Οι τρεις προϋποθέσεις για μια ειρήνη στην Ουκρανία που θα στηρίξουν οι ΗΠΑ

Σε μια κατάσταση όπως αυτή της κατεχόμενης Κύπρου, μετά την εισβολή φαίνεται να προσβλέπει το Κρεμλίνο, στον απόηχο του νερώματος του κρασιού του Κιέβο, όσον αφορά τις συνθήκες τερματισμού τα σύγκρουσης που ξέσπασε μετά το 2014 στην Ουκρανία και κορυφώθηκε με τη ρωσική εισβολή το 2022.

Αυτό αναφέρει σε ανάλυσή του στο βρετανικό Upherd ο Βρετανός δημοσιογράφος, πολιτικός αναλυτής και επισκέπτης καθηγητής στο King’s College του Λονδίνου Ανατόλ Λίβεν.

Ο Βρετανός αναλυτής τονίζοντας ότι οι τελευταίες προτάσεις του Προέδρου Ζελένσκι για τον τερματισμό των μαχών στην Ουκρανία περιέχουν κάποιες ελπιδοφόρες υποδείξεις για ειρηνική διευθέτηση, λέει πως είναι σημαντικό που ο Ζελένσκι παραδέχεται ότι οι περιοχές της Ουκρανίας που κατέχει τώρα η Ρωσία θα παραμείνουν υπό τον de facto έλεγχο της Ρωσίας.

Σύμφωνα με πηγές του ρωσικού κατεστημένου, που επικαλείται ο Λίβεν, η Μόσχα γνωρίζει ότι δεν περιμένει να της αναγνωρίσουν νομικά την κατοχή της σε ουκρανικά εδάφη, καθώς οι βασικοί εταίροι της στους BRICS επίσης δεν θα αναγνωρίσουν ποτέ επίσημα τη ρωσική κυριαρχία.

«Δεδομένης της ιδεολογίας του Trump America First, είναι εξαιρετικά απίθανο να δεχτεί την Ουκρανία στο NATO

«Μάλλον, η Μόσχα ελπίζει σε μια κατάσταση όπως αυτή της Κύπρου, όπου οι συνομιλίες για την επανένωση έχουν διαρκέσει επί μισό αιώνα μέχρι να ξεχαστεί το θέμα» υπογραμμίζει ο Βρετανός αναλυτής.

Υπενθυμίζεται ότι η Άγκυρα προωθεί τη νομική αναγνώριση των κατεχόμενων, μετά την ίδρυση του ψευδοκράτους, ακρωτηριάζοντας επίσημα την Κυπριακή Δημοκρατία, μετά την στρατιωτική κατάκτηση του βόρειου τμήματος της νήσου.

Στο ουκρανικό ο Ζελένσκι ξεκαθάρισε μεν ότι δεν θα υπάρξει νομική αναγνώριση από την Ουκρανία ή τη Δύση των ρωσικών προσαρτήσεων, αλλά το θέμα θα αφεθεί για μελλοντική διαπραγμάτευση.

Δεύτερη παραδοχή

Επίσης, άλλη μια σημαντικά παραδοχή του Ουκρανού προέδρου, σύμφωνα με τον Βρετανό αναλυτή, είναι ότι καμία δυτική δύναμη δεν προσφέρει αυτό που επιθυμεί διακαώς η χώρα του, δηλαδή ένταξη στο ΝΑΤΟ ή μια «ομπρέλα του ΝΑΤΟ» για το 80% της Ουκρανίας που δεν κατέχεται από τη Ρωσία.

«Δεδομένης της ιδεολογίας του Trump America First, είναι εξαιρετικά απίθανο να το κάνει ποτέ. Η αποδοχή ενός νέου μέλους του ΝΑΤΟ απαιτεί επίσης την ομόφωνη συναίνεση των υφιστάμενων μελών. Η Ουγγαρία σίγουρα θα ασκήσει βέτο. Τουρκία μάλλον(;) και λόγω των εσωτερικών πολιτικών κρίσεων, οι μελλοντικές πολιτικές της Γαλλίας και της Γερμανίας είναι εξαιρετικά ασαφείς» αναφέρει ο Λίβεν.

Αδύνατες ακόμα και οι εγγυήσεις

Πέραν όμως της ένταξης στο NATO, που αποκλείεται, αυτό που μένει είναι οι διμερείς εγγυήσεις από μεμονωμένα μέλη του ΝΑΤΟ που ζητάει ο Ζελένσκι. Ωστόσο, η παρουσία δυτικών στρατευμάτων, όπως επιθυμεί το Κίεβο, θεωρείται εξίσου κακή με την ένταξη στο ΝΑΤΟ, για τους Ρώσους γιατί εν μέρει επειδή θα έδινε στους Ουκρανούς την ευκαιρία να προκαλέσουν έναν νέο πόλεμο για να ανακτήσουν τα χαμένα εδάφη τους, στον οποίο οι δυτικές δυνάμεις θα εμπλέκονταν αμέσως.

«Ως εκ τούτου, το ζήτημα των εγγυήσεων προς την Ουκρανία είναι ίσως το πιο δύσκολο από όλα αυτά που θα πρέπει να επιλυθούν στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις. Η δυσκολία που προσθέτει είναι ότι είναι μπερδεμένο με το ρωσικό αίτημα για ουκρανική «αποστρατικοποίηση» παρατηρεί ο Ανατόλ Λίβεν, υπογραμμίζοντας πως το σημείο εκκίνησης των ΗΠΑ και της Ουκρανίας πρέπει να είναι ότι σχεδόν κάθε δυτική κυβέρνηση, και τεράστιες πλειοψηφίες δυτικών πληθυσμών, έχουν κατηγορηματικά αποκλείσει το ενδεχόμενο να πολεμήσουν με τη Ρωσία για χάρη της Ουκρανίας. «Αυτό σημαίνει ότι οι απόλυτες δυτικές εγγυήσεις για την ασφάλεια της Ουκρανίας είναι ipso facto αδύνατες».

Τι μπορεί να γίνει

Τρία πράγματα είναι, ωστόσο, δυνατά, ώστε να αποτελέσουν τη βάση για τις ειρηνευτικές προτάσεις των ΗΠΑ και την ευρωπαϊκή επιρροή σε αυτές τις προτάσεις, σύμφωνα με τον Βρετανό αναλυτή.

Πρώτον, να απαγορευθούν οι πύραυλοι μεγάλου βεληνεκούς που μπορούν να πλήξουν βαθιά τη Ρωσία, αλλά οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ θα πρέπει να δεσμευτούν να παρέχουν μόνιμα στην Ουκρανία τα ισχυρότερα δυνατά αμυντικά όπλα και τη μέγιστη βοήθεια για τη δημιουργία των αμυντικών της γραμμών. Δεδομένου του πλεονεκτήματος που δίνουν τα σύγχρονα όπλα στην άμυνα και των τεράστιων δυσκολιών και απωλειών που έχουν βιώσει τόσο η Ρωσία όσο και η Ουκρανία, στην προσπάθεια να σπάσουν τις προετοιμασμένες άμυνες, αυτό θα ήταν ένα τρομερό εμπόδιο στη μελλοντική ρωσική επιθετικότητα, λέει ο Λίβεν.

Δεύτερον, προτείνει να ανασταλούν ορισμένες δυτικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας, όπως η απαγόρευση των εισαγωγών φυσικού αερίου, -που έχει πλήξει περισσότερο τη Γερμανία παρά τη Ρωσία- και τον αποκλεισμό της Ρωσίας από το τραπεζικό σύστημα Swift. Ωστόσο, αυτές οι κυρώσεις δεν θα τερματίζονταν αλλά θα αναστέλλονταν, με την επίσημη προϋπόθεση ότι θα επέστρεφαν αυτόματα εάν η Ρωσία ξεκινήσει νέο πόλεμο.

Τέλος, ο Λίβεν λέει πως οποιαδήποτε ειρηνευτική συμφωνία, ενώ γίνονται οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Ουάσιγκτον, Μόσχας και Κιέβου, θα πρέπει να επικυρωθεί επίσημα από τον ΟΗΕ τους Brics. Δεδομένης της προσπάθειας που έχει καταβάλει η Ρωσία για να προσελκύσει τις μη δυτικές χώρες, η υποστήριξή τους για μια ειρηνευτική διευθέτηση θα αποθάρρυνε επίσης έντονα τη Ρωσία από μελλοντική επίθεση.