H παγίδα του «Κανένα»

Οσες δημοσκοπήσεις έχουν δει το φως της δημοσιότητας το τελευταίο διάστημα καταλήγουν σε παρόμοια συμπεράσματα σε ότι αφορά στον δείκτη καταλληλότητας. Στην τελευταία, από την Metron Analysis για το Mega, ο «Κανένας» κερδίζει με 34% τον Κυριάκο Μητσοτάκη, που πιάνει 30%, ενώ οι αντίπαλοί του μετρούνται σε μονοψήφια ποσοστά, με μεγαλύτερο του Νίκου Ανδρουλάκη στο 8%.

Το πρώτο συμπέρασμα είναι εύκολο: δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί, σ’ αυτήν την φάση, να «χτυπήσει» τον Μητσοτάκη. Κανένας που να θεωρείται έτοιμος, τουλάχιστον.

Η αυξητική τάση του «Κανένα», όμως, έχει δύο αναγνώσεις -και η δεύτερη λέει πως ένα μεγάλο μέρος όσων απαντούν προτιμούν να μην πουν «Μητσοτάκης», ακόμα κι αν αυτό σημαίνει πως δεν θα πουν κανένα όνομα.

Υπήρξε ξανά στο πρόσφατο παρελθόν εποχή στην Ελλάδα που ο «Κανένας» κέρδιζε έδαφος, όμως η αλήθεια είναι ότι δεν μοιάζει με την σημερινή: το αντισυστημικό κύμα που γέννησε η λιτότητα την περασμένη δεκαετία και λειτούργησε επιβαρυντικά για όλο το πολιτικό σύστημα δεν υπάρχει πια -κι αν ένα καινούριο κύμα έρθει στις ακτές μας από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού και πάλι δεν θα έχει τα ίδια χαρακτηριστικά που είχε τότε.

Ο Κανένας ως καμπανάκι, ως ευκαιρία και ως παγίδα

Ο «Κανένας» είναι ένδειξη για τον σημερινό ένοικο του Μεγάρου Μαξίμου, γιατί «μετράει» μια δυνητικά επικίνδυνη τάση, η οποία ωστόσο είναι υπό έλεγχο όσο κανείς δεν καρπώνεται το ποσοστό αποδοκιμασίας σε επίπεδο ηγετικού προσώπου.

Είναι όμως και ευκαιρία για τον νέο πρόεδρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, γιατί ένα ακροατήριο που δεν έχει ακόμα εκφραστή σε κανέναν από τους αντιπάλους του είναι πολύ πιο εύκολο να το προσεγγίσει, ειδικά όσο ο χρόνος μέχρι την κάλπη θα μειώνεται.

Ο «Κανένας», ωστόσο, κρύβει παγίδες και για τους δύο. Αυτός που προηγείται κινδυνεύει να θεωρήσει την κυριαρχία του δεδομένη, να επαναπαυθεί στην έλλειψη αντιπάλου, να υποεκτιμήσει το ρεύμα της στιγμής και την ζημιά που κάνει η αλαζονεία -που μπορεί να μην φαίνεται στα λόγια, φαίνεται όμως στο ύφος.

Αυτός που έπεται κινδυνεύει να πιστέψει πως ο δείκτης δεν έχει σημασία, πως η «καταλληλότητα» χτίζεται μόνο με την εμπειρία, παίρνοντας παραδείγματα πρωθυπουργών που εξελέγησαν χωρίς ποτέ σχεδόν να τον κερδίσουν. Επειδή όμως το ΠΑΣΟΚ κοντράρεται με τη ΝΔ προσφέροντας ένα εναλλακτικό πρόγραμμα διακυβέρνησης, με συγκεκριμένα στοιχεία και κοστολογημένες θέσεις, τόσο ο ίδιος όσο και το κόμμα του δεν μπορούν να χάνουν αυτή την ευκαιρία να θεωρούνται αξιόπιστοι.

Αυτά όμως έχουν οι μεταβατικές περίοδοι.