Ο πολιτικός «τζόγος» της Μαρίν Λεπέν

Καθώς ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν επιχειρεί φυγή προς τα εμπρός από τα πλείστα όσα εσωτερικά προβλήματα προβάλλοντας το διεθνές προφίλ του –από το ουκρανικό μέχρι το μεσανατολικό– η ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν του υπενθυμίζει ότι βρίσκεται υπό πολιτική «ομηρία», ενόσω η ίδια είναι πλέον αντιμέτωπη με πιθανή στέρηση του δικαιώματος του εκλέγεσθαι, στην εν εξελίξει δίκη της για υπεξαίρεση ευρωπαϊκών κονδυλίων.

Με το κόμμα της, τον Εθνικό Συναγερμό, να είναι σε αναβρασμό για τον πιθανό αποκλεισμό της από την διεκδίκηση της προεδρίας το 2027, αφήνει εκβιαστικά ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο να ρίξει την κυβέρνηση, στηρίζοντας πρόταση δυσπιστίας μαζί με την αριστερή αντιπολίτευση του Νέου Λαϊκού Μετώπου -τον πραγματικό νικητή των πρόωρων εκλογών του Ιουνίου.

Πατάει πρακτικά τον «κάλο» της νεόκοπης (κόντρα στη λαϊκή ετυμηγορία) κεντροδεξιάς κυβέρνησης Μπαρνιέ, με αιτία ή αφορμή τον προϋπολογισμό λιτότητας του 2025 και «εφόσον το προσχέδιο παραμένει ως έχει».

Θέτει με αρχηγικό προφίλ «κόκκινες γραμμές», μεταξύ άλλων βάζοντας βέτο στην αύξηση των φόρων στην ηλεκτρική ενέργεια και απαιτώντας τιμαριθμική αναπροσαρμογή των συντάξεων και μια ξεκάθαρη οικονομική πολιτική «για το μεταναστευτικό, για τη λειτουργία του κράτους».

«Θα δούμε αν οι επισημάνσεις θα φέρουν πρόοδο», υπογράμμισε η Μαρίν Λεπέν κατά την τελευταία συνάντησή της με τον Γάλλο πρωθυπουργό, στις αρχές της εβδομάδας, σκιαγραφώντας ένα εν εξελίξει πολιτικό παζάρι.

Σε αυτό το πλαίσιο συμπεριλαμβάνεται και η υιοθέτηση αναλογικού συστήματος για τις επόμενες βουλευτικές εκλογές, που συνταγματικά δεν μπορούν να γίνουν πριν από τον επόμενο Ιούνιο.

Σε κάθε περίπτωση, υποστήριξε, «αν αυτός ο προϋπολογισμός δεν περάσει, θα ισχύει ο προϋπολογισμός του περασμένου έτους».

Αυτά, την ώρα που η Γαλλία -δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης- βρίσκεται στο χείλος του δημοσιονομικού γκρεμού.

«Γάμος-κηδεία» αναγράφεται σε αφίσα με τον Γάλλο πρόεδρο Μακρόν και την επικεφαλής της Κ.Ο. του ακροδεξιού Εθνικού Συναγερμού, Μαρίν Λεπέν, δίπλα σε ένα αυτοκόλλητο του «Νέου Λαϊκού Μετώπου» (EPA/MOHAMMED BADRA)

Οικονομική ρευστότητα, πολιτικά παζάρια

Το προσχέδιο του νέου γαλλικού προϋπολογισμού σκιαγραφεί ένα πρόγραμμα αυστηρής λιτότητας, με περικοπές δαπανών και αυξήσεις φόρων, συνολικού ύψους 60 δισεκατομμυρίων ευρώ.

Με τις Βρυξέλλες να έχουν ήδη αρχίσει από τον Ιούνιο τη διαδικασία περί υπερβολικού ελλείμματος (και) κατά της Γαλλίας, έχει ως στόχο τη μείωση του ελλείμματος στο 5% του ΑΕΠ μέχρι το τέλος του 2025 και στο 3%, μέχρι το 2029.

Δεδομένου ωστόσο ότι η διορισμένη από τον πρόεδρο Μακρόν κυβέρνηση Μπαρνιέ δεν έχει κοινοβουλευτική πλειοψηφία, οι συζητήσεις για τον γαλλικό νέο προϋπολογισμό σέρνονται εδώ και ημέρες στα «πόδια» της Λεπέν.

Αυτό που στο μεσοδιάστημα δείχνει να έχει πρακτικά ανατρέψει τις -τύποις πια (και) στη Γαλλία- πολιτικά «ανίερες» συμπράξεις με την ακροδεξιά είναι η δίκη της Μαρίν Λεπέν και άλλων μελών της Εθνικού Συναγερμού για διαφθορά.

Στις 13 Νοεμβρίου, έπειτα από μια δίκη έξι εβδομάδων, η εισαγγελία του Παρισιού ζήτησε την καταδίκη της Λεπέν σε πενταετή φυλάκιση (τα τρία με αναστολή), στέρηση του δικαιώματος του εκλέγεσθαι για πέντε χρόνια και επιβολή οικονομικού προστίμου ύψους 300.000 ευρώ.

Εισηγήθηκε μάλιστα η ποινή να είναι άμεσα εφαρμόσιμη, ακόμη και με την αναμενόμενη άσκηση έφεσης.

Με την τελική ετυμηγορία να αναμένεται στις 31 Μαρτίου, το διακύβευμα είναι υψηλό για τη γαλλική ακροδεξιά, την εγχώρια πολιτική σκηνή και τις προεδρικές εκλογές του 2027.

Στον Εθνικό Συναγερμό επικρατεί ήδη αναταραχή, καθώς ο δημοφιλής 29χρονος «εκλεκτός» της Λεπέν -πλην ατυχήσας εκλογικά τον Ιούνιο και έκτοτε αμφισβητούμενος εσωκομματικά- Ζορντάν Μπαρντελά σπεύδει να πάρει θέση στη διεκδίκηση για το Μέγαρο των Ηλυσίων.

Τούτων λεχθέντων, αναλυτές διαβλέπουν ένα δυνητικό «μάλε βράσε» για τη γαλλική ακροδεξιά, με μια πιθανή πολιτικο-οικονομική κρίση να κινδυνεύει να της γυρίσει μπούμερανγκ.

Πλακάτ απεικονίζει τον Γάλλο πρόεδρο Μακρόν ως βασιλιά, σε διαδηλώσεις κατά της χρήσης του συνταγματικού άρθρου 49.3 για έγκριση νομοσχεδίων χωρίς ψηφοφορία στη Βουλή (REUTERS/Nacho Doce)

Η Ευρώπη στα «σχοινιά»

«Στην ουσία, η Μαρίν Λεπέν ταλαντεύεται μεταξύ δύο ταυτοτήτων», σχολιάζει η εφημερίδα La Liberation.

«Είναι η ηγέτιδα ενός ιστορικά αντισυστημικού κόμματος -και αποδέκτης μεγάλου μέρους της λαϊκής ψήφου, λόγω του λαϊκισμού της- και [προσώρας] η ακροδεξιά υποψήφια για το Μέγαρο των Ηλυσίων, η οποία πρέπει να προσεταιριστεί μέρος των ψήφων της Δεξιάς, αν θέλει να κερδίσει έπειτα από τρεις διαδοχικές αποτυχίες» στη διεκδίκηση της γαλλικής προεδρίας.

Εντείνοντας τις πιέσεις, που πρακτικά φέρνουν τον πρόεδρο Μακρόν στα «σχοινιά», η Λεπέν έδωσε προθεσμία έως τις 2 Δεκεμβρίου στον -εμφανιζόμενο πλέον διαλλακτικότερο- Γάλλο πρωθυπουργό για την ικανοποίηση των αιτημάτων της ακροδεξιάς για τον προϋπολογισμό του 2025, τα περιθώρια για την τελική έγκριση του οποίου όλο και στενεύουν.

Η σχετική ψηφοφορία αναμένεται έως τις 20 Δεκεμβρίου, όμως συναφή κρίσιμα νομοσχέδια θα αρχίσουν να καταφθάνουν από τη Γερουσία στη διχασμένη Βουλή ήδη από τις 4 του μήνα.

Εφόσον δεν εξασφαλίσει τη στήριξη της Λεπέν, η κυβέρνηση Μπαρνιέ θα καταφύγει για την έγκρισή τους στη χρήση του συνταγματικού άρθρου 49.3, παρακάμπτοντας την κοινοβουλευτική διαδικασία.

Πρόκειται ωστόσο για φαύλο κύκλο, καθώς η κίνηση αυτή θα πυροδοτήσει προτάσεις δυσπιστίας, σε ένα κοινοβουλευτικό τοπίο «κινούμενης άμμου».

Η ύστατη προσπάθεια του πρωθυπουργού Μπαρνιέ να βρει κοινοβουλευτικό «σωσίβιο» στους Σοσιαλιστές, διασπώντας το «Νέο Λαϊκό Μέτωπο», έπεσε στο κενό.

Όμως οι ρωγμές στους κόλπους της αριστερής συμμαχίας δείχνουν να βαθαίνουν, με θέσεις που δείχνουν ασυμβίβαστες για την επόμενη ημέρα «επόμενη μέρα».

Και δη ως προς κυοφορούμενα σενάρια δημιουργίας κυβερνητικού αδιεξόδου, με εξώθηση του Γάλλου προέδρου σε παραίτηση, δυόμισι χρόνια πριν από τη λήξη της δεύτερης θητείας του.

Το σκηνικό συνδιαμορφώνουν η πολιτική ρευστότητα στην Ευρώπη, ενόψει των πρόωρων εκλογών στη Γερμανία της πολυκρίσης και τα νέα δεδομένα -από το διατλαντικό εμπόριο και την ευρωπαϊκή οικονομία, μέχρι το ΝΑΤΟ και τον πόλεμο στην Ουκρανία- που σηματοδοτεί η δεύτερη προεδρία Τραμπ στις ΗΠΑ.