Αγαπημένα μου golden boys, αδικημένοι μου μικροαστοί, φτωχοί μου προλετάριοι, λατρεμένες μου βιοπαλαίστριες, σαββατοκύριακο προϋπολογισμού και επειδή λέει θα πέσει και η θερμοκρασία και θα αρχίσει το χριστουγεννιάτικο κρύο, λέω σήμερα να επισκεφθώ την αγορά των εορτών και αύριο να παρακολουθήσω τη μάχη των αρχηγών.

Ηρωικό

Ακούγεται ηρωικό και ίσως είναι μετά τα φυτίλια που άναψε ο Alexis χθες με την ομολογουμένως εμπνευσμένη ατάκα του στο συνέδριο του Βήματος και του Delphi Forum. «Σε άλλες χώρες πέφτουν οι κυβερνήσεις, εδώ έπεσε η αντιπολίτευση», είπε ο πρώην πρωθυπουργός και δεν έχει και άδικο. Εγώ βέβαια θα συμπλήρωνα ότι υπάρχουν ευθύνες για την ανύπαρκτη αντιπολίτευση εντός των κομμάτων που την απαρτίζουν, είτε λέγονται ΣΥΡΙΖΑ, είτε ΠΑΣΟΚ, είτε, είτε. Θέλω να πω, υπήρξε μια διαδικασία.

Σπόντες

Μεγαλύτερο ενδιαφέρον είχαν πάντως οι σπόντες προς τον Νίκο τον Ανδρουλάκη και σε ό,τι αφορά την όποια συναίνεση με την κυβέρνηση. Η χώρα χρειάζεται αντιπολίτευση και όχι συναινέσεις ήταν το μήνυμα του Alexis, με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ να απαντά ανάλογα στη συνέχεια, θυμίζοντας τις ήττες του ΣΥΡΙΖΑ, είτε με τον Alexis επικεφαλής είτε χωρίς αυτόν.

Επιβίωση

Εδώ λοιπόν μιλάμε πλέον για ένα παιχνίδι πολιτικής επιβίωσης, όπου αντικειμενικά το πρόβλημα το έχει η Κουμουνδούρου, μετά την περίοδο Κασσελάκη, τον χαμένο χρόνο που οδήγησε σε περαιτέρω φθορά και κυρίως σε απαξίωση στα μάτια της κοινωνίας. Όπερ σημαίνει ότι όσο περνάει ο καιρός το ρήγμα μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ μάλλον θα βαθαίνει.

Τυράκια

Όλα αυτά τα βλέπει ο πρωθυπουργός Κυριάκος και χαμογελάει με κατανόηση. Λογικό είναι λατρεμένοι μου, κι εγώ το ίδιο θα έκανα στη θέση του. Το διαχρονικό «διαίρει και βασίλευε» ταιριάζει γάντι εδώ. Ετοιμάζεται, μαθαίνω, στην ομιλία του στη Βουλή να πετάξει τυράκια στην περίφημη μεσαία τάξη για τη νέα χρονιά, ώστε να δείξει ποιος εξακολουθεί να έχει το πάνω χέρι στο πολιτικό σκηνικό. Ταυτόχρονα έρχονται και τα επιδόματα των εορτών τα οποία παρουσιάζονται ανάλογα από τα φιλοκυβερνητικά μέσα, ε, δεν θέλει και πολύ ο κόσμος, τουλάχιστον η πλειονότητά του να λέει «καλά είμαστε με τον Κυριάκο, τη βγάλαμε κι αυτή τη χρονιά».

Άρθρο

Είδε και απόειδε ο Stefanos ότι τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης δεν τον παίζουν όπως παλιά και επανήλθε με άρθρο του στα παλιά λημέρια, ήτοι στην ομογενειακή εφημερίδα Εθνικός Κήρυκας. Υπενθυμίζω ότι η συγκεκριμένη ανήκει στην οικογένεια Διαματάρη, με τον αρχηγό της οικογένειας να έχει διατελέσει για λίγους μήνες υφυπουργός Απόδημου Ελληνισμού στην πρώτη κυβέρνηση Μητσοτάκη, πριν αποκαλυφθεί η… αριστεία του με το πτυχίο που δεν είχε πάρει, αλλά και το γεγονός ότι ενώ ήταν υπουργός ήταν παράλληλα και ceo σε δύο εταιρείες στο Αμέρικα.

Το όνειρο

Είναι η εφημερίδα στην οποία ο Stefanos αρθρογραφούσε υπέρ Κυριάκου και κατά Τσίπρα το μακρινό 2015, όταν παρομοίαζε τον τότε πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ με τον Ντόναλντ Τραμπ. Αφού τα θυμήθηκα όλα αυτά διάβασα το νέο πόνημα του αγοριού από το Αμέρικα, ο οποίος κατέληξε σε μια συγκλονιστική διαπίστωση: «Το ελληνικό όνειρο έχει χαθεί». Άρα, τί συζητάμε;

Μπέρδεμα

Κι όμως, αξίζει να συζητάμε λατρεμένοι μου, καθώς σύμφωνα με τον Stefanos το Κίνημα Δημοκρατίας μπορεί να ξαναφέρει στη ζωή το όνειρο. Ομολογώ βέβαια ότι μπερδεύτηκα λίγο διαβάζοντας στο άρθρο στη φράση «από τον Μάιο του 2024 έχουμε καταθέσει προτάσεις για….». Εξ όσων θυμάμαι, τον Μάιο του 2024 ο Stefanos ήταν ακόμα πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Άρα η όποια κατάθεση -ψυχής ή πρότασης – είχε γίνει από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αδυνατώ να πιστέψω ότι ο Stefanos οικειοποιείται το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και το παρουσιάζει ως δικής του έμπνευσης.

Γενικότητες

Η αλήθεια είναι βέβαια ότι εδώ κι ένα μήνα που έχει ξεκινήσει το Κίνημα Δημοκρατίας δεν έχουμε δει και καμιά πολιτική πρόταση εκ μέρους του. Αναμασήματα και γενικότητες μόνο. Α και κάτι αναρτήσεις στο Χ του Stefanos που μας ενημερώνει ότι οι εκατοντάδες πολίτες εγγράφονται καθημερινά στο Κίνημα Δημοκρατίας. Πέραν τούτου, ουδέν.

Αστραπές

Άστραψε και βρόντηξε στη Βουλή ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης. Εγώ τον καταλαβαίνω τον άνθρωπο, τόσα έχει ακούσει το τελευταίο διάστημα, ειδικά από τον Αντώνη Σαμαρά για τον διάλογο με την Τουρκία και για την πολιτική της χώρας στα εθνικά. Βέβαια, αυτό που πάντα το είχα απορία δεν μου έχει λυθεί. Γιατί όλοι τα βάζουν με τον υπουργό όταν υπάρχει πρωθυπουργός στο προσκήνιο; Εκτός κι αν θεωρούν ότι ο κ. Γεραπετρίτης έχει δική του ατζέντα.

Φώσκολος

Τί είπε λοιπόν ο κ. Γεραπετρίτης; Πως «η ιστορία θα γράψει ποιος ήταν ο αληθινός πατριώτης. Δεν είναι εκείνος που δεν τόλμησε να κάνει όσα σήμερα απαιτεί. Είναι εκείνος που θα καθυποτάξει το εγώ του στο πραγματικό συμφέρον της πατρίδας. Γιατί το εθνικό είναι το αληθές. Γιατί η εθνική πολιτική δεν προσφέρεται για λαϊκισμό». Ώρες, ώρες, διαβάζοντας κάτι τέτοια νομίζω ότι οι πολιτικοί είναι ηθοποιοί και παίζουν σε κάποιο σενάριο του συχωρεμένου του Φώσκολου με βαρύγδουπο τίτλο, π.χ. «Για την τιμή και την πατρίδα», «Τα σύνορα της προδοσίας», «Κάποτε κλαιν και οι δυνατοί» κλπ. κλπ.