Για όσους ίσως αναρωτιούνται αν η ηλεκτροκίνηση αποτελεί ενός είδους σημείο των καιρών, η απάντηση είναι προφανώς ναι, αλλά όχι με τον ευκαιριακό τρόπο ενός είδους συρμού που θα παρέλθει με το πέρασμα των χρόνων και θα αντικατασταθεί από κάτι άλλο. Η ηλεκτροκίνηση είναι μια τάση που σε απλή διατύπωση «ήρθε για να μείνει» ακόμα και αν οι πιο ονειροπόλοι αλλά και πιο σκληροπυρηνικοί περί τα περιβαλλοντικά φαντασιώνονται την επικράτηση του ακόμα πιο «οικολογικού» υδρογόνου ως ιδεατού καυσίμου για τις «πράσινες» μετακινήσεις ή ονειρεύονται κοινωνίες όπου όλοι μετακινούνται με ποδήλατο.

Μια σύγχρονη και μελλοντική ανάγκη

Όπως όλες οι τεχνολογίες, καινούργιες και παλιές, έτσι και η σύγχρονη στροφή προς την ηλεκτροκίνηση προέκυψε μαζί με μια ανάγκη της ανθρωπότητας, όχι τόσο νέα (ούτε η ηλεκτροκίνηση είναι εξάλλου τόσο νέα μιας και είχε «ανακαλυφθεί» ήδη από τις απαρχές της αυτοκίνησης), να πάψει να καταστρέφει ή τουλάχιστον να επιβραδύνει την καταστροφή του πλανήτη Γη και να αναστρέψει το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής που έχει αρχίσει από καιρό να δείχνει τα δόντια του με ποικίλους τρόπους.

Το αν η ανθρωπότητα θα προλάβει, αυτό θα το κρίνει η επιστήμη και εν πολλοίς η ίδια η ανθρωπότητα, ωστόσο το συγκεκριμένο ζήτημα δεν είναι της καθ’ ύλην αρμοδιότητάς μας για περαιτέρω ανάλυση.

Σε ό,τι αφορά την ηλεκτροκίνηση, μέχρι τουλάχιστον να προκύψει μια νέα συνταρακτική ανακάλυψη ή/και καταστροφή που θα αλλάξει την κανονικότητα των τροχοφόρων, αποτελεί το δεδομένο σήμερα όσο και το μακρινό αύριο της αυτοκίνησης, ούσα ο πιο φιλικός προς το περιβάλλον μαζικός τρόπος μετακίνησης που έχουμε εφεύρει.

Μια δεδομένη αλλαγή

Εκείνοι που ακόμα δυσπιστούν με φόντο τις πρόσφατες αναταράξεις σε όλα τα επίπεδα, γεωπολιτικό, εμπορικό, κοινωνικό και οικονομικό, που έχουν οδηγήσει σε μια προσωρινή κάμψη της ζήτησης για ηλεκτροκίνηση σε ευρωπαϊκό όσο και παγκόσμιο επίπεδο, δεν μπορούν παρά να αναγνωρίσουν τα αδιάψευστα σημάδια μιας εποχής μετάβασης στην εποχή που διανύουμε, εξ ου και οι σεισμικές μετακινήσεις τεκτονικών πλακών, όπου… πλάκες ο πληθωρισμός, οι πολεμικές συρράξεις που διαταράσσουν (και) τους εμπορικούς δρόμους, οι τάσεις ταυτοτικής αναδίπλωσης που οδηγούν σε εμπορικούς πολέμους κ.ο.κ., όλα τους στοιχεία ενδεικτικά μιας αλλαγής που κυοφορείται ή έστω πρέπει να κυοφορηθεί.

Μένοντας ωστόσο σε αυτά που μπορούμε να επηρεάσουμε έναντι άλλων μεγαλύτερων που υπερβαίνουν το ανάστημα ενός ανθρώπου, καλό θα ήταν να μην αναζητούμε προσχήματα για να προβάλλουμε αντίσταση στις νεότερες αποδοτικές τεχνολογίες, ιδίως όταν αυτές υπόσχονται να είναι πιο φιλικές προς το περιβάλλον και κατ’ επέκταση προς τον ίδιο τον άνθρωπο.

Αν δεν πειστήκατε για τη χρησιμότητα της ηλεκτροκίνησης, το 2035 και οι στόχοι καθολικής απαγόρευσης διάθεσης συμβατικών αυτοκινήτων που έχει θέσει η ΕΕ είναι ίσως περισσότερο κοντά από όσο υποθέτει κανείς και ναι, έχουν υπάρξει πάμπολλες περιστάσεις στην ευρωπαϊκή ιστορία που αντίστοιχοι στόχοι έχουν μετακινηθεί χρονικά, ωστόσο αυτή την φορά ο χρόνος λιγοστεύει όπως λαϊκίστικα ίσως, αλλά απολύτως χειροπιαστά, μαρτυρούν οι 40 βαθμοί Κελσίου που βιώνουμε τα καλοκαίρια σε αυτή τη γωνιά του πλανήτη και η σφοδρότητα των καιρικών φαινομένων κατά τη διάρκεια του χειμώνα.

Μια νέα… παλιά τάση στα «καλύτερα» της

Για όσους αναζητούν επιπλέον αποδείξεις για τη μη παροδικότητα της ηλεκτροκίνησης, αρκεί μια απλή ματιά στους ισολογισμούς των αυτοκινητοβιομηχανιών τα τελευταία χρόνια προκειμένου να διαπιστώσει ποιο είδος τεχνολογίας απορροφά την προσοχή τους, το μέγιστο των κονδυλίων τους και των επενδύσεών τους.

Τα αποτελέσματα ως προς την αποδοχή της ηλεκτροκίνησης είναι προς το παρόν μεικτά και ποικίλλουν ανάλογα με την εκάστοτε αυτοκινητοβιομηχανία και την εμπορική πολιτική της αλλά και την πολιτική κάθε χώρας, ωστόσο σε αυτή την ποικιλότητα έγκειται και η μοναδική παροδικότητα που μπορεί να εντοπίσει κανείς στην πραγματικότητα της ηλεκτροκίνησης που δείχνει και να αποτελεί μονόδρομο για αυτούς και για αυτούς και για όλους τους παραπάνω περιβαλλοντικής φύσης λόγους. Εξάλλου από την εποχή του Προμηθέα η τεχνολογία ήταν αυτή που αναλάμβανε να σώσει την παρτίδα για λογαριασμό της ανθρωπότητας.

EV: Ένα προηγμένο τεχνολογικά οικοσύστημα

Αφήνοντας κατά μέρος τη θεωρία και περνώντας στην πράξη, όσοι δεν είναι αρκετά εξοικειωμένοι με το σπορ της αυτοκίνησης ίσως αγνοούν ότι η ηλεκτροκίνηση προϋπάρχει της αυτοκίνησης όπως την αντιλαμβανόμαστε σήμερα, όπως ακριβώς το ηλεκτρικό ρεύμα ως εφεύρεση προϋπήρξε του αυτοκινήτου με κινητήρα εσωτερικής καύσης. Η απάντηση ως προς το γιατί τελικώς ο 20ός και οι αρχές του 21ου αιώνα κατέληξαν να ανήκουν ολοκληρωτικά στα δεύτερα βρίσκεται στην ανακάλυψη του πετρελαίου ως φθηνού καυσίμου και σε υπεραφθονία από τα μέσα του 19ου αιώνα.

Επίσης το πετρέλαιο απαιτεί απλώς εξόρυξη, διύλιση και στη συνέχεια μπορεί να φτάσει παντού καθώς μεταφέρεται θεωρητικά με κάθε τρόπο, ενώ το ηλεκτρικό ρεύμα απαιτεί υποδομή, εξ ου και τα πρώτα ηλεκτροκίνητα οχήματα έχασαν τη μάχη από τα αυτοκίνητα με κινητήρες εσωτερικής καύσης –μια παράμετρος που στη νέα εποχή ηλεκτροκίνησης εξακολουθεί να παίζει καθοριστικό ρόλο λειτουργώντας ως βαρόμετρο για τη διάδοσή της.

Η τεχνολογία της ηλεκτροκίνησης πάντως δεν αποτελεί καθόλου νεολογισμό ασχέτως αν τα σύγχρονα EV διαθέτουν τεχνολογίες που θα μπορούσαν να θεωρηθούν υπερβατικές. Αυτό οφείλεται κυρίως στην πρόοδο της μηχανικής και στην ολοένα αυξανόμενη παρείσφρηση του λογισμικού στα σύγχρονα τετράτροχα που χάρη στον συνδυασμό AI και μηχανολογίας ομολογουμένως αποτελούν μικρά τεχνολογικά θαύματα του είδους που μόνο ο Ιούλιος Βερν θα είχε φανταστεί, με τη διαφορά ότι στη σύγχρονη εποχή μιλάμε για μοντέλα ευρείας παραγωγής, έστω και αν αυτά ανήκουν στην κορυφή της τετράτροχης τροφικής αλυσίδας.

6+1 πλεονεκτήματα των EV

Κοινώς, για εκείνους που τους ξενίζει ακόμα κάπως η ιδέα της ηλεκτροκίνησης, πρόκειται αφενός για μια ιδέα πολύ παλιά, που αφετέρου υπόκειται ακριβώς στους ίδιους κανόνες φυσικής και μηχανικής όπου υπακούν και τα αυτοκίνητα εσωτερικής καύσης – αν και με κάποια επιπλέον πλεονεκτήματα.

Το πρώτο και πλέον προφανές είναι ότι τα αμιγώς ηλεκτρικά οχήματα δεν εκλύουν εκπομπές ρύπων αποτελώντας την πιο «καθαρή» για το περιβάλλον, ευρεία και προσιτή μορφή αυτοκίνησης.

Επιπλέον, το γεγονός ότι αντί της περίπλοκης κατασκευής ενός κινητήρα εσωτερικής καύσης με τα χιλιάδες κινούμενα μέρη τα EV οχήματα διαθέτουν ηλεκτροκινητήρα, συνεπάγεται πιο αραιά διαστήματα τεχνικών ελέγχων αλλά και μικρότερη φθορά σε συστήματα όπως τα φρένα χάρη σε ανακαλύψεις όπως το σύστημα ανάκτησης ενέργειας κατά την επιβράδυνση με το οποίο εφοδιάζεται η συντριπτική πλειονότητα των σύγχρονων ηλεκτροκίνητων.

Επιπλέον το πλήρες ηλεκτρικό περιβάλλον ενός ηλεκτρικού οχήματος επιτρέπει με τη συνδρομή των τεχνολογιών λογισμικού και WiFi που καθιστούν εφικτές τις αυτόματες αναβαθμίσεις (OTA), τα EV να μπορούν να αναβαθμίζουν τις λειτουργίες τους εξ αποστάσεως, με το πάτημα ενός κουμπιού στο infotainment, σε τομείς που τα συμβατικά οχήματα δεν θα μπορούσαν καν να φανταστούν.

Επίσης ο τρόπος λειτουργίας ενός ηλεκτροκινητήρα καθιστά τη ροπή άμεσα διαθέσιμη από τη στιγμή που ο οδηγός θα πατήσει το δεξί πεντάλ, στοιχείο που κατά κανόνα τα καθιστά καλύτερους sprinter από τα συμβατικά αυτοκίνητα, ασχέτως αν με τη χρήση λογισμικού και την επιλογή προγραμμάτων οδήγησης εν τέλει ο χρήστης είναι αυτός που καθορίζει το ισοζύγιο ισχύος/κατανάλωσης ενέργειας, ανάλογα με τις ανάγκες του.

Για εκείνους πάλι που δεν επιζητούν τις… δυνατές συγκινήσεις, η ηλεκτροκίνηση έχει και το πλεονέκτημα της σχεδόν αθόρυβης λειτουργίας, μια ιδιαιτέρως πολύτιμη ιδιότητα στις σύγχρονες πόλεις και όχι μόνο, που βάλλονται εκτός από τους ρύπους και από τα υψηλά decibel κάθε προέλευσης.

Τέλος, για όσους θορυβούνται από το χρηματιστηριακό είδος του ηλεκτρικού ρεύματος και τις διακυμάνσεις τους και την προοπτική φόρτισης ενός ηλεκτροκίνητου οχήματος, η τιμή της kWh είναι σαφώς χαμηλότερη από οποιοδήποτε ορυκτό καύσιμο ενώ η πρόοδος της τεχνολογίας σε επίπεδο κινητήρων/μπαταριών καθιστά τα ηλεκτροκίνητα ιδιαιτέρως αποδοτικά, σε σημείο που να αποτελούν μια φυσική επιλογή με τη δαρβινική έννοια.