροδεμένος. Ήταν απλά ένας υπέροχος νεαρός άνδρας».

Η Άσλεϊ και ο Πρέσκοτ μοιράζονταν το ίδιο σπίτι με έναν άλλο νεαρό υπάλληλο του ξενοδοχείου.

Οι δρόμοι τους χωρίστηκαν

Ο Πρέσκοτ πήγε στη θάλασσα ως καμαρότος στα πλοία της Cunard και ασχολήθηκε με τον συνδικαλιστικό κίνημα, κατά την άνοδο του στην πολιτική των Εργατικών. Η Άσλεϊ κατευθύνθηκε προς το γοητευτικό Παρίσι στα τέλη της δεκαετίας του 1950. Η δουλειά της στο νυχτερινό κέντρο Le Carrousel της επέτρεψε να εξοικονομήσει χρήματα για να πληρώσει για την πρωτοποριακή, και μάλιστα απειλητική για τη ζωή της, διαδικασία επιβεβαίωση φύλου στην Καζαμπλάνκα το 1960.

Η Άσλεϊ και ο Πρέσκοτ έχασαν επαφή για πολλά χρόνια. Ο Πρέσκοτ θυμήθηκε: «Τότε, πριν από μερικά χρόνια, είδα ένα βίντεο με την Έιπριλ να λέει στον πρωθυπουργό Τόνι Μπλερ “Γιατί δεν κάνεις κάτι για την αναγνώριση του φύλου!”. Έτσι βρήκα τη διεύθυνσή της και της έστειλα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Της έγραψα: ‘Ισως θυμάστε έναν νεαρό commis chef στο Talardy στο St Asaph; Λοιπόν, είμαι τώρα αναπληρωτής πρωθυπουργός και η επιθυμία σου έγινε πραγματικότητα’ ».

«Με βοήθησε τόσο πολύ»

Στις 27 Νοεμβρίου 2003, το νομοσχέδιο για την αναγνώριση του φύλου εισήχθη στη Βουλή των Λόρδων, ψηφίστηκε στη Βουλή των Κοινοτήτων στις 25 Μαΐου του επόμενου έτους και κατέστη νόμος την 1η Ιουλίου 2004.

Ο νόμος παρείχε στα τρανς άτομα νομική αναγνώριση, επιτρέποντάς τους να αλλάξουν το φύλο που καταγράφεται στο πιστοποιητικό γέννησής τους. Τα ενήλικα τρανς άτομα μπορούσαν να υποβάλουν αίτηση για πιστοποιητικό αναγνώρισης φύλου (GRC), εφόσον μπορούσαν να προσκομίσουν ιατρικές αποδείξεις για τη δυσφορία φύλου και να δώσουν λεπτομέρειες για τη θεραπεία τους. Έπρεπε επίσης να ζήσουν με το «κεκτημένο φύλο» τους για τουλάχιστον δύο χρόνια- και έπρεπε να υπογράψουν υπεύθυνη δήλωση ότι θα συνέχιζαν να το κάνουν.

Η Έιπριλ ήταν μεταξύ των πρώτων που υπέβαλαν αίτηση για GRC.

«Με βοήθησε τόσο πολύ», είπε. «Με τον Τόνι Μπλερ δεν έβγαλα άκρη. Αλλά όταν ήρθα σε επαφή με τον παλιό μου φίλο Τζον, τα πράγματα προχώρησαν πολύ γρήγορα. Μου έδειξε τη σωστή κατεύθυνση, φρόντισε να στείλω όλα τα έντυπα στους σωστούς ανθρώπους. Ήταν πάντα τόσο υποστηρικτικός».

Τα τελευταία χρόνια η Έιπριλ και ο Τζον κρατούσαν επαφή ανταλλάσσοντας χριστουγεννιάτικες κάρτες. Ένα χρόνο αφότου ο Πρέσκοτ είχε συγχαρεί μέσα από μια ανάρτηση στο Twitter για την Άσλεϊ για το Τάγμα της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, συναντήθηκαν ξανά στα εγκαίνια της πρωτοποριακής έκθεσης του Μουσείου του Λίβερπουλ το 2013, η οποία κατέγραφε την εκπληκτική ιστορία της ζωής της Άσλεϊ.

Η Άσλεϊ, η οποία έφυγε από τη ζωή το 2021, συγκινήθηκε βαθιά από τη χειρονομία και οι δυο τους επανέλαβαν τα χαρούμενα πειράγματα της νιότης τους.

*Με πληροφορίες από: Pink News | Tom Roberts |  Κεντρική φωτογραφία θέματος: Η Έιπριλ Άσλεϊ στο Human (1976)