O Henri Borlant, ο οποίος ήταν ο μοναδικός επιζών από τα 6.000 παιδιά κάτω των 16 ετών που εκτοπίστηκαν στο Άουσβιτς το 1942, πέθανε την Τρίτη, ανακοίνωσε το Shoah Memorial την Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2024.
«Το Shoah Memorial τιμά τη μνήμη μιας βαθιά ταπεινής και αφοσιωμένης προσωπικότητας», έγραψε η οργάνωση στην ιστοσελίδα της. Προσέφερε επίσης τα «ειλικρινή συλλυπητήριά της στη σύζυγό του Hella, τις κόρες τους και σε ολόκληρη την οικογένειά του».
Από την πλευρά του, το Fondation pour la Mémoire de la Shoah ανακοίνωσε με «μεγάλη θλίψη τον θάνατο του Henri Borlant στο 98ο έτος της ηλικίας του», σε μήνυμά του στο X.
Στο X, η Anne-Sophie Goepfert, καθηγήτρια στο γυμνάσιο Wintzenheim στην Αλσατία (ανατολική Γαλλία), απέτισε φόρο τιμής στη μνήμη ενός ανθρώπου που «ακατάπαυστα διηγείτο στους νέους για τον εκτοπισμό του στο Άουσβιτς σε ηλικία 15 ετών».
Η ζωή στο Παρίσι και το δρομολόγιο του θανάτου
Ο Henri γεννήθηκε στο Παρίσι το 1927. Χρόνια νωρίτερα, οι παππούδες και οι γιαγιάδες του από πατέρα και μητέρα είχαν διαφύγει από τα πογκρόμ που μαινόταν στην τσαρική Ρωσία, όπου οι Εβραίοι έπεφταν θύματα βιασμών και δολοφονιών. Έφτασαν στη Γαλλία πάμπτωχοι και χωρίς να μιλούν ούτε μια λέξη στα γαλλικά.
Η φιλήσυχη οικογένειά του, ζούσε στο 13ο διαμέρισμα του Παρισιού. «Ο πατέρας μου ήθελε να είμαστε Γάλλοι. Ξέραμε ότι ήμασταν Εβραίοι», αφηγήθηκε ο ίδιος ο στο βιβλίο που εκδόθηκε το 2012 με τίτλο «Ευχαριστώ που επέζησες».
Στα τέλη Αυγούστου του 1939, όταν ο Henri ήταν δώδεκα ετών, οι αρχές αποφάσισαν να εκκενώσουν παιδιά από εργατικές συνοικίες στη γαλλική ύπαιθρο. Η οικογένεια κατέληξε σε ένα χωριό κοντά στην πόλη Angers, όπου τα παιδιά φοίτησαν σε καθολικό σχολείο. Ο Ανρί ήταν ο καλύτερος της τάξης του, μεταξύ άλλων και στην κατήχηση. Στη συνέχεια βαφτίστηκε και έλαβε τη Θεία Κοινωνία.
Όμως η ήρεμη ζωή τους πήρε μια τραγική κατεύθυνση: στις 15 Ιουλίου 1942, όταν οι Γερμανοί συνέλαβαν μέλη της οικογένειας. Ο Ανρί ήταν τότε μόλις 15 ετών και μαζί με τον πατέρα του και τα αδέλφια του, Μπερνάρ, 17 ετών και Ντενίζ, 21 ετών. Λίγες ημέρες αργότερα βρέθηκαν στην Πολωνία. Μέχρι τότε, η οικογένεια, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι οδηγούνταν στον θάνατο.
Όμως, στις 3 Απριλίου του 1945, παρά τις αντιξοότητες, τους βασανισμούς, τις δολοφονίες, κατάφερε να δραπετεύσει από το Μπούχενβαλντ της Γερμανίας, λίγο πριν φτάσουν οι Αμερικανοί. Όμως η μητέρα του, θα βίωνε την χαρά της επιστροφής μονάχα του ενός γιου της. Όλοι ήταν νεκροί.
*Με πληροφορίες από: fondationshoah | Με πληροφορίες από: Πορτρέτο του Henri Borlant | Γερμανία, 1945. Mémorial de la Shoah/coll. Henri Borlant
Δέκα τα μέλη της συμμορίας που συνελήφθησαν, 8 οι ανήλικοι που κατηγορούνται ότι έκαναν τη διακίνηση και δύο γονείς που φέρονται ως οι βασικοί προμηθευτές της κάνναβης
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Ο Πολ Ατκινς, πρώην επίτροπος της επιτροπής κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ από το 2002 ως το 2008, για την ηγεσία της οποίας τον επέλεξε ο Τραμπ, τάσσεται υπέρ της ευρύτερης ανάπτυξης των κρυπτονομισμάτων.
«Τα καταδικαστικά ευρήματά μας πρέπει ν’ αποτελέσουν σήμα συναγερμού για τη διεθνή κοινότητα: διαπράττεται γενοκτονία. Πρέπει να τερματιστεί τώρα», τονίζει η Διεθνής Αμνηστία.
Η επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας «Ανυπότακτη Γαλλία», Ματίλντ Πανό, αξίωσε «από τον Εμανουέλ Μακρόν ν' αποχωρήσει», ζητώντας «πρόωρες προεδρικές εκλογές».
Η επιδρομή του ισραηλινού στρατού σε νοσοκομείο και η σύλληψη ασθενούς παραβιάζει «όλους τους διεθνείς νόμους και συμβάσεις που προβλέπουν την προστασία των κέντρων υγείας και των ασθενών».
O Economist αποφάσισε να φτιάξει την δική του εικόνα που ισούται με 1.000 λέξεις: Μια φωτεινή επιγραφή στάσης μετρό, που γράφει απλώς «Merde!», (Σκ@τά)!. «Η Γαλλία βαδίζει στο άγνωστο», γράφει στον υπότιτλο.
