Ο Εμανουέλ Μακρόν θα αλλάξει πρόσωπο στην κυβέρνηση, αλλά ο πολιτικός καθρέφτης είναι αμείλικτος

Όπως ήταν αναμενόμενο η πλειοψηφία των μελών της γαλλικής Εθνοσυνέλευσης τάχθηκε σήμερα (4/12) υπέρ της πρότασης μομφής σε βάρος της κυβέρνησης του Μισέλ Μπαρνιέ. Υπέρ της πρότασης ψήφισαν 331 βουλευτές. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης που προηγήθηκε της ψηφοφορίας, υπέρ της μομφής στην κυβέρνηση τάχθηκαν οι εκπρόσωποι των κομμάτων της αριστεράς καθώς και του ακροδεξιού κόμματος της Μαρίν Λεπέν, ενώ κατά τάχθηκαν οι εκπρόσωποι των κομμάτων της λεγόμενης προεδρικής πλειοψηφίας που στηρίζει τον Εμανουέλ Μακρόν καθώς και το Ρεπουμπλικανικό κόμμα.

Η συζήτηση υπήρξε εξαιρετικά έντονη με συνεχείς διακοπές και αποδοκιμασίες των εκάστοτε ομιλητών. Οι εκπρόσωποι των κομμάτων της συμπολίτευσης έκαναν λόγο για ανίερη συμμαχία της ακροδεξιάς με τα κόμματα της αριστεράς, ενώ οι εκπρόσωποι της αντιπολίτευσης υποστήριξαν λίγο-πολύ ότι η πτώση της κυβέρνησης Μπαρνιέ ήταν επιβεβλημένη.

Η σημερινή κατάρρευση της κυβέρνησης είναι απόρροια του πολιτικού χάους το οποίο γέννησε ο ίδιος ο Μακρόν

Ο ίδιος ο Μισέλ Μπαρνιέ, λαμβάνοντας τον λόγο υπογράμμισε ότι «έφτασε η ώρα της αλήθειας και της υπευθυνότητας» και έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για το δημόσιο χρέος της χώρας λέγοντας χαρακτηριστικά πως η Γαλλία πληρώνει κάθε χρόνο 60 δισεκατομμύρια ευρώ για τόκους, δηλαδή περισσότερα από αυτά που ξοδεύει για την άμυνα και την παιδεία μαζί.

«Θα ήθελα να είμαι σε θέση να ξοδέψω περισσότερα όμως η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας δεν πρόκειται να εξαφανιστεί μετά την πρόταση μομφής» δήλωσε ο Μισέλ Μπαρνιέ.

Σε συνέχεια της σημερινής ψηφοφορίας ο Μισέλ Μπαρνιέ αναμένεται να υποβάλει την παραίτησή του στον πρόεδρο Μακρόν, ο οποίος έχει ήδη επιστρέψει στο Παρίσι μετά από την τριήμερη επίσημη επίσκεψη στην Σαουδική Αραβία και αύριο θα απευθύνει διάγγελμα.

Δημοσιογραφικές πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Γάλλος πρόεδρος σκοπεύει να ανακοινώσει τον αντικαταστάτη του Μισέλ Μπαρνιέ μέσα στις επόμενες 24 ώρες. Στην περίπτωση αυτή θα είναι ο τέταρτος κατά σειρά πρωθυπουργός που γνωρίζει η Γαλλία κατά το τρέχον έτος.

Η πολιτική πορεία του Εμανουέλ Μακρόν φαντάζει μη αναστρέψιμη

Το μείζον ερώτημα είναι αν ο νέος πρωθυπουργός θα καταφέρει να έχει διαφορετική τύχη από αυτή του Μισέλ Μπαρνιέ και κυρίως αν θα είναι σε θέση η Γαλλία να έχει έτοιμο τον κρατικό προϋπολογισμό του 2025 πριν την εκπνοή του 2024.

Αλλά το θέμα στη Γαλλία δεν ήταν ο Μπαρνιέ και δεν θα είναι ούτε ο διάδοχός του. Το θέμα στη Γαλλία αποτυπώθηκε ξεκάθαρα στις φετινές βουλευτικές εκλογές και δεν είναι άλλο από τον ίδιο τον Μακρόν, που ηττήθηκε κατά κράτος και παρ’ όλ’ αυτά εξακολουθεί να εξουσιάζει ολοκληρωτικά τη χώρα.

Διότι ναι μεν το πολίτευμα, το Σύνταγμα κ.ο.κ. είναι συγκεκριμένα και δίνουν συνέχεια στην καθολική εξουσία που συντηρεί τεχνηέντως ο πρόεδρος, αλλά ο βαθμός νομιμοποίησης που έχει ο Μακρόν είναι μια άλλη υπόθεση.

Ο Μακρόν έχει ηττηθεί -και η Γαλλία απαιτεί, όχι νέα πρόσωπα, αλλά νέα πολιτική, με τον ίδιο εκτός κάδρου– επειδή «βομβάρδισε» το ασφαλιστικό σύστημα, επειδή αύξησε το όριο συνταξιοδότησης από τα 62 στα 64 έτη, επειδή κατέστειλε με αγριότητα τις λαϊκές αντιδράσεις, επειδή προέβη σε μερική ιδιωτικοποίηση του συνταξιοδοτικού (με σημαντικό ποσοστό των εργαζομένων να μην έχει πλέον ούτε τη δυνατότητα να βγει στη σύνταξη), επειδή φτωχοποίησε περαιτέρω τους φτωχούς, επειδή μετεξελίχθηκε σε δούρειο ίππο των ΗΠΑ στο Ουκρανικό (εκδούλευση που δεν ανέχονται διαχρονικά οι Γάλλοι – ειδικά όταν πρόκειται για αγγλοσάξονες), επειδή τείνει να σύρει τη χώρα του στον πόλεμο (αρχής γενομένης από την εκδίωξή της από το Σαχέλ) και για πολλούς ακόμη λόγους.

Επιπλέον, η σημερινή κατάρρευση της κυβέρνησης είναι απόρροια του πολιτικού χάους το οποίο γέννησε ο ίδιος ο Μακρόν μετά το αποτέλεσμα των εκλογών, γεγονός που τον καθιστά αναξιόπιστο ως προς οποιαδήποτε εγγύηση περί μελλοντικής πολιτικής σταθερότητας πλασάρει. Η δυσαρέσκεια και συνάμα η βούληση των πολιτών εκφράστηκε στις εκλογές δια των συσχετισμών που σχημάτισαν οι κάλπες. Και μπορεί κανείς να συμφωνεί ή να διαφωνεί με τις ιδέες που εκφράζουν οι εν λόγω παρατάξεις, εντούτοις, ο τρόπος με τον οποίο εργαλειοποιούνται οι θεσμοί εκ μέρους του Μακρόν, ειδικά τους τελευταίους μήνες, προσμοιάζει σε εκτροπή.

Η λίστα του Εμανουέλ Μακρόν για την πρωθυπουργία

Ας δούμε, ωστόσο, τη λίστα του Εμανουέλ Μακρόν για την πρωθυπουργία, που απαρτίζεται από τον Μπερνάρ Καζνέβ, τον Ξαβιέ Μπερτράν και τον υπουργό Ενόπλων Δυνάμεων Σεμπαστιάν Λεκορνί.

• O Μπερνάρ Καζνέβ

Ο Bernard Cazeneuve είναι Γάλλος πολιτικός, πρώην πρωθυπουργός της Γαλλίας (2016-2017) και μέλος του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Γεννήθηκε στις 2 Ιουνίου 1963 στο Μασσάλι. Από το 1997 έως το 2012, υπηρέτησε ως βουλευτής και στην συνέχεια ανέλαβε διάφορες υπουργικές θέσεις στην κυβέρνηση, μεταξύ των οποίων Υπουργός Εσωτερικών (2014-2016). Ως υπουργός Εσωτερικών, ήταν επικεφαλής της αντιμετώπισης της τρομοκρατικής απειλής στη Γαλλία μετά τις επιθέσεις του 2015.

Το 2016, μετά την παραίτηση του Μανουέλ Βαλς, ο Cazeneuve διορίστηκε πρωθυπουργός από τον πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ, όπου παρέμεινε μέχρι την εκλογή του Εμανουέλ Μακρόν το 2017. Ως πρωθυπουργός, ηγήθηκε της κυβέρνησης σε δύσκολες περιόδους, με έμφαση στην ασφάλεια, την οικονομία και τις κοινωνικές μεταρρυθμίσεις. Είναι γνωστός για την ήπια και τεχνοκρατική του προσέγγιση στις δημόσιες πολιτικές και την έμφαση του στην ασφάλεια και τη σταθερότητα της χώρας.

• Ο Ξαβιέ Μπερτράν

Ο Xavier Bertrand είναι Γάλλος πολιτικός, πρώην υπουργός και ηγετική προσωπικότητα της Γαλλικής Δεξιάς. Γεννήθηκε στις 21 Μαρτίου 1965 στο Châlons-sur-Marne. Ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα ως μέλος του Κεντροδεξιού Κόμματος της Γαλλίας (Rassemblement pour la République, RPR) και αργότερα εντάχθηκε στο κόμμα «Η Ένωση για ένα Λαϊκό Κίνημα» (UMP), το οποίο μετεξελίχθηκε στη «Λαϊκή Δημοκρατική Ένωση» (Les Républicains).

Αναδείχθηκε σε ηγετική προσωπικότητα μέσα από διάφορες υπουργικές θέσεις. Υπηρέτησε ως Υπουργός Υγείας (2005-2007) και Υπουργός Εργασίας (2007-2010) στην κυβέρνηση του Νικολά Σαρκοζί. Στη συνέχεια, ανέλαβε τη θέση του προεδρεύοντα της περιοχής Hauts-de-France το 2016, όπου συνέχισε να επηρεάζει την πολιτική σκηνή της Γαλλίας.

Ο Bertrand είναι επίσης γνωστός για τις προεδρικές του φιλοδοξίες. Το 2021 ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του για τις προεδρικές εκλογές του 2022, εκπροσωπώντας τη συντηρητική πτέρυγα του κόμματος «Οι Ρεπουμπλικάνοι». Είναι υπέρ της σφιχτής μεταναστευτικής πολιτικής, της ενίσχυσης της εθνικής ασφάλειας και της υπεράσπισης των παραδοσιακών αξιών της Γαλλίας.

• Ο Σεμπαστιάν Λεκορνί

Ο Sébastien Lecornu είναι Γάλλος πολιτικός, μέλος του κόμματος «Η Λαϊκή Δημοκρατική Ένωση» (Les Républicains). Γεννήθηκε στις 11 Μαρτίου 1986 στη Νορμανδία. Από νεαρή ηλικία εισήλθε στην πολιτική και ανέπτυξε τη σταδιοδρομία του μέσα από διάφορους ρόλους στη δημόσια διοίκηση.

Από τον Ιούλιο του 2020, ανέλαβε τη θέση του Υπουργού Ενόπλων Δυνάμεων, αναλαμβάνοντας τη διαχείριση των στρατηγικών αμυντικών ζητημάτων της Γαλλίας και την εποπτεία των γαλλικών ενόπλων δυνάμεων.

Στην πολιτική του διαδρομή, είναι γνωστός για τις απόψεις του υπέρ των κοινωνικών μεταρρυθμίσεων και τη στήριξη του κράτους πρόνοιας.