Κρίση χρέους: Είναι η Γαλλία, η Ελλάδα του 2010 για την Ευρωζώνη;

Σε αναταραχή βρίσκεται η Γαλλία κάτι που αποτυπώνεται στις αγορές με το spread των βασικών ομολόγων να φτάνει σε υψηλό 12 ετών. Ο κίνδυνος η χώρα να μείνει χωρίς ψηφισμένο προϋπολογισμό έως τις 31 Δεκεμβρίου βάζει δύσκολα…

Ο κίνδυνος το κράτος να μη είναι σε θέση να πληρώσει τους δημόσιους υπαλλήλους, τους προμηθευτές της κυβέρνησης ή τους αναγκαίους λογαριασμούς είναι υπαρκτός.

Τεντώνουν το σχοινί στη Γαλλία και αν σπάσει θα παρασύρει όλη την Ευρωζώνη

Με το κόστος δανεισμού να φτάνουν στα ίδια επίπεδα με τα ελληνικά η Capital Economics θέτει το ερώτημα: «Είναι η Γαλλία η νέα Ελλάδα»;

Είναι η Γαλλία η Ελλάδα του 2010;

Το γαλλικό… μνημόνιο

Η ελληνική κρίση χρέους απέτρεψε τις ελληνικές κυβερνήσεις να δανειστούν με χαμηλά επιτόκια από τις διεθνείς αγορές οδηγώντας στην επακόλουθη αδυναμία αποπληρωμής του δημόσιου χρέους. Η κρίση είχε και κοινωνικές επιπτώσεις με την ανεργία να εκτοξεύεται, τα εισοδήματα να μειώνονται και το βιοτικό επίπεδο να φθίνει.

Η Ελλάδα του 2010 βρέθηκε στο χείλος του γκρεμού και οδήγησε συνολικά την Ευρωζώνη σε περιπέτειες. Αυτή τη φορά η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία στη Γηραιά ήπειρο ξυπνά μνήμες 2010.

«Θα ήταν λογικό για τους Γάλλους υπουργούς Οικονομικών να μελετούν την Ελλάδα» είπε από το βήμα του 4ου OT FORUM ο Ευάγγελος Βενιζέλος που «κουβαλά» συσσωρευμένη πείρα από τη διαχείριση της ελληνικής κρίσης χρέους. Με τον γαλλικό προϋπολογισμό (2025) να βρίσκεται στον «αέρα» ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ εξήγησε πως «ο Γάλλος πρωθυπουργός ουσιαστικά πρότεινε ένα εσωτερικό μνημόνιο» φανερώνοντας και το βάθος του προβλήματος.

Οι διαφορές με την Ελλάδα

Τι λένε όμως οι ειδικοί; Υπάρχει περίπτωση να δούμε τη Γαλλία να λυγίζει υπό το βάρος του φουσκωμένου ελλείμματος;

«Από πολλές απόψεις η κατάσταση στη Γαλλία είναι πολύ λιγότερο ανησυχητική από ό,τι πριν από 15 χρόνια», σχολιάζουν οι αναλυτές της Capital Economics, υπενθυμίζοντας ότι «το ελληνικό έλλειμμα ήταν στο 15% του ΑΕΠ και όχι στο 6% όπως είναι τη Γαλλίας. Επιπλέον οι προοπτικές ανάπτυξης της Ελλάδας ήταν πολύ χειρότερες και η χώρα χρειάστηκε να πετύχει μία τεράστια προσαρμογή (14%) στο πρωτογενές της αποτέλεσμα μέσα σε μόλις τέσσερα χρόνια (2013 – 2016), ενώ η Γαλλία χρειάζεται μία προσαρμογή της τάξης του 3%».

Στην εξίσωση θα πρέπει να συνυπολογίσουμε και την αλλαγή αρχιτεκτονικής της Ευρωζώνης. Η Ελλάδα αποτέλεσε εφαλτήριο για να αλλάξει, να θωρακιστεί σε μεγαλύτερο βαθμό σε σχέση με το 2010. Η ΕΚΤ έχει τα εργαλεία να στηρίξει τη Γαλλία – εφόσον όμως παρέμβει εγκαίρως – αποτρέποντας τη διάχυση της κρίσης και το σημαντικότερο όλων η Γαλλία δύσκολα θα είχε την πολιτική αντιμετώπιση, που είχε η Ελλάδα.

Βεβαίως, αν η κατάσταση παρεκτραπεί της γαλλικής οικονομία είναι τέτοιο που θα συμπαρασύρει με ορμή όλη την Ευρώπη και οι συνέπειες θα είναι πολύ βαρύτερες για όλους. Αλλά δεν αναμένεται κάτι τέτοιο.

Κατά την εκτίμηση του Politico, ο πήχης για τις παρεμβάσεις της ΕΚΤ φαίνεται να είναι υψηλός και οι προϋποθέσεις για αυτές σίγουρα δεν έχουν ακόμη δημιουργηθεί. 

Το δημοσιονομικό έλλειμμα της Γαλλία υπερβαίνει το 6%.

Παιχνίδια με τη «φωτιά»

Στη Γαλλία όσο μεγαλώνει η πολιτική αβεβαιότητα, τόσο μεγαλύτερος γίνεται ο κίνδυνος. Ως αποτέλεσμα αυτών το βάρος του χρέους μεγαλώνει και ο κίνδυνο να περιοριστεί η δυνατότητα ουσιαστικής παρέμβασης τα επόμενα χρόνια. Το δημοσιονομικό έλλειμμα, το οποίο σήμερα υπερβαίνει το 6% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ), θα συνεχίσει να διογκώνει το δημόσιο χρέος, το οποίο ήδη ανέρχεται σε 3,2 τρισεκατομμύρια ευρώ και η χρηματοδότησή του γίνεται όλο και πιο δαπανηρή.

Αλλά, η Capital Economics δεν προβλέπει μια πλήρη κρίση δημόσιου χρέους στη Γαλλία σε αυτό το στάδιο. Βλέπει όμως ότι το spread των κρατικών ομολόγων της σε σχέση με τη Γερμανία και άλλες κυβερνήσεις της ευρωζώνης θα αυξηθεί περαιτέρω.

«Μια μεγάλη κρίση δημόσιου χρέους στη Γαλλία, με τα spreads να διευρύνονται σε 200 μονάδες βάσης ή περισσότερο και να μην δείχνουν σημάδια σταθεροποίησης, θα ήταν απειλή για την ευρωζώνη και θα απαιτούσε ένα νέο» που θα επέτρεπε να γίνει «ό,τι χρειάζεται» για να αποτραπούν τα χειρότερα.

Μια πολύ διαφορετική κατάσταση

Φυσικά, πέραν της τεχνοκρατικής αντιμετώπισης του προβλήματος υπάρχει και η κοινωνία που «βράζει». Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, κάνοντας τον παραλληλισμό Γαλλίας – Ελλάδας, σημείωσε με νόημα. «Η ελληνική κοινωνία αποδείχθηκε πιο ώριμη και δεκτική» αναφερόμενος στην περίοδο των μνημονίων εν αντιθέση με τη γαλλική κοινωνία «που αντιδρά πολλές φορές βίαια και έχει μια μεγάλη παράδοση κοινωνικών αντιδράσεων».

Ειδικοί αναλυτές επισημαίνουν πως βρισκόμαστε σε μια πολύ διαφορετική κατάσταση από την ελληνική κρίση που «θα μπορούσε να εγείρει και πάλι ερωτήματα σχετικά με το μέλλον της ευρωζώνης» καλλιεργώντας τον σπόρο της αμφισβήτησης του ευρώ.

Το επόμενο χρονικό διάστημα για την Γαλλία είναι κρίσιμο. Αναζητά πολιτική σταθερότητα και παρεμβάσεις στην οικονομία που θα την κάνουν ανθεκτική στις προκλήσεις της νέας εποχής. Συνυπολογίζοντας και την κρίση που έχει ξεσπάσει στη Γερμανία το μείγμα είναι εκρηκτικό για την Ευρωζώνη με τον Ευάγγελο Βενιζέλο να επισημαίνει πως ο γαλλογερμανικός άξονας μετατρέπεται σε «άξονα δύο προβληματατικών χωρών».