Καθώς ξεκινάει μια εποχή πολιτικής του μάτσο, λεπτεπίλεπτοι αστέρες όπως ο Τιμοτέ Σαλαμέτ, ο Ντομινίκ Σέσα και ο Μαρκ Άιντελσταϊν, τα Noodle Boys, ενσαρκώνουν μια στιλπνή εναλλακτική εικόνα του λευκού ανδρισμού στην αμερικανική ποπ κουλτούρα.

Είναι καστανός σαν δρομέας μεγάλων αποστάσεων- οι απαλές μπούκλες του πέφτουν σαν λαχταριστά, παραμαγειρεμένα φουσίλι.

Είναι ελκυστικός, αλλά με έναν τρόπο που δεν μπορείς πάντα να τον προσδιορίσεις. Είναι το λευκό αγόρι της εποχής του Χόλιγουντ, και έχει μπει στην κινηματογραφική βιομηχανία για να αντιμετωπίσει την ευρεία και φουσκωτή εμφάνιση που η κινηματογραφική επέλαση της Marvel βοήθησε να εισαχθεί κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2000.

Ο στιλάτος Ντομινίκ Σέσα 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Dominic Sessa (@dominic.sessa)

Κομψοί και γοητευτικοί

Ξεκίνησε, ίσως, με τον Τιμοτέ Σαλαμέ. (Μόνο στο Χόλιγουντ μπορείς να είσαι μεγαλύτερος σε προχωρημένη ηλικία 28 ετών.) Από το «Call Me by Your Name» το 2017, ο Σαλαμέ έχει τυποποιήσει την αυθάδη ομορφιά τόσων πολλών ανερχόμενων νέων ανδρών ηθοποιών.

Το σαγόνι τους είναι τόσο γωνιώδες που μοιάζει σαν να έχει περάσει από μια εφαρμογή περιγράμματος και φαίνεται να ζυγίζουν λιγότερο από τα βάρη που πρέπει να σηκώνουν στον πάγκο ο Κρις Έβανς ή ο Χιου Τζάκμαν κάθε πρωί

Υπάρχει ο Ντομινίκ Σέσα, ο λεπτός κάτοικος του South Jersey με το βλέμμα του μπασίστα μιας μπάντας διασκευών των Strokes που έκανε θραύση στο περσινό «The Holdovers»- ο Φιν Γούλφχαρντ, ένας αδύνατος Καναδός με βαθιά μάτια που αναδείχθηκε στο «Stranger Things» και τώρα πρωταγωνιστεί στο reboot του «Ghostbusters»- και, πιο πρόσφατα, ο Μαρκ Άιντελσταϊν, ένας αδύνατος Ρώσος του οποίου τα σαν-μακαρόνια-άκρα μοιάζουν να κινούνται με κάθε τρόπο ταυτόχρονα στην ταινία για την οποία μιλάνε όλοι φέτος, το «Anora».

«Υπάρχει μια πραγματική επιθυμία να έχουμε κάτι άλλο από αυτό το επιθετικό, πολεμοχαρές, φανερά αρπακτικό είδος λευκής αρρενωπότητας»

Ο φίνος Μαρκ Άιντελσταϊν

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη MARK EYDELSHTEYN (@mark.eydel)

Noodle Boys – Η άνοδος του αραχνοΰφαντου αρσενικού σταρ

Εδώ και χρόνια, οι λευκοί πρωταγωνιστές είναι τόσο μυώδεις που σχεδόν καταλαμβάνουν όλη την οθόνη. Δείτε, για παράδειγμα τον Τζέικ Τζίλενχαν στην επανεκκίνηση του «Road House» ή τον Κρις Πρατ, ο οποίος μεταμορφώθηκε από ζουμερός σε ντιζελοκίνητος για να ηγηθεί της σειράς «Guardians of the Galaxy» της Marvel.

Για να ξεφύγουμε από το Χόλιγουντ, η άνοδος του αραχνοΰφαντου αρσενικού σταρ μπορεί επίσης να ερμηνευτεί ως απόρριψη των CrossFit bros που κατοικούν στη δεξιά ανδρόσφαιρα.

Αν και δεν είναι καν κοντά στο να είναι πολιτικά έντονοι, οι ντελικάτοι διάσημοι όπως ο Σαλαμέ και ο Μαρκ Άιντελσταϊν  αντιπροσωπεύουν ένα πολύ διαφορετικό ανδρικό ιδεώδες από «τούμπανους» χαρακτήρες με υπερ-μπράτσα, όπως ο πυγμάχος Τζέικ Πολ και ο τιτάνας του UFC, Ντάνα Γουάιτ.

«Υπάρχει μια πραγματική επιθυμία να έχουμε κάτι άλλο από αυτό το επιθετικό, πολεμοχαρές, φανερά αρπακτικό είδος λευκής αρρενωπότητας», δήλωσε ο Τζέφρι ΜακΚουν, καθηγητής του τμήματος Μαύρων Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Rochester.

Ο γοητευτικός Τιμοτέ Σαλαμέ

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Timothée Chalamet (@tchalamet)

H συγκεκριμένη γεύση του μάτσο ανδρισμού

Ο Δρ ΜακΚουν είπε ότι κάποιοι στιλπνοί, μαύροι ηθοποιοί θα μπορούσαν ίσως να ενταχθούν σε αυτή την εμφάνιση.

Ανέφερε τον 29χρονο άστον Σάντερς, ο οποίος έκανε θραύση με τη βραβευμένη με Όσκαρ ταινία «Moonlight», ως έναν ευλύγιστο, με μαλακό βλέμμα ηθοποιό που ενσαρκώνει «ένα συγκεκριμένο είδος μαύρης ευαισθησίας» στην οθόνη.

Ο Δρ ΜακΚουν εξήγησε ότι επειδή αυτή η συγκεκριμένη γεύση του μάτσο ανδρισμού διαδίδεται πιο ξεκάθαρα μέσω λευκών πολιτιστικών μορφών (βλέπε: ένας ουρλιάζων Χαλκ Χόγκαν που σκίζει το πουκάμισό του στο Εθνικό Συνέδριο των Ρεπουμπλικάνων, τα κλιπ προπόνησης ΜΜΑ που γεμίζουν το Instagram του Μαρκ Ζάκερμπεργκ  και ο ακόμα ώριμος στα 70 του, Ρόμπερτ Φ. Κένεντι Τζούνιορ, που δημοσιεύει βίντεο προπόνησης χωρίς μπλούζα), είναι λογικό ότι οι νέοι, λευκοί ηθοποιοί θα προβάλλονται ως εναλλακτική λύση.

«Αυτή η τάση μπορεί να σημαίνει ότι υπάρχει μια λευκή οπτική επιθυμία για κάτι λιγότερο σκληρό», δήλωσε ο Δρ ΜακΚουν.

Υπάρχει σαφώς μια όρεξη για αρσενικούς αστέρες που δεν μοιάζουν σαν να μπορούν να συνθλίψουν ένα αυτοκίνητο με τα γυμνά τους χέρια

 O Φιν Γούλφχαρντ για τον YSL

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη SAINT LAURENT (@ysl)

Λίγο αμήχανοι και, κυρίως, ευάλωτοι

Αυτή η πολιτιστική επέκταση και συρρίκνωση έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν. Η δεκαετία του ’80 του Ρίγκαν, αφού βασίλευσαν περμεγέθεις σταρ όπως ο Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ και ο Σιλβέστερ Σταλόνε, στη συνέχεια εμφανίστηκαν υποσιτισμένοι καρδιοκατακτητές της δεκαετίας του ’90, όπως ο Κιάνου Ριβς και ο Ρίβερ Φοίνιξ στο «Δικό μου Αϊντάχο» και ο Τζόνι Ντεπ και ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο στο «Τι Βασανίζει τον Γκίλμπερτ Γκρέιπ».

Θα ήταν παρατραβηγμένο να πούμε ότι ο «τούμπανος» έχει πεθάνει – υπάρχουν ακόμα πολλές σελίδες θαυμαστών αφιερωμένες στον Τζέρεμι Άλεν Γουάιτ με τα Calvin εσώρουχά του.

Αλλά υπάρχει σαφώς μια όρεξη για αρσενικούς αστέρες που δεν μοιάζουν σαν να μπορούν να συνθλίψουν ένα αυτοκίνητο με τα γυμνά τους χέρια.

Με το λείο στήθος τους και τα φίνα δάχτυλά τους, αυτοί οι άντρες φαίνονται λίγο αμήχανοι και, κυρίως, ευάλωτοι.

Μια σκηνή από το καταπληκτικό «Holdovers» με τον Ντομινίκ Σέσα

«Είναι λιγότερο επιθετικoί και όμορφα διεκδικητικοί»

«Πρόκειται για ένα πιο ήσυχο είδος μελαγχολικής αρρενωπότητας», δήλωσε ο Νρου Άγιερς, αναπληρωτής καθηγητής κινηματογράφου στο Πανεπιστήμιο της Ανατολικής Ουάσινγκτον, ο οποίος έχει γράψει εκτενώς για την ενισχυμένη εμφάνιση των αστέρων δράσης πριν από την εποχή της Marvel. «Είναι λιγότερο επιθετικό και διεκδικητικό».

Αυτή η φουρνιά αστέρων προβάλλει το κύρος της όχι από τα μπράτσα της, αλλά «από μια διαφορετική πηγή», είπε ο Άγιερς -είτε πρόκειται για την προσωπικότητά τους είτε για τις πράξεις τους στην οθόνη.

«Νομίζω ότι, θετικά, προσφέρει μια διαφορετική εκδοχή του ανδρισμού που η δύναμη δεν χρειάζεται να αναδύεται από το σώμα σας», είπε.

Η ασφαλής ομορφιά τους έχει επίσης καταστήσει αυτούς τους αστέρες δελεαστικούς πρεσβευτές για εταιρείες υψηλής μόδας. Ο  Γούλφχαρντ και ο Σέσα έχουν εμφανιστεί σε διαφημίσεις του Saint Laurent, ο πρώτος με το πουκάμισό του ξεκούμπωτο σχεδόν μέχρι τον αφαλό του, επιδεικνύοντας ένα γυμνό στήθος και ο δεύτερος θυμίζοντας έναν νεότερο Μπομπ Ντίλαν με παιδικό πρόσωπο και σκούρα γυαλιά ηλίου που ταιριάζουν με τις σκούρες μπούκλες του.

Έχουν επίσης, όπως ήταν αναμενόμενο, συγκεντρώσει σημαντικές γυναικείες βάσεις οπαδών. Ειδικότερα, ο Τιμοτέ Σαλαμέ είναι ο σταθερός καρδιοκατακτητής του Χόλιγουντ κάτω των 30 ετών.

O Τιμοτέ Σαλαμέ στο φιλμ του Μάρτιν Σκορσέζε για τη Chanel 

Δε φτιάχτηκε για ταινίες δράσης αλλά για κωμωδία

Το μπλαζέ ύφος αυτών των αστέρων είναι ένα πλεονέκτημα στις ερμηνείες τους. Δεν καταπίνουν το κάδρο όπως ο Μαρκ Γουόλμπεργκ, αλλά γλιστρούν μέσα σε αυτό, προσέχοντας να μην εκτοπίσουν ποτέ τους θηλυκούς ομολόγους τους.

Στο «Anora», η ερμηνεία του Μαρκ Άιντελσταϊν ως Ιβάν, ο γιος ενός κακομαθημένου δισεκατομμυριούχου», είναι ένα αριστούργημα λαστιχένιας σωματικής κωμωδίας.

Σαν ένας εξαερωμένος Μπάστερ Κίτον, χτυπιέται κατά τη διάρκεια της ταινίας, δημιουργώντας ένα σύννεφο σκόνης χάους στο πέρασμά του.

Με την αδύναμη σωματική του διάπλαση και τις σπογγώδεις μπούκλες του, υπάρχει μια συμπαθητική γλυκύτητα στον Άιντελσταϊν, που σε κάνει σχεδόν να τον συγχωρείς που συμπεριφέρεται σαν εγωιστής βλάκας σε όλη την ταινία.

Κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης για την προώθηση της ταινίας «Anora», ο Άιντελστειν,  μίλησε για το πώς ηχογράφησε την οντισιόν του για την ταινία εντελώς γυμνός. Το κοινό, σε εκείνο το σημείο, ξέσπασε σε γέλια. Το μη μυώδες σώμα του Άιντελσταϊν, δε φτιάχτηκε για ταινίες δράσης αλλά για κωμωδία.

*Με στοιχεία από nytimes.com | Αρχική Φωτό: Τιμοτέ Σαλαμέ / Instagram

Headlines