Ο Χιου Γκραντ στρέφεται στον τρόμο με την ταινία «Heretic» (Αιρετικός), στην οποία υποδύεται ένα αρπακτικό που αιχμαλωτίζει δύο Μορμόνους ιεραπόστολους. «Ο κόσμος έχει μια εικόνα για μένα βασισμένη στους χαρακτήρες των ταινιών του Ρίτσαρντ Κέρτις και δεν είμαι τέτοιος», εξομολογείται.

Ο Χιου Γκραντ δεν είναι άνθρωπος που μπορεί να διαψευστεί. Και ακόμη λιγότερο όταν πρόκειται για τον εαυτό του. «Αυτό που συμβαίνει είναι ότι έχετε μια εικόνα για μένα βασισμένη στους χαρακτήρες των ταινιών του Ρίτσαρντ Κέρτις και δεν είμαι έτσι. Στην πραγματικότητα, αυτός ο γοητευτικός Άγγλος είναι μια αυτοπροσωπογραφία του Ρίτσαρντ», λέει ο ηθοποιός με ένα χαμόγελο απ’ άκρη σ’ άκρη, που ταυτόχρονα σε κάνει να παγώνει το αίμα σου.

«Αυτός ο Χιου είναι στην πραγματικότητα ο Ρίτσαρντ»

Ο Κέρτις, ένας από τους καλύτερους φίλους του και στον οποίο ο Γκραντ απένειμε τιμητικό Όσκαρ στις 18 Νοεμβρίου, είναι ο σεναριογράφος ή/και σκηνοθέτης των ταινιών «Τέσσερις γάμοι και μια κηδεία», «Notting Hill» και «Love Actually». «Αυτός ο Χιου είναι στην πραγματικότητα ο Ρίτσαρντ».

Ας γυρίσουμε στο παγωμένο χαμόγελο… Ο Γκραντ έχει χρησιμοποιήσει αυτό το χαμόγελο για το «Heretic», το πρώτο του βήμα στον κινηματογράφο τρόμου, όπου υποδύεται έναν φιλικό τύπο που δέχεται στο σπίτι του την κατηχητική ομιλία δύο νεαρών Μορμόνων ιεραποστόλων, οι οποίοι σύντομα θα ανακαλύψουν ότι αυτός, που είναι ειδικός στη θεολογία και τη φιλοσοφία και θέλει να αντιμετωπίσει τις πεποιθήσεις τους -ο αιρετικός του τίτλου- είναι στην πραγματικότητα ένα αρπακτικό που παίζει με δύο ακόμη θύματα που πρόκειται να καταπιεί.

«Αισθάνομαι πολύ πιο κοντά… μοιάζω περισσότερο με τους χαρακτήρες της Μπρίτζετ Τζόουνς ή του About a Boy» λέει αντιφατικά ο Χιου Γκραντ, χωρίς ποτέ να ξέρεις αν μιλάει σοβαρά ή ειρωνεύεται.

«Ο πατέρας μου μας έσερνε στην αγγλικανική εκκλησία. Ώσπου μια μέρα, όταν ήμουν 12 ετών, επαναστατήσαμε και είπαμε: “Αυτό ήταν”»

To trailer του Heretic 

Ο άθεος Χιου Γκραντ

Ως παιδί, ο Χιου Γκραντ και ο αδελφός του, ένας τραπεζίτης που ζει τώρα στη Νέα Υόρκη, πήγαιναν στη λειτουργία «κάθε Κυριακή».

«Ο πατέρας μου μας έσερνε στην αγγλικανική εκκλησία. Ώσπου μια μέρα, όταν ήμουν 12 ετών, επαναστατήσαμε και είπαμε: “Αυτό ήταν”. Και κοίταξε τη μητέρα μου και είπε: ‘Λοιπόν, τα αγόρια έχουν δίκιο. Μας ζήτησε τα βιβλία που είχαμε από τον βιολόγο Ρίτσαρντ Ντόκινς και έγινε άθεος.

»Και για χρόνια έστελνε αντίγραφα ως δώρα στις θείες μου, οι οποίες ήταν πολύ ευσεβείς».

Για να απολαύσει κανείς το «Heretic», είναι απαραίτητο να έχει θρησκευτικές πεποιθήσεις; «Όχι, για όνομα του Θεού, πρέπει απλώς να το παρακολουθήσετε για να διασκεδάσετε. Δεν είναι μια ταινία για τον ευαγγελικό ρατσισμό».

Δύσκολο να καταλάβει κανείς αν ο Γκραντ απαντά ή κάνει αστεία για να δει ποιο από τα δύο λειτουργεί.

«Κάθε μέρα είμαι πιο πεπεισμένος ότι το διαδίκτυο μας κατέστρεψε, ότι ήμασταν καλύτερα σε αυτόν τον κόσμο»

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Hugh Grant (@hughgrantphotos)

Ο Χιου Γκραντ που έχει δημιουργήσει ο Ρίτσαρντ Κέρτις

Με την πάροδο των χρόνων, η καριέρα του Χιου Γκραντ διευρύνθηκε: από έναν δειλό άνθρωπο που παραπαίει στα συναισθηματικά σταυροδρόμια, έχει υποδυθεί κάθε είδους πολιτικούς, μαφιόζους, εγκληματίες, αληθινά ιστορικά πρόσωπα…

Είναι ο τέλειος ηθοποιός για να υποδυθεί οποιονδήποτε Άγγλο; «Φέρνω το αποτύπωμα εκείνου του Άγγλου που άφησε ο Ρίτσαρντ στην καριέρα μου πριν από 25 χρόνια», επιμένει προς υπεράσπισή του.

Πιο σοβαρά, λέει για τον φίλο του: «Ο Ρίτσαρντ είναι ένας άνθρωπος που πιστεύει ότι ο κόσμος μπορεί να γίνει καλύτερος και γι’ αυτό όταν γράφει σκέφτεται πολύ αν αξίζει να γράψει άλλο ένα δράμα με φόνους».

Μήπως μερικές φορές λείπει στον Γκραντ να έχει ένα ταλέντο σαν τον Κέρτις να του ψιθυρίζει σπουδαίες ατάκες; «Μην ανησυχείτε, ξέρω ήδη πώς να ψιθυρίζω τις ατάκες μου μόνος μου».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Hugh Grant (@hughgrantphotos)

«Ένας φόβος που ανακινείται από τον αλγόριθμο;»

Το «Heretic» απεικονίζει έναν τρομακτικό κόσμο, όπου κανείς δεν είναι ασφαλής, όπου οι φόβοι μπορούν να μπουν από την πόρτα του σπιτιού σας ή να παραμονεύουν για τους επισκέπτες μόλις μπουν μέσα.

«Ωστόσο, είναι ο σημερινός κόσμος», συλλογίζεται ο ηθοποιός, «πιο τρομακτικός από ό,τι ήταν πριν από 20, 50 ή 100 χρόνια; Ή είναι ένας φόβος που ανακινείται από τον αλγόριθμο;».

Εκείνη τη στιγμή, ο Χιου Γκραντ, φορώντας ένα στενό μπλε κοστούμι, ένα λευκό πουκάμισο και με χιονισμένο, σχεδόν ημιδιαφανές δέρμα, όπως αυτό του άλλου μεγάλου Άγγλου του κινηματογράφου, του Κόλιν Φερθ, βαράει τα δάχτυλά του στα γόνατά του και ανασηκώνει τους ώμους του.

«Ξέρετε τι μου λείπει; Όταν δεν υπήρχε το διαδίκτυο»

Σας ανησυχεί το πέρασμα του χρόνου; Αφήνετε τον εαυτό σας να σας κυριεύσει η μελαγχολία; «Όχι, όχι. Ζω μια πολύ ευχάριστη ζωή. Το μόνο πράγμα που με κάνει να νιώθω άσχημα είναι όταν το κινητό μου δημιουργεί ένα από αυτά τα μουσικά μοντάζ με φωτογραφίες από χρόνια πριν και σκέφτεσαι: “Ουάου, κοίτα πόσο ευτυχισμένος ήμουν τότε”. Ξέρετε τι μου λείπει; Όταν δεν υπήρχε το διαδίκτυο».

Ξεσπά σε γέλια και κοιτάζει τον συνομιλητή του κατάματα, ίσως επειδή οι πιο περίπλοκες στιγμές της ιδιωτικής του ζωής, συμπεριλαμβανομένης της σύλληψής του στο Λος Άντζελες με μια πόρνη, συνέβησαν πριν από την ψηφιακή πανταχού παρουσία.

«Κάθε μέρα είμαι πιο πεπεισμένος ότι το διαδίκτυο μας κατέστρεψε, ότι ήμασταν καλύτερα σε αυτόν τον κόσμο».

*Με στοιχεία από elpais.com | Αρχική Φωτό: REUTERS

Headlines